მაინც მოგარჯულებ(3)

მოკლედ ყველაფერი არაჩვეულებრივად იყო. მხიარულებას არ წყვეტდა ჩვენს გარშემო მყოფი ადამიანები. ნინას ისე ხშირად ვერ ვნახულობდი დატვირთული გრაფიკი ჰქონდა და სახლში 12საათზე ადრე მოსვლას ვერ ახერხებდა. მე არ ვიყავი მოწყენილი მიუხედავად იმისა რომ ბექა

ქმრის ვალი გავისტუმრე (14 თავი)

მშვიდდ მიირთვა ნათიამ, დემეტრემ საძინებლიდან მიაცილა, სანამ არ ჩაეძინა ეფერებოდა, მის მშვიდ ძილს დარაჯობდა სანამ თავადაც არ დაეძინა. დილით გაღვიძებულ ნათიას, დემეტრე საწოლში არ დახვდა, ფრთხილად ადგა, მოწესრიგდა და მისაღებს მიაშურა,

სექსუალური ფეხბურთელი (13)

უკვე 4 საათი ხდებოდა როცა გავიღვიძე ძალიან დაღლილი დავბრუნდი გუშინ,რამოდენიმე ხანი საწოლში ვიწექი და ვფიქრობდი გუშინდელ დღეზე,როგორ ამიხსნა სიყვარული ლუკამ. ბოლოს საწოლიდან ნელა წამოვდექი ცოტა თავის ტკივილი მაწუხებდა,მერე ნელა შევედი სააბაზანოში და

ისე უბრალოდ...

ყავა, რძით, სამნახევარი კოვზი შაქრით და საშუალო ხმაზე გაჟღერებული ნელი მელოდიით... სრული ნეტარება... თან სიბნელე, ჩემი ახლო მეგობარი.. სიბნელეში მგონია, რომ ყველაფერს გავურბივარ, მგონია რომ სიბნელეში სხვანაირი ვარ, სიბნელეში სხვა მე ვხდები...

მე მხოლოდ შენთან შეხვედრა მინდა

მე მხოლოდ შენთან შეხვედრა მინდა და მხოლოდ შენი მზერა მომხიბლავს, ჩემი გრძნობები - თოვლივით წმინდა - ვიცი, ჩემო, რომ წამში მოგხიბლავს!

სიყვარული თუ შურისძიება?(მეთოთხმეტე თავი)

ნიკას მეგობარმა, ირაკლი და ლიზი შეაჩერა და იარაღი დაუმიზნა. ნიკაც გარეთ გამოვარდა და მაშინვე ირაკლის მივარდა - როგორ გაბედე ჩემი მოტყუება შე ****, აქედან ცოცხლები ვერ გახვალთ ვერცერთი. ღრიალებდა ბოლო ხმაზე ნიკა და თან ირაკლისთვის მაგრად ჩაევლო ხელი.

უცნობ–ნაცნობი სხეულები 6

სადღაც ღამის სამი საათი იყო უცნაური ხმები,რომ მომესმა...თავიდან არ შევიმჩნიე და ძილი გავაგრძელე მაგრამ ისევ და ისევ მეორდებოდა,ბოლოს ვერ მოვითმინე და ქვევით ჩავედი,ხელში რაც პირველი მომხვდა ის მოვიმარჯვე. გული საშინლად მიცემდა არ ვიცოდი ვინ იყო და

გაღიმება კარგი რამ არის,უჟმურო (2)

ის პერიოდი იყო თამთაც შვებულებაში იყო გასული ,ამიტომ გადავწყვიტეთ ბათუმში წასვლა,სავარაუდოდ 1კვირით. 13ივლისს ბათუმში ჩავედით . კარგად მოვეწყვეთ ,ზღვაზეც გავედით.წამოსვლისას ნაყინი მოგვინდა .თამთა ავიდა ბინაში ,მე კი სვლა მარკეტისკენ განვაგრძე,რომ

"ჭაობი"( 9 - თამაშში ვართ !)

სანამ ოფისის გასასვლელამდე მივიდოდნენ ბებურიშვილი თავართქილაძეს არ მოშრებია,ანუ შიში არ უგრძვნია,აი მას შემდეგ რაც აშკარა გახდა მისი მომავალი,შეშინებულმა შეახვედრა საკუთარი თვალები მისას და გვერდით ფარივით ასვეტილმა მამაკაცმა ძლიერად მოუჭირა ხელი

გიჟი დაქალის გვერდით... ნაწილი მეექვსე (თ.ჯ)

გვირილობის შემდეგ, შინ გვიან დავბრუნდი ემოციებით დატვირთული, მინდოდა ეს ერთი ლამაზი დღე კიდევ რამდენიმეჯერ განმეორებულიყო, ბედნიერი ვიყავი იმით, რომ გვერდით მყავდნენ ადამიანები, რომლებთანაც თავს ლაღად და მშვიდად ვგრძნობდი. ალბათ სასიამოვნო გრძნობა