მილიონი წლის შემდეგ (4)

ასე სიცილით გავედით მე და ნანადეიდა ვიცოდი ქალბატონი ნანა სიმართლეს ამბობდა არ ვიყავი გულგრილი აივანზე გავედი ჩემი ჩაის ჭიქით ირვლივ ქუჩემს ვუყურებდიდა თან ამ ყველაფერზე ვფიქრობდი ცხელი სხეული რომ ვიგრძენი

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (18)

რა თქმა უნდა თბილისიდან წასვლას არ ვაპირებდი, მაგრამ ის რის ჩადენასაც ვაპირებდი, ალბათ ზუკა არასდროს არ მაპატიებდა... ნელა მოვიწმინდე ცრემლები ტელეფონი ავიღე და აივანზე გავედი..მიუხედავად იმისა, რომ ღამის

ვნება დაუცხრომელნი

ღამე დრო როცა ყველა ტკივილს იხსენებ და ცრემლებს საშუალებას აძლევ შენს სხეულზე გაურკვეველი მიმართულებით იმოძრაონ.ღამე...დრო როცა ხუჭავ თვალებს და შავ სივრცეში სასურველ ცხოვრებას ხატავ,მაგრამ ღამეს

ღირსების საფასური ( 14 )

ალოოო _ნათიას ვესაუბრები? _ დიახ _ მე ლიკა ვარ დემეტრე ხუციშვილის მეუღლე ვარ. _ ჰოო? და რა ხდება?_ აშკარად დააბნია მისმა ზარმა. _ კარგი იქნებოდა ფხიზელი,რომ ყოფილიყავით,უფრო საინტერესო საუბარი გვექნებოდა,თუმცა არაუშავს,ვფიქრობ თქვენი გონება და

პაციენტი [დასასრული]

_ გრძნობა არა, ნუკა. შენ მე გიყვარვარ _ უთხრა, ფრთხილად აკოცა თვალებში, მერე ლოყაზე, მერე ცრემლის გამო დასველებულ ადგილებზე დაუტოვა კოცნები და როცა გოგომ ყელზე ხელები მოხვია, მიხვდა რომ თვითონაც უყვარდა.

უცნობი სარკეში //9//

ქრისტე აღსდგა! მრავალს დაესწარით მეგობრებო.ძალიან დიდი მადლობა ვინც კითხულობთ და მე უნამუსოს მიცდით როდის ავტვირთავ ახალ თავს.უღრმესი მადლობა თბილი სიტყვებისთვის.უაამრავი შეცდომა არის და ბოდიშით!

Da Vinci's demons / დავინჩის დემონები [1]

-ტატა!-არ მომწონს, რომ 11-12 წლის ბავშვებს ზღაპრების სამყაროში აცხოვრებთ, თქვენ, დიდები. არ მომწონს, რომ ისე იქცევით, თითქოს სამყაროში ყველაფერი კარგად იყოს. არ მომწონს, რომ არ ელაპარაკებით. არც ის მომწონს, რომ თქვენ

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(6)

ყველაფერი უცებ შეიცვალა.გაბრიელი განსაკუთრებული სიფაქიზით და სინაზით აკვირდებოდა ლიზას თითოეულ ნაკვთს.ყოველივე თმის ღერს დაკვირვებით ათვალიერებდა.მის ნისლისფერ თვალებში ჩაიძირა.მისი ვარდისფერი ტუჩები

ნოემბრის წვიმა XXII

უმაღლესი ხარისხის ყავა და უგემრიელესი კრუასანები - არაფერია საჭირო ამაზე მეტი, რომ დილა ხალისიანად დაიწყო.ფრანგულ ჟურნალს ვათვალიერებდი და თან ჩემთვის ვფიქრობდი, დანიელთან თავი როგორ გამემართლებინა.

სიყვარული თუ შურისძიება?(მერვე თავი)

ცოტა ხნით აივანზე გავედი ჰაერზე, მაგრამ მოულოდნელად მხარზე ხელის შეხება ვიგრძენი. მოვტრიალდი და ცაბაძე იყო.-აქ რა გინდა?-არაფერი, მინდა ჩემი საჩუქარიც მოგცე.- სხვა საჩუქრებთან რატომ არ დადე?-არა, მინდა პირადად გადმოგცე.