Da Vinci's demons / დავინჩის დემონები [1]

-ტატა!-არ მომწონს, რომ 11-12 წლის ბავშვებს ზღაპრების სამყაროში აცხოვრებთ, თქვენ, დიდები. არ მომწონს, რომ ისე იქცევით, თითქოს სამყაროში ყველაფერი კარგად იყოს. არ მომწონს, რომ არ ელაპარაკებით. არც ის მომწონს, რომ თქვენ

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(6)

ყველაფერი უცებ შეიცვალა.გაბრიელი განსაკუთრებული სიფაქიზით და სინაზით აკვირდებოდა ლიზას თითოეულ ნაკვთს.ყოველივე თმის ღერს დაკვირვებით ათვალიერებდა.მის ნისლისფერ თვალებში ჩაიძირა.მისი ვარდისფერი ტუჩები

ნოემბრის წვიმა XXII

უმაღლესი ხარისხის ყავა და უგემრიელესი კრუასანები - არაფერია საჭირო ამაზე მეტი, რომ დილა ხალისიანად დაიწყო.ფრანგულ ჟურნალს ვათვალიერებდი და თან ჩემთვის ვფიქრობდი, დანიელთან თავი როგორ გამემართლებინა.

სიყვარული თუ შურისძიება?(მერვე თავი)

ცოტა ხნით აივანზე გავედი ჰაერზე, მაგრამ მოულოდნელად მხარზე ხელის შეხება ვიგრძენი. მოვტრიალდი და ცაბაძე იყო.-აქ რა გინდა?-არაფერი, მინდა ჩემი საჩუქარიც მოგცე.- სხვა საჩუქრებთან რატომ არ დადე?-არა, მინდა პირადად გადმოგცე.

მწერლად დაბადებული 1

„დღე უსაშველოდ ნელა მიიზლაზნება. შუა დღის 4 საათს 10 წუთი აკლია. ეს კრუელაც სულ მუდამ კუდში დამდევს თითქოს ჩმს დამაქცევრად იყოს დაბადებული. იმდენს მამუშავებს , რომ ლამისაა წელი მომწყდეს. ჩემს საიდუმლოს მხოლოდ შენ გიმხელ დღიურო. რაც მამა დაიღუპა სულ

ბედისწერის ძალა(თავი 7)

-ხო, ყველაფერი შეჩვევაა. ადამიანი ციხესაც კი ეჩვევა, ასე რომ როგორც არ უნდა იყოს კარგია რომ მოგწონს შენი ყოფა.თვალი გამიშტერდა სანამ თათა ლაპარაკობდა.რა უცნაურია, არც მახსოვს ამ თემაზე ბოლოს ვინმესთან როდის ვისაუბრე.ეს თემა საერთოდ არ არსებობს არც

ქმრის ვალი გავისტუმრე (7 თავი)

იმ სიმართლეს რომლებიც წლების მანძილზე ჩრდილში იყო თაროზე მიდებული და ტაბუ ედო. - რომა ექიმმა მხნედ გაუღიმა, აქაოდა რა სამადლობელიაო.ბედნიერება პეპელას ჰგავს. რაც უფრო მეტად ცდილობ მის დაჭერას, უფრო გისხლტდება ხელიდან, მაგრამ თუ ყურადღებას სხვა

ლორა და გრენუი (სრულად)

დიდი ხნის წინ დავდე ეს.პირველი ისტორია იყო და "მამენტ"მასწინათ ზღვაზე ვიყავი ასული.ღამით.მარტო.ბოლო დროს უცნაურობები დამჩემდა,რაც შუაღამით გარეთ გასვლებით გამოიხატებოდა. სიმართლე გითხრათ,არასდროს გამოვირჩეოდი ნორმალური ადამიანის ქცევებით,რაზეც დედა

"დედშენს უთხარი ცხვირი მოგხოცოს" (თავი5)

*** ___მია__ -მიაა -ზევიდან დამაწვა მიკა.. ამოვისლუკუნე -რა გჭირს მია? -გაკვირვებულმა მკითხა და თავი ამომატრიალებინა _ შენ, შენ რა ტირი? -გაფართოვებული თვალებით მიყურებდა, აღელვებასვერ მალავდა -გაიწიე! -დავუღრინე --ნუ მეხები! -ვუთხარი და ჩემზე

თესალონიკიდან... (1 თავი)

ნიკეა ვარ, 17 წლის. კი, ეს ის ასაკია, როდესაც ფიქრობ, რომ ყველაფერი ჯერ კიდევ წინ გაქვს, მაგრამ რეალურად მე ასე აღარ ვფიქრობ. რაც შეეხება სახელს, შეიძლება ითქვას, რომ გარკვეულ ასპექტში ვერ ან არ ვამართლებ, მაგრამ ეს რა თქმა უნდა ჩემიდან არ