წერილები სიკვდილისგან – 2

შავთმიანმა სიგარეტს მოუკიდა, შეფიქრიანდა, შემდეგ კი წერილი დახია. ფურცლის ნაგლეჯები აქეთ–იქით მიმოფანტა; ქარს გაატანა. შემდეგ ისევ შეფიქრიანდა, მზის სათვალე მოიხსნა, პატარა ჩანთიდან კალამი და ფურცელი ამოიღო და წერას შეუდგა: „დიახ, თქვენ იდიოტი

უცნობი სარკეში //8//

მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ!მთელი ღამე უხერხულად იწვა და თან უზომოდ მშვიდად იყო შინაგანად. სანდრო ლილეს რეაქციებს აკვირდებოდა, ხალსობდა და თან გული ბედნიერებით ევსებოდა იმის გააზრებისას, რომ ლილე ჩვეულებრივი ოცდამეერთე საუკუნეს აყოლილი გოგო არ

დიალოგი უფალთან

მხედავ? –ვერა… –მაგრამ ხომ ვარსებობ…? –კი.. -ახლა მანდ ვარ? –არა… –მაგრამ ხომ გრძნობ ჩემს სიახლოვეს…? –კი… –ჩემი ხმა გესმის? –არა… –მაგრამ ხომ გესაუბრები? –კი…

მილიონი წლის შემდეგ (1)

-აი ძალიან ნიჭიერივარ ყოველთვის ვიცი როგორ გაგაღვიძო. ისე რომ გკითხოს ადამიანმა მეგობრები ხართ -დიახაც რომ ვართ(ვითომ და ტავდაჯერებით ვთქვი მე მაგახლა ყველაფერი თავიდან იწყება თუმცა ერთდროს გაგრძელების აზრსაც ვერ ვხვდებოდი... -მარიამ შეიძლება

"სიყვარული" თუ "სიძულვილი"?! (1 თავი)

ორი ერთმანეთისგან განსხვავებული ადამიანი."ნინა" 21 წლის,საშუალო სიმაღლის,შავ თმიანი,თაფლისფერ თვალებიანი,მხიარული ახალგაზრდაა.ყველას ძალიან უყვარს,მისი ერთ-ერთი ოცნებაა,რომ ცნობილი გახდეს და მსოფლიოში იმოგზაუროს,თუმცა ცხოვრება მოულოდნელად ერთ მკაცრ

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (15)

სადარბაზოში შესვლა და ნაცნობ სხეულზე აწეპება ერთი იყო.... -ვა მარი როგორ ხარ? ძველი ნაცნობივით ჩამეხუტა და ცოტა არ იყოს არ მესიამოვნა.. -ამმ მარიამი და არა მარი, კარგად შენ როგორ ხარ? უცებ შევუსწორე და ანერვიულებულმა გავხედე გაბრაზებულ ზუკას...

დღეს უშენობის სახლში მიწევს მე არსებობა

დღეს უშენობის სახლში მიწევს მე არსებობა, თითქოს ლოდინიც გათანგულა ცრუ მოლოდინით,

ახალი ცხოვრება

სიყვარული წამებაა, უსიყვარულობა – სიკვდილი.(სოფი) - დავიწყება ?! არცისე ადვლია. დაივიწყო ის წუთები როცა ამქვეყნად ყველაზე ბედნიერი იყავი, მაგრამ ვერ შეინარჩუნე ეს წუთები, თითქოს არც ყოფილა და ყველაფერი სიზმარში ნახე. იქნებ ასე უფრო ადვილი ყოფილიყო?

თუ კი დაბრუნება გიწერია.... (დასასრული)

...... სამუშაო საათები მალე გავიდა.. ნიკამ ბელას ხელი ჩაავლო და გასასვლელისკენ გააქანა.. - კარგი რა, არ გვეჩქარება - გაუღიმა ბელამ.. - გვეჩქარება, ნინას გამოყვანის დროც მალე მოვა, თანაც გასეირნებაზე დამთანხმდი.. - ღიმილით უთხრა და მანქანის კარი

უცნობი (თავი11)

ყველას ძალიან დიდი მადლობა ვინც კითხულობთ <3 ჩემთვის 1 მკითხველიც კი მნიშვნელოვანია <3ბიჭები დანიშნულების ადგილას მივიდნენ და მანქანიდან გადმოვიდნენ. ნებისმიერ ადამიანში ეს დანგრეული შენობა სიცარიელის და შიშის გრძნობას იწვევდა. ერთი შეხედვით