ყველაფერი იცვლება (თავი 4)

არ ვიცი როგორ მარა ფაქტია ჩემ საძინებელში გავიღვიძე რა საინტერესოა აქ როგორ მოვედი ვაი თავი გამისკდა არაფერი არ მახსოვს გუშინდელიდან ნეტავ რა დავლიე ესეთი უცებ მოვიცვი ხალათი კიბეები სულ ვია ვაის ძახილით ჩავიარე და

მინდა ანგელოზი ვიყო 12

მაგრამ ბოლო სტუმრობის დროს ისე უყურებდა შენ სურათს, ეგ მართლა არ დამავიწყდება....საოცარი თვალებით შეციცინებდა....ვიფიქრე ალბათ ძალიან მოეწონა რენე, მაგრამ ამაზე სულაც არ გავბრაზებულვარ ბუნებრივი მომენტია და სწორედ ამ დღიდან გამიჩნდა ეჭვები

სულ გაგიჟდა ეს ახალი თაობა!!! (თავი მეოთხე)

სულ გაგიჟსორი! ინტერნეტი არმაქ! ბოდიში ხალხო! რასაც ვწერ მობით ეგაა! თუ გახსოვთ ვინმეს კი წაიკითხეთ თუარადა თქვენ კარგად იყავით, არც მე არაფერი დამაკლდება არც თქვენ, უყვარხართ ვოვა ჩუმაკს. (ბევრი გულის სმაილი:დდ) -მოკლედ ჩემს აგარაკზე წავალთ, თან

თუ კი დაბრუნება გიწერია.... (თავი 6)

-ბელა- საავადმყოფოში ლიდინის დრო არ მქონდა, ამიტომ ექიმს შევუთანხმდი, რომ დაერეკა და პასუხი ეცნობებინა.. პირდაპირ ნინასთან წავედი.. ლილი არ დამხვდა.. ცოტა არ იყოს გული დამწყდა, მისი ნახვაც ძალიან მიმდოდა.. მის გარდა არავინაა ისეთი, ვისაც

ერტად ყველაფერს შევძლებთ(3)(დასასრული)

ბავშვებოო დიდი იმედი მაქვს რომ მოგეწონათ მიყვარხართ ძალიან ძალიან იდეებუ მაწუხებს უამრავი და ყველანაირად შევეცდები მალე დავბრუნდე♡♡♡♡ პ.ს.ვიცი რომ სათაური ისტორიისგან ცოტა შორს არი:დ-ექიმო როგორაა ლილე?ხომ კარგადაა?ბავშვი გადარჩა?-მიაყარეს ეგრევე

ქალაქელი პრინცესა (2 თავი)

ყველაფერი უყიდია. დიდად არ მშიოდა ამიტომ მხოლოდ სალათა და წვენი დავდე მაგიდაზე და მეც იქვე ჩამოვჯექი. უკვე საჭმლის ჭამას ვაპირებდი როცა ბექა შემოვიდა ოთახში და ჩემს წინ დაჯდა. -იქნებ მეც მშია?-უკმაყოფილოდ მითხრა და წელში გასწორდა. -მერე საჭმელს ვერ

სიყვარული თუ შურისძიება?(მესამე თავი)

მეორე დღეს კლასში, რომ შევედი, ჩემს ადგილას კვლავ სხვა იჯდა, მაგრამ არა ცაბაძე. ცაბაძე თავის მერხზე იჯდა და როგორც კი შევედი მე შემომხედა. ჩემს მერხს მივუახლოვდი მაგრამ ის ბიჭი ვინც ჩემს მერხზე იჯდა არ მეცნო როგორც ჩანს ახალი იყო. - უკაცრავად,

ისევ შემიყვარე 9 ნაწილი (3)

-მე ვთქვი რა ხდებათქო ნია-ხმა გაუმკაცრდა,აი სად დამერხა! გულში ვნატრობდი ლადო და გიგა გამოჩენილიყვნენ და ირგვლივ ვიხედებოდ იმ იმედით,რომ სადმე ახლოს იქნებოდნენ. ტელეფონი ამოვიღე და სწრაფად დავწერე მესიჯი,გიგას გავუგზავნე,ისიც წამებში მოვარდა.

ქაოსი. #9

-რა აზრი აქვს სიჯიუტეს? არ გაგიშვებს არასდროს, შენც ხომ ხვდები? -ვხვდები.. ვერ გავიგე კოშმარი იწყება თუ ზღაპარი. -ეგ შენზეა დამოკიდებული. -გიო რას შვება?

ოხ, ეს სიყვარული (3)

„პირი მოხურე :დ“ (უცნობი) „რაიცი შენ? „ (კესო) „მე ყველაფერი ვიცი ;)“ ამის მერე არცერთს აღარ მიუწერია. გოგოები დასხდნენ და კინოს უყურებდნენ როცა კესომ ტირილი დაიწყო ლილემ გაოცებულმა შეხედა