ემილის დღიურები (თავი 3)

კაცი ჩემს ფეხებთან ჯერ მუხლებზე დაეცა შემდეგ კი მიწაზე თავი დაარტყა და საბოლოოდ შეწყვიტა სუნთქვა, მოძრაობა, ყველაფერი, ასეთ სიტუაციაში პირველად ვიყავი და მიკვირდა პანიკაში რატომ არ ვვარდებოდი. ჩემი გადამრჩენელი ნელ-ნელა

სვანი (N2)

მზე ამოვიდა თუ არა,გამეღვიძა სახლიდან გამოვედი და ჯირითი დავიწყე,მთელი მესტია მოვიარე,სახლში შუადღისას დავბრუნდი,დაღლილი და ძალა გამოცლილი ვიყავი,დავინახე მარიამი როგორ ელაპარაკებოდა ვიღაცას,თითქოს კამათობდნენ არ მივედი,

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (9)

-რას ჩურჩულებთ?-არაფერს ვამშვიდებდი რომ მალე გამოხვიდოდი. წავედით მარუს- ლუკამ გაიცინა და თავზე აკოცა.თბილისში ჩასვისთანავე დიზაინერი ათი კაბით, სტილისტი ,ვიზაჟისტი მოკლედ თავი ატკინეს ,ბოლოს ყველაფერი მათ გააკეთეს და სულ ბოლოს

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა (დასასრული)

მოკლედ ფერმიდან დარეკეს და გვითხრეს რომ მწყემსი(ვინც ძროხებს აბალახებდა) ცუდად გამხდარა და სხვა ვერავინ წავიდოდა-შვილო იქნებ ეს ერთი დღე წასულიყავით ბიჭებიც წამოვლენ(ბებო)-მართალიხარ ესე სასწრაფოთ სხვა გამოსავალს ვერ მოვნახავ...

სიზმარი რომ რეალობა იყოს

15 წუთში დავამთავრე უკვე კითხვა და ჩავძვერი ჩემს ფუმფულა ლოგინში. და როგროც ყოველთვის მთელი ღამე მესიზმრებოდა როგორ ვკლავდი დემონებს, როგორ ვიბრძოდი ჩემ მეგობრებთან ერთად სასიკვდილო თასის საპოვნელად. ალბათ მიხვდით. მესიზმრებოდა

ყველაფერს აქვს დასასრული 6 თავი

კი წამოვალ და თქვენს რომანტიკას ჩავშლი, ახლა კი წადი შხაპი მიიღე მე კი ჩემს დანაშაულს გამოვისყიდი-სააბაზანოდან რომ გამოვედი საწოლზე მოტკეცილი ღია ფერის ჯინსი იდო ჩემი ტოპ ათეულიდან , ხოლო მაისური თეთრი იყო ღია ყავისფერი კი ჩემი ქურთუკი

წყლის საიდუმლო [1]

ჯერ კიდევ რამოდენიმე თვის უკან დაგეგმა ნიასთან ერთად რომ ამ ზაფხულს ზღვაზე ერთად წავიდოდნე გიორგისთან და მის ბიძაშვილთან ერთად. ნია და გიორგი უკვე რამოდენიმე წელი იყო რაც შეყვარებულები იყვნენ, მათი ურთიერთობა უკვე ოჯახის შექმნამდე მივიდა და

აღიარე, გაები ბაბნიკო! ! !(თავი 19)

-ვიცი-ვუთხარი და ტუჩები ოდნავ შევახე მის გახურებულ ლოყას.-შენი მოტყუება არ მიფიქრია, უბრალოდ მინდოდა მომზადებულიყავი შეხვედრისთვის, ასე შენთვის უფრო ადვილი იქნებოდა. მშვიდად ისადილე-მითხრა და ფეხზე წამოდგა. დარწმუნებული ვიყავი რაღაცას მიმალავდა.

sms 2 თავი

ოთახში შემოსვლისას ნაგრძნობი სუნი სუნთქვას მიკრავს, საიდანღაც სუსტი ნიავი მოდის, წინ ჩამოყრილ თმას ოდნავ მირხევს და მოშიშვლებულ კისერზე ცივი სუნთქვა მეცემა, იისა და მიწის სუნით გაჟღენთილი სუნთქვა. შიშისგან ენა მივარდება, ერთიანად ვცახცახებ, მინდა

26/03/2016

26/03/2016 -ხომ შეიძლებოდა ყველაფერი სხვაგვარად მომხდარიყო? -მაშინ მე და შენ არ იქნებოდა, არც ცალ-ცალკე და არც ერთად -იქნებ მასე უფრო იოლი ყოფილიყო? -ნუთუ ნანობ?