ღირსების საფასური ( 12 )

ქალბატონო ლიკა_ ახლა ცოლს მიუბრუნდა,ტუჩები ერთმანეთს ძლიერად მიადო და ღიმილით დააქნია თავი_ როგორ ხმას გამოვსცემ? _ იჰოო,იჰოოო,იჰოოო_ ჭიხვინებდა და მთელი სხეულით ძიგძიგებდა სიცილისაგან. _ ანუუუ მე ვირი ვარ_ თქვა და ფეხზე წამოხტა,ცოლს ორივე ხელებით

დაქირავებული შეყვარებული და ორმაგი თამაში სრულიად

ქეთა ხიდაშელი შორიდან ადევნებდა თვალს ბიჭებს და ფიქრობდა რომელი იყო მათ შორის გამორჩეული,რომელიც შეიძლება ყოფილიყო ის "ერთადერთი" რომელსაც თავის ოჯახს გააცნობდა,კიდევ ერთხელ გახედა მათ,თუმცა უკან უკმაყოფილო გამობრუნდა,არცერთის გარეგნობა არ მოუვიდა

შენს თვალებში ვხედავ სამყაროს [2]

-მამა დღეს მოვდივარ და ამ წამლების გარდა კიდევ რამე გინდა?-არა მეტი არაფერი შენ ჩამოდი შვილო -კარგი - ყოფილმა სნაიპერმა ახლა კი მოქმედმა ბიზნესმენმა მობილური გათიშა და ტაქსში ჩაჯდა.დიდი ხანია საქართველოში არ ვყოფილვარ ჯერ სნაიპერი ვიყავი

გათენებამდე დარჩენილია 16 წუთი !

ვეალერსებოდი მის სხეულს. ყელზე ვკოცნიდი, სახეზე ხელს ვუსმევდი. ბუნება კი თავისთვის ნაზად გვიმღეროდა. თითქოს სევდას, ვნებას, ცეცხლს ღამე გაეღვიძაო. თითებით ვეხებოდი სახეზე, მისი არსებობა რომ უკეთესად მეგრძნო. თუმცა ალბათ ირღვევა ყველა სიმშვიდე.

შურისძიების კანონი 8

-ხო, რომ ეჭვიანობ, ეს იმას არ ნიშნავს რომ გაინტერესებდეს!-ღიმილით მეუბნება ის. -და რაიცი რომ ვეჭვიანობ?-ვეკითხები მე. -ვიცი!-დაბეჯითებით მეუბნება ლევანი. ერთხან ორივე გავჩუმდით და სიჩუმე მე დავარღვიე: -ვისია?-ვკითხე დაბალი ტონალობით.

ეს მაშინ, როცა ...

ეს მაშინ, როცა მოგვაშორეს ნამდვილ ოცნებას და წამიერად მოგვაკერეს ვნების უღელი,მაშინ ვაქციე სამუდამოდ ზურგი ჩემს ნებას და უნუგეშომ ოცნებებზეც ავიღე ხელი!ეს მაშინ, როცა მიილია გიშრისფერი დღე და მტრედისფერად ირიჟრაჟა მოწყენილმა ცამ,

ემილის დღიურები (თავი 2)

ვინაიდან ჯერემი ნასვამი იყო ტაქსით წავედით მის მიერ მითითებულ მისამართზე, ფანჯრიდან კიდევ ერთხელ შევავლე თვალი ღამის ნიუ-იორკს რომელიც უზომოდ ლამაზი იყო, დროის მიუხედავად ხალხი ქუჩაში ფუტკრებივით ირეოდა, ყველას სადღაც ეჩქარებოდა

Ты мой Космос(თავი2)

-გისმენთ!მკაცრი ხმით ვუპასუხე და თვალები ძლივს გავახილე-ადე გოგო ადე მსუქანო წამო სავარჯიშოდ რა არავინ მომყვება მარტო ხო არ წავალ დამლაპარაკებელი ხო უნდა მყავდეს.არ გამიტეხო რა-აუ თორდინავა გიორგი თუ არ უნდათ შენს მშობლებს

უკარება!{თავი2}

მამისაკენ შეტრიალდა და..-მამა ეს ხუმრობა?-მარიამ იცი აგიხსნი.. მარიამს ხელი მოკიდა და იქვე მდებარე კაბინეტში გაიყვანა.-მარიამ ეს რომ არ გამეკეთებინა კომპანიას დავკარგავდი.-და შენი ერთადერთი ქალიშვილი გაყიდე?-არა მასე ნუ ამბობ.

ნოემბრის წვიმა XIII

ნინა შეუძლოდ გრძნობდა თავს და ყოველდღე ექიმებთან დარბოდა, მე კი, სახლიდან გარეთ არ გავდიოდი. ყველაზე მეტად კი გულს ის მწყვეტდა, რომ ნიკოც, რატომღაც არ გამოხატავდა სახლში მოსვლის სურვილს.