გიორგი ზანგური ცა-მეტი

შენ მიხვდები, რომ დღეს იანვრის ცა მეტია, ვიდრე ადამიანთა ცრურწმენა რომ თარსი რიცხვია 13 ფერებს იცვლიან ცისარტყელები და ცა მეტია ფერებზე მეტი...

როგორ უნდა ჩაიცვათ, თუ 160 სმ-ზე დაბალი ხართ

მინიატურული გოგონები მუდამ ლამაზად გამოიყურებიან (მაღლები ნუ განაწყენდებიან). გაიხსენეთ კაილი მინოუგი (155 სმ), სელმა ჰაიეკი (157), შაკირა (150), დები ოლსენები (155), მადონა (158) და სხვები. თუმცა, ყველა ზემოჩამოთვლილმა იცის, რა უნდა ჩაიცვას და რა -

სიყვარულის უფსკრული (თავი 1)

ვიცოდი რომ თაკო აქ არ იქნებოდა, მაგრამ რატომღაც აქ ყოფნა მერჩივნა. სიწყნარე, სიჩუმე, ირგვლივ ხეები. ყოველთვის ვოცნებობდი ასეთ ადგილას მქონოდა სახლი. ფეხზე წამოვდექი და უკან დავბრუნდი. ირგვლივ სიბნელე იყო და ამის გამო ვერ ვარჩევდი სად მივდიოდი.

ცისფერთვალება.. თავი 5

იტალიაა..მოვდივარ ლამაზო..ახალი თავგადასავლები იწყება,თან ყოველთვის მინდოდა რომის ნახვა..დადააააამ...დამიანე შენ კი ცოტახანი ინერვიულე,ნუუ ცოტათი მაინც თუ გაღელვებ..ტელეფონიდან კარტა ამოიღო და გადატეხა.."ახალს ვიყიდი" თქვა და კმაყოფილმა გაიცინა..

აფერისტი მაჭანკალი –2–

''ლიკუნას ალბათ ჩემი მუქარა აშინებს და მისამართს მიმხელს. სასწრაფოდ ვტოვებ სახლს და ორი სართულით მაღლა ავდივარ. მაისურს ვისწორებ, წელში ვიმართები და რკინის კარებზე მომუშტულ ხელს სამჯერ ვარტყამ.''

თურმე სიზმარიც რეალობად იქცევა (თავი 12)

დილით როცა მარიამმა გაიღვიძა უკვე თავის საწოლში იწვა მისი პეუარი ეცვა. „ნუთუ ალექსანდრემ გამხადაო? „ გაიფიქრა მარიამმა, ოტახს თვალი მოავლო და იქვა სავარძელში მიძნებული ალექსანდრე დაინახა, თვალები მინაბა და გაუხარდა რომ კოშმარისგან თავი იხსნა, ეხლა

მინდა ანგელოზი ვიყო 7

-ვინ იყო ვასკა ეს გოგო -არა არც შემპარვია ეჭვი, რომ მკითხავდი...ჩემი მეზობელია, რენე ხომ იცი ბავშვობიდან რომ მომწონს და ვერ დავადგი საშველი ...მისი დაქალია, იტალიაში იყვნენ 6 წლით და ახლა ჩამოვიდნენ... -ახლა მეჩქარება....და სახლში რომ მივალ

მთვარის ბნელი მხარე (დასასრული)

-<<თუკი დიდხანს იქნები ჩუმად, ხალხი უბრალოდ აღარ შეგიმჩნევს. გაჩუმდები და უჩინმაჩინად იქცევი. გარშემომყოფნი გვამჩნევენ არა ჩვენ, არამედ ჩვენს რეაქციას მათზე. თუკი რეაქცია არ გექნება მათ საქციელზე ან სიტყვებზე, უბრალოდ გაქრები>>.

ХуЛиГаН'ка №2

მეორე დღეს რომ ვნახე შემომხედა და ჩემსკენ წამოვიდა! (ვაი!!) ნელნელა მიახლოვდებოდა, გულის ცემა კი გამიასმაგდა. ბოლოს როგორც იქნა მოაღწია და მკითხა: -როგორ ხარ? უი იცი რა არის... არ გიცნობ და... (დემეტრე) -ლიკა! ხელი გავუწოდე და გავუღიმე. მანაც

დო" რე" მი"

წყალი იმღვრება, ტალღები რევენ მას ტალღებს ქვები, ადამაინები და თევზები ქმნინიან. უნდა გეშინოდეს ამღვრევის, უნდა გეშინოდეს ცხოვრების, უნდა გეშინოდეს სამყაროს და შენ ბედნიერი იქნები.