დუჩე (სრულად)

წვიმიან ქუჩებს!მაისის ბოლოა,ამიტომ გარციცისფერი კლასიკური სტილის შარვალი მაცვია და შავი უბრალო მაიკა,მუდამ დაულაგებელი თმა მაღლა მაქვს აწეული და ცალი ხელით ჩანთას ისე ვარ ჩაფრენილი,თითქოს ვინმე მართმევდეს.წვიმა თითქმის არ ჩერდება,მე კი გაჩერებასთან

ჩემი პირადი გველი (თავი1)

თვითმფრინავში იჯდა და ერთ ადგილზე ცქმუტავდა. არ შეეძლო მშვიდად გაჩერება და ეს ერთი შეხედვითაც ეტყობოდა. მიუხედავად იმისა, რომ თვითმფრინავში პირველად არ მგზავრობდა, აფრენისას მაინც რაღაცნაირად გულისრევის შეგრძნება დაეუფლა. კიდევ კარგი პირველი კლასის

სიყვარული

შვედით.ყურადღება არავისთის მიგვიგცევია,ჩვენთის ვიყავით,მაგრამ როგორც სჩანს სხვამ მოგვაგცია ყურადღება ჩვენ.ზურგს უკან რაღაც ხმა მომესმა,თათას ეკითხებოდა იცოდა თუ არა იტალიური: -იცით თქვენ ძლიან გავხართ იტალიელს,მითხარით რომ იცით იტალიური.

როდესაც გხედავ ... 3 ნაწილი

სამსახურიდან დაღლილი სახლში მივედი ვიბანავე დღეს ბევრი საქმე მქონდა და ძაან დავიღალე უკვე ღამის 2 საათია არ მეძინებოდა და დაბლა ჩავედი მოკლე შორტი ამოვიცვი და თეთრი მიკი მაუსის მაიკა გადავიცვი თმები გაჩეჩილი მქონდა სამზარეულოში შევედი ბიჭები იქ

ვიდრე ყვავიან შროშანები [14] [დასასრული]

_სანდრო, გაიღვიძე, აქ ვარ... შენი ელო აქ არის... დავაგვიანე, ძალიან დავაგვიანე, მაგრამ ხომ მოვედი არა? მაპატიებ? შეცდომა ვის არ მოსვლია, მაპატიე რა, გთხოვ მაპატიე რა... ასე არ უნდა მომხდრიყო. ჩვენ ასე არ უნდა გვეცხოვრა სანდრო. მე არ უნდა ვიყო ახლა

პატარავ,სამუდამოდ ჩემი ხარ." თავი 3

გამოცებას ვერ ვმალავდი..ნეტა ვინ ჯანდაბაა? ან ჩემგან რა უნდა? რას გადამეკიდა? იქნებ ნომერი ეშლება და მე არ მწერს? ათასი კითხვა მიტრიალებდა..ლიზა კი "ვაი შენსპატრონს თვალებით" მიყურებდა.. -რა იყო გოგო რა გჭირს? გაოცებული მიყურებდა ლიზაც

ზურა სალუქვაძე - ო, რა მაგარი ქალი ხარ !

ვარდების ზღვაში გიხილე, ლექსი გიძღვენი უთქმელი, ვარდებს სურნელი აღარ აქვთ, ვარდებს აქვს შენი სურნელი. ხედავ რა ქალი ყოფილხარ? შენკენ ლტოლვა რომ დიდია, შენზე მაგარი კაიფი, მე სულ ფეხებზე .

მხოლოდ მთებშია ბედნიერება (სრულად) გაბოსი და მარიამის ისტორია

-არ მჯერა რომ ეს გავაკეთე, ჩამოვედი ამ უაზრო ადგილას, ჩემი დის უაზრო ახირების გამო. აქქ... უჰ მაღალ ქუსლიანებით როგორ ვიარო? სულ მაღალ ქუსლიანები წამოვიღე! რა ადგილია უჰ, და სად ჩემი ზღვაა.. აჰამ ჩასვლისთანავე, მოხვდა ის რასაც მოველოოდი და ბოლო რამ

დაფარული გრძნობები #1

ხიდის მოაჯირებს იდაყვით ეყრდნობოდა,ლიდა წიკლაური,თვალი ლაპლაპა გამდინარე მტკვარზე მიებჯინა, რომელიც გარე განათების, მბჟუტავ ნათურებს, მსუბუქ,ლივლივა ტალღებზე ირეკლავდა.ლიდა,ჭკვიანი გოგონაა,ლამაზი, წარმოსადეგი ახალგაზრდა.საამაყო შვილი,მეგობარი და

***

და როცა გრძნობებს აშიშვლებ მიგდებულს სადღაც სულის კიდეში, ხვდები, რომ მარტო დარჩი და რეალურად საერთოდ არავის სჭირდები. ოცნებების ნამსხვრევებით ისერავ დაუნდობლად ათას ფანტაზიას, გებრალება ადამიანები, რომლებსაც შინაგანი რაღაც არც კი აბადიათ.