ახდენილი ოცნებები(7)

ისტორია ორ ბავშვობის მეგობარზე რომლებიც ოცნებობდნენ ნიუ-იორკში ეცხოვრათ და იქ წარმატებას მიეღწიათ.მაგრამ მათი წარმატების მიუხედავად მათ ელით უამრავი თავგადასავალი.დროთა განმავლობაში ახალი ოცნებებიც ჩნდება მათ ცხოვრებაში

ციცქნა (4)

ხო დილით ერთ ლოგინში გავიღვიძეთ,მიყვარს მთელი არსებით მიყვარს გავიფიქრე გულში და საწოლის მეორე მხარეს რომ დავუსვი ხელი იქ აღარ იყო გული მიძგერდა ძალიან სწრაფად...ნუთუ ეს სიზმარი იყო?უცებ წამოვდექი და ბუბას სმოკინგს ვეძებდი მის საროჩკას და ვიპოვე

სულ მარტო..(2)

ისტორია ერთ მარტოსულ გოგონაზე.. აბაზანიდან გამოვდივარ და პირსახოც მოხვეული პირდაპირ სამზარეულოში გავდივარ. წვენს ვსვავ როცა კარზე ზარი ისმის. ნეტა ვინა?! (ნეტა თქვენ რა იცით რო გეკითხებით) კარებთან მივდივარ და ვაღებ. დემეტრე. ამას აქ რა ჯანდაბა უნდა

დედაჩემი წინააღმდეგია! 3

-გმადლობ, - ჩუმი ხმით უთხრა, საბუთებიდან თავი არ აუწევია ისე მოსვა ყავა.. საბუთები აიღ და კარისკენ გაემართა, მაგრამ გაბრიელი გადაეღობა, წელზე ხელი მოჰხვია და ზემოდან დააჩერდა.. -გაბრიელ - თვალები უბრიალა - ხელი გამიშვი! ნელა დაიხარა და მის ნაზ

დუჩე (სრულად)

წვიმიან ქუჩებს!მაისის ბოლოა,ამიტომ გარციცისფერი კლასიკური სტილის შარვალი მაცვია და შავი უბრალო მაიკა,მუდამ დაულაგებელი თმა მაღლა მაქვს აწეული და ცალი ხელით ჩანთას ისე ვარ ჩაფრენილი,თითქოს ვინმე მართმევდეს.წვიმა თითქმის არ ჩერდება,მე კი გაჩერებასთან

ჩემი პირადი გველი (თავი1)

თვითმფრინავში იჯდა და ერთ ადგილზე ცქმუტავდა. არ შეეძლო მშვიდად გაჩერება და ეს ერთი შეხედვითაც ეტყობოდა. მიუხედავად იმისა, რომ თვითმფრინავში პირველად არ მგზავრობდა, აფრენისას მაინც რაღაცნაირად გულისრევის შეგრძნება დაეუფლა. კიდევ კარგი პირველი კლასის

სიყვარული

შვედით.ყურადღება არავისთის მიგვიგცევია,ჩვენთის ვიყავით,მაგრამ როგორც სჩანს სხვამ მოგვაგცია ყურადღება ჩვენ.ზურგს უკან რაღაც ხმა მომესმა,თათას ეკითხებოდა იცოდა თუ არა იტალიური: -იცით თქვენ ძლიან გავხართ იტალიელს,მითხარით რომ იცით იტალიური.

როდესაც გხედავ ... 3 ნაწილი

სამსახურიდან დაღლილი სახლში მივედი ვიბანავე დღეს ბევრი საქმე მქონდა და ძაან დავიღალე უკვე ღამის 2 საათია არ მეძინებოდა და დაბლა ჩავედი მოკლე შორტი ამოვიცვი და თეთრი მიკი მაუსის მაიკა გადავიცვი თმები გაჩეჩილი მქონდა სამზარეულოში შევედი ბიჭები იქ

ვიდრე ყვავიან შროშანები [14] [დასასრული]

_სანდრო, გაიღვიძე, აქ ვარ... შენი ელო აქ არის... დავაგვიანე, ძალიან დავაგვიანე, მაგრამ ხომ მოვედი არა? მაპატიებ? შეცდომა ვის არ მოსვლია, მაპატიე რა, გთხოვ მაპატიე რა... ასე არ უნდა მომხდრიყო. ჩვენ ასე არ უნდა გვეცხოვრა სანდრო. მე არ უნდა ვიყო ახლა

პატარავ,სამუდამოდ ჩემი ხარ." თავი 3

გამოცებას ვერ ვმალავდი..ნეტა ვინ ჯანდაბაა? ან ჩემგან რა უნდა? რას გადამეკიდა? იქნებ ნომერი ეშლება და მე არ მწერს? ათასი კითხვა მიტრიალებდა..ლიზა კი "ვაი შენსპატრონს თვალებით" მიყურებდა.. -რა იყო გოგო რა გჭირს? გაოცებული მიყურებდა ლიზაც