დედაჩემი წინააღმდეგია! 1

საინტერესოა არა ცხოვრება?! არავინ იცის ვის რა მოელის მომავალში.. არც ანასტასია დოლიძემ იცოდა..დილით, როგორც ყოველთვის მაღვიძარამ გააღვიძა.. მოემზადა და ოთახიდან გავიდა.. -ნინი, - მაღალი ხმით დაუძახა გოგონას.. -დიახ, გისმენთ ქალბატონო ანასტასია..

რა ავირჩიო სიყვარული თუ შურისძიება?(6-10)

ბავშვებოოო მომენატრეეეთ დავბრუნდი ახალი თავიით დიდი იმედი მაქვს მოგეწონებათ და კიდევ წინა თავზე ესეთი კომენტარი დამხვდა რო ვისგან იწერო თუ რაღაც ეგეთი და მართლა არავისგან არ ვიწერ და ძალიან გული მეტკინა ეს კომენტარი რო წავიკითხე რავიცი შეიძლება არ

ბედისწერა ვერ შევცვალეთ!.. (2)

-არ დამელოდები? - გავიგე "ვაჩეს" ხმა და ნაბიჯებს უფრო ვუმატე,ხელზე შეხება ვიგრძენი და შემდეგ უხეშად მიმაბრუნეს -ოეეე ხელი - ვუყვირე და ხელი უხეშად გავაშვებინე -ჯერ ერთი შენი ოეე არა და მეორეც არ მიყვარს რომ არ მისმენენ -რა გინდა?-რავი შენი გაცნობა

მეგობრობის მოთხოვნა (11 თავი)

-მოყევი ყველაფერი. დეტალებში. შევედი თუ არა სკოლის ეზოში დიტო ჩამაჯინდა. -ამომასუნთქე. კლასში შევიდეთ რა ცივა აქ. -ვიღაცას რაღაცა აქვს მოსაყოლი. წამოდი ქალბატონო. -მკლავში მწვდა ნინოწარბებმაღალი და დერეფანში გამათრია სადაც სამიტის ყველა წევრი

მინდა მიყვარდეს თავი 50 (დასასრული)

ძალიან,ძალინ,ძალიან დიდი ბოდიში ჩემო საყვარლებო ამდენი ხნით რომ დავაგვიანე.არ მინდოდა მართლა ისე დამემთავრებინა რომ უგულოდ დაწერილი გამომსვლოდა ამიტომ ვერ ვწერდი აქამდე.მუზა არ მყავდა.იმედია ძალიან არ გამინაწყენდებით.მიყვარხართ და ველი თქვენს

13 თვე (6)

ყურებამდე გაღიმებული ანკა და ირაკლი უკვე ხვდებოდნენ რაღაცას, რაც ერთმანეთისთვის არ უთქვამთ, მაგრამ ხვდებოდნენ იმას, რომ ირაკლის ჯობდა სესილისთან დამოკიდებულება დაუყონებლივ შეეცვალა და გადაეფიქრებინა მისი „შვილება“, რადგან დიდი ალბათობით, მისი

აჩქარებული გულისცემა (თავი მეთერთმეტე)

რამდენიმე წამი მკოცნიდა. მერე ტუჩებს მოწყდა და თვალებში მაშტერდებოდა მისი მუქი შავი თვალებით. ამჟამად მისი რბილი და თბილო ტუჩები შუბლზე მომაკრო ორივე ხელი წელზე მომხვია და მაგრად ჩამიკრა გულში. ფრთხილად ავიწიე თითისწვერებზე და თბილო კოცნა დავუტოვე

მხოლოდ მთებშია ბედნიერება -3-

-ოთახში შემოსულმა მზის სხივებმა გამაღვიძეს,გავედი აივანზე ძლიერად ჩავისუნთქე მთის ჰაერი. შემოვედი ისევ და ჩავძვერი საბანში, აი ისევ ერთი ბედნიერი დღე.მივიღე შხაპი, ჩავიცვი ტანსაცმელი და გავეშურე.

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეშვიდე თავი)

დასვენება იმაზე დიდხანს გამოუვიდათ ვიდრე წარმოედგინათ. 1 კვირით გადაწყვიტეს წასვლა და გადაწყვიტეს 1 თვით დარჩენილიყვნენ ამ ულამაზეს ადგილას.ბახმარომ ჩამითრიაო ასე ამბობდა ხოლმე სალო, ლევანი კი დასცინოდა აქ უნდა გაგათხოვოო, ამაზე გული მოსდიოდა

ვნების ტანგო

წამიერი აკორდები და მუსიკას აყოლილი სხეულები, რითმის განცდა და წყვილების ნელი ტანგო, გაბნეული თითო ბგერა და დადგმული ვნების ვალსი მჩქეფარე და ემოციით სავსე, ბედნიერი სახეები. უღიმღამო ფერგასული, ცარიელი მაგიდები გრძნობისგან მარტოსული და ეული