გიჟი დაქალის გვერდით... ნაწილი მეორე (თ.ჯ)

ძალიან ბედნიერი ვიყავი ამ დილით, მართალია ძილი დამაკლდა, თუმცა მთავარი ის არის, რომ გავიგებ მის ისტორიას, თუმცა არც კი ვიცი, ეს ამბავი კარგი იქნება, თუ ცუდი, სევდიანი, თუ მხიარული, რა უნდა იყოს ისეთი, რომელსაც ვერ მიმხელს, ან არ მიმხელს, ან რატომ

მზის ჩასვლა (თავი მეორე)

ოგონებიც მიესალმნენ მას და გადაკოცნეს. ამ დროს დათოს ტელეფონზე დაურეკეს და იძულებული გახდა თავის საძინებელ ოთახში გასულიყო. კომპანიაში რაღაც პრობლემა იყო დათომ ყველაფერი აუხსნა, ტელეფონი გათიშა, ოთახიდან უნდა გასულიყო, მაგრამ

მხოლოდ მთებშია ბედნიერება -2-

არაჩვეულებრივად მეძინა, ასე დიდი ხანია არ მძინებია. რა კარგია მთა-მთის ჰაერი. ჩემი ოცნება ყოველთვის მთაში მოგზაურობა ან ცხოვრება იყო. მაგრამ ეს ოცნება რეალურად მექცა. სიამოვნებით ვიცხოვრებდი აქ და სიამოვნებით გავატარებდი ჩემს სიცოცხლის ბოლო

შენ ჩემი გახდები?!... (თავი 22)

არასდროს არავინ მომიკლავს,არასდროს და გეფიცები,ორივე ნინოს თავს ვფიცავ მოგკლავ მეორედ თუ ნინოს,ნინოს ოჯახს ან ჩემს ოჯახს გაეკკარები! დაიმახსოვრე რომ ნინო გედენიძე ალექსანდრე ნაკაშიძეს ცოლიაა,ცოლი რომელიც ყველაფერს ურჩევნია და იმდენად ძვირფასია

მექალთანე თუ მესაკუთრე....10

გიორგის ოფისიდან დაურეკეს საქმეებზე და დროზე ადრე მოგვიხდა დაბრუნება.ოფისსში მისულებს უამრავე საქმე დაგვიგროვდა...მაგრამ ერთმანეთისთვის დროს მაინც ვიცლიდით.-ანი ყავას გამიკეთებ?-კიყავა გავაკეთე , მის ოთახში შევედი და მაგიდაზე დავუდე.... -მოიცადე...

ბედისწერა ვერ შევცვალეთ!.. (1)

ბედნიერება - როგორ ავხსნა ამ სიტყვის არსი არვიცი მაგრამ ერთ გეტყვით ბედნიერება წვრილმანებშია ამას გეუბნებით გოგონა რომელსაც ყველაფერი გააჩნდა მაგრამ აკლდა ერთი რამ "ბედნიერება" და როდესაც ის იპოვა დარეყმუნდა რომ ბედნიერებას ფულით ვერ იყიდი ის შენით

სურვილის გემო (სრულად)

ორიოდე წუთში თავად მოშორდა ღიმილიანი სახით და საოცრად კმაყოფილმა ჩაიალაპარაკა ,,სურვილის გემო’’-რა გააკეთე?-ახლაღა წამოიკივლა ბახტაძემ და ორი ნაბიჯით გასწრებულს წამში წამოეწია. -ვალები დაგაბრუნებინე-თვალი ჩაუკრა წინ ატუზულ გაცეცხლებულ გოგონას და

მორჯულება 16 თავი

ისე კარგად გაერთნენ,რომ წასვლა არ უნდოდათ თბილისში..-ეკა შენ როდის ჩამოხვალ თბილისში?(ტასო)-არვი ტასო ვერ ველევი აქაურობას,მითუმეტეს თბილისის სიცხე რო მახსენდება..აუ იცი რა მოვიფიქრე? პარასკევს ჩამოდით რა და ორშაბათს მეც წამოვალ თბილისში,რას

ფსიქოლოგის ჩანახატი იმ საზოგადოებაზე, რომლისთვისაც ყველაფერი

ამ ფაქიზმა გოგონამ ჩემი ოფისის ზღურბლზე გადმოაბიჯა უცებ გაიხადა ქურთუკი და დაჯდა საწინააღმდეგო მხარეს.საოცრად ღრმა თვალები და მარმარილოსავით კანი შევამჩნიე…ვხედავ როგორ ნერვიულობს, უკანკალებს ხმა, ხშირად ისწორებს თმებს და აწვალებს ღილს პერანგზე.

მინდა

მინდა შეგიგრძნო მთელი არსებით და შეგიყვარო გრძნობით, აზრებით... დროა, სურვილმა გაფანტოს შიში, თავდავიწყებით შევძახო: ქიში! მინდა მესმოდეს ნაზი ჩურჩული და შენი სუნთქვა - უნაკლოდ ჩუმი... მინდა, რომ ვიგრძნო: მუდამ მინატრებ, გეყვარები და ზურგს