შვიდი მილიარდი სახიდან მხოლოდ შენია ჩემი ფავორიტი

- ბეა ადექი დროზე! -მმმ... ცოტახანი დამაცადე და ავდგები შენ თავს ვფიცავარ -ისევ არ დგება ხო? ოთახში თავი თათულიმ შემოყო -ხო არ დგება, ამიტომაც იძულებული ვარ გეგმა ბ-ზე გადავიდე ღიმილით გადავხედე თათულის -ხო კაი ვდგები თქვენ ხო კაცს არ დაასვებებთ

შენი დავიწყება მინდა...

ორივე ხელით კედელს ვეყრდნობი და ვხედავ როგორ გამოდიხარ ჩემგან...თავზე წყალი ჩამომდის,ჯაკუზი წითლად იღებება...ვხედავ რომ ვიცლები შენგან მაგრამ ვერ ვინძრევი,ვერ ვხვდები...ვერ ვითავისებ...არ ვიცი ეს რას ნიშნავს და იმიტომ...პატარა ვარ,საიმისოდ რომ ეს

ბედისწერა (თავი 3)

ფიქრობდა მომავალზე, იმ ამოუხსნელ ფენომენზეც, რასაც ბედისწერა ერქვა და ყოველთვის ეფიქრებოდა საკუთარ თავში ჩამალულ პოტენციალზე, რომელიც სიტყვებით უბრალოდ შეუძლებელი იქნებოდა ვინმეს გადმოეცა. თოვლი ათეთრებდა ქალაქს, იმ ქუჩის გასწვრივ კი ყველა ხელიხელ

ფსიქოლოგის წერილი დედებს, რომლებიც შვილებისთვის ცოცხლობენ

ვიცი, რომ არც ისე მომგებიან თემაზე ვწერ და ალბათ ძალიან დიდ უკმაყოფილებას და ბრაზს გამოვიწვევ იმ ქალებში, რომელთაც ცხოვრების უმთავრესი აზრი დედობაში ჰპოვეს. მაინც ვწერ!ჩემთან ხშირად რეკავენ დედები და თავიანთი შვილების კონსულტაციაზე მიღებას მთხოვენ.

ჩანახატი (38 თავი)

ოცდამეთვრამეტე თავი - თეკლე ხომ არ გინახავთ? - მეფე-დედოფალთან მოიკითხა აკამ. - არა, ნიკასთან ერთად ცეკვავდა... - იქვე მდგომ ვაჟს გახედეს წყვილმა. - ისიც აივანზე აპირებდა გამოსვლას, შემდეგ მეც ვერ მივხვდი რა დაემართა, დაიბარა, აკას გადაეცით

არასდროს უშენოდ! (5)

მაშინ თქევსმეტი წლის ვიყავი და როგორც ალექსანდრე ყაზბეგი აღწერს ამ ასაკს: „მაშასადამე იმ ხანში, როცა ძარღვებში აღელვებული სისიხლი ქაფდება, სდუღს და ჩუხჩუხით მიმდინარეობს, როდესაც გული მიილტვის რაღაც ჯერედ უცნობის ბედნიერებისაკენ და

ჩემი დასტოინი ბიჭი (თავი 5)

კლუბის კარი გაიღო და შემოვიდა ოცამდე წყვილი რომლებსაც,ხელში თითო თეთრი, წითელი ვარდი და ბუშტი მოქონდათ და მაძლევდნენ,ბოლოს დავინახე დემეტრე რომელსაც,დიდი დათუნია და წითელი ვარდები ეჭირა,-გილოცავ პატარა დაბადებისდღეს

ჩემო დედიკო!

შენ გულო შვილის თვალით მავალო,ულამაზესო, მუდამ კეთილო,ჩემთვის უვალი გზებით ნავალო,ბედისგან ბევრგზის ცრემლდადენილო.ჩემი სულისთვის თავდადებულო,ხელებო, მუდამ ჩემზე მზრუნავო,ჩემს სილუეტზე გადაგებულო,და ჯარასავით მარად

თაღლითი და მატყუარა 4

-გმადლობ შემოთავაზებისთვის!-ვამბობ მე.-აუცილებლად გავიცნობ!-იქნებ ასე მაინც მოეშალოს ნერვები. გვერდზე ვბრუნდები და იმ ბიჭისკენ ვაპირებ წასვლას, რომ მკლავში ხელს მავლებს.-რას აკეთებ? შენ თვითონ არ თქვი წადიო?-გაბრაზებული ვეუბნები მას.

წარმავალი სიყვარული თავი VI

მე და თორნიკე კაფიდან გამოვედით, დავემშვიდობე და წავედი.-მიდი დროზე! (დავითი)-პრივეტ! (ლევანი)-თქვენ? აქ რაგინდათ? (თორნიკე)სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ რკინის ჯოხი ჩაარტყეს და წაიყვანეს. საღამოს თორნიკე მირეკავდა.