აფროდიტეს პირველი კანონი –7–

საღამო მშვიდობისა! ამონარიდის გაკეთება გამიჭირდა, რადგან დასასრულში ყველაფერი მნიშვნელოვანი და ძვირფასი იყო ჩემთვის... თუ რაა გამორჩეული და რა არამართებული, თავად განსაზღვრეთ.

ვამპირი 6

დასაძინებლად მოვემზადე როცა უკნიდან ხმა მომესმა -უჩემოდ აპირებ დაიძინო?! მისკენ შევბრუნდი და გამეცინა -როგორც მახსოვს სულ მარტოს მძინავს -ხო.. ეგ შენ გგონია,უკვე დიდიხანია ვამპირთან ერთად გძინავს-თქვა და ჩაეღიმა საწოლზე წამოვწექი და ალექსიც ჩემთან

შენს ბავშურ მზერას

შენს ბავშურ მზერას.. შენს თვალებს ვეტრფი გადაირბენდი გზაზე სიცილით გაეკიდები მიმავალ დედას და ეტყვი ერთსაც გაკოცებ ტკბილი ტუჩებით, აგიცრემლდება თვალები დედი და სიხარულით ჩამეხუტები რა წამოგიღო თბილი ხმით მეტყვი მე არაფერი, შენს პატარას შოკოლადები,

“გრაცია„ (სრულად)

-ლექციას ნუ მიტარებ დავით შენ გევალება ჩვენი ადგილზე მიყვანა გზაში ლაყბობა არაფერს მოგცემს,-ირიბად გაუღიმა და ჩანთა შეკრა,დავითმა ძლიერად მოუჭირა საჭეს ხელები და კიდევ უფრო მძლავრად მიადგა ფეხი გაზსს,ისე,რომ ანა-მარია შექანდა,აქეთ-იქით დაიწყო ხტუნვა

უბრალოდ მე თავი 6

ჩვენი მოგზაურობის გეგმა ასეთი იყო ჯერ პარიზში,შემდეგ ნიუორკში და ბოლოს ლოს ანჯელესში უნდა წავსულიყავით.ეს ქვეყნები ძალიან მომწონს მაგრამ უკვე იმდენჯერ ვარ იქნ ნამყოფი,ნაცხოვრებიც ასევე,რომ ჩემთვის ერთფეროვანია

ვნებებზე ეჭვიანი (თავი 5-6)

-გადახტი! -ჯერ მითხარი. -მაგრად ! -კარგი-უემოციოდ ამბობს,გული მეკუმშება.ვიცი,რომ არ გადახტება,მაგრამ მაინც ვღელავ. ტკაცუნი ისმის,თითქოს რაღაც ხდება..თითქოს ციურ სხეულს მატერია ჩააქვს..და სიმაღლიდან რაღაც ხდება..დათო დაბლა

როცა ჩვენს ქუჩაზე გაზაფხული მოვა (2)

თან თავი ჩაღუნა და მორცხვად გაუღიმა. -აჰააა :) ესეგი ზედა მეზობელი? -თუ შეგაწუხეთ ბოდიშიი თან ეცინებოდა ნანუკას რო უყურებდა. -ეხლა მიხვდი რო შეგვაწუხე? სერიოზული სახით ელაპარაკებოდა,ც

შევხვდებით... (1)

ბავშვობაში სიყვარულზე არასოდეს მიფიქრია, ცამეტი-თოთხმეტი წლის ასაკში, მაშინ როცა ჩემი მეგობრების უმეტესობა „სიყვარულობანას“ თამაშობდა, ვითომ უყვარდათ, შორდებოდნენ, ტიროდნენ, განიცდიდნენ, ფიქრობდნენ და ათასი სისიულელე, ვუყურებდი და მეცინებოდა რაზე

- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით?.. (2)

-''თქვენი ბოდიში არ უშველის ამ დასვრილ და გაფუჭებულ დოკუმენტებს.. უყურადღებოდ რომ დადიხარ, ეს მაგის ბრალია, არავის არ უყურებ, იქნებ რა ხდება.''

მოსამსახურის ქალიშვილი.[1]

-არა,როგორ მაკადრა?! მე სულით და გულით ვეცადე ბიჭუნას დახმარება ის კი მოდის და მლანძღავს!-მაინც ვერ წყნარდებოდა გოგონა -ჰეი,დამშვიდდი!-ხელი აუფრიალა ცხვირწინ გოგონამ-როდის მერე გადარდებს რას იტყვიან შენზე? -არ მადარდებს,უბრალოდ ნერვები მომეშალა