მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 8)

მე სამზარეულოში შევედი და დალაგება დავიწყე. მალევე შემომიერთდა ანი, რომელსაც სპორტულები ჩაუცვამს. მივუბრუნდი და ჩავიხუტე, მერე სახიდან თმა გადავუწიე და სახე ავაწევინე, მის თვალებში ისეთი სევდა იყო რომ თავი შემზიზღდა.

სოფლელი სანდრა მინდა მეე?(8)

რიჩარდი და ანა ერთ-ერთ კლუბში ისხდნენ და სვამდნენ რიჩარდი საკუთარ თავს ლანძღავდა რომ იმედი ჯერ კიდევ ჰქონდა,იმედი არაფრის,ანა ამშვიდებდა,მერე ამასაც შეეშვა და მასთან ერთად სვამდა ოღონდ ნაკლებს,სახლში ვინეს ხომ უნდა მიეყვანა იცოდა რომ ძალიან

ვარდებს

მე რომ ვტირი, რატომ იწყენ? ხელს რად იშვერ მხოლოდ ჩემსკენ შენც ნუ ტირი თუ გიყვარვარ არ წახვიდე ვიღაც სხვისკენ, სიყვარულის ვარდი იყავ მე შემომხვდი როცა გზაზე მხოლოდ შენ დაგიფიცებ თუ გაგცვალო ვინმე სხვაზე, გულში ვიკლავ ჩემთვის დარდებს არ მოგახვევ მე

ზედმეტად სექსუალური -5-

ქალი გამთენიისას მივიდა სახლში,ყავა მოიდუღა და ფანჯარასთან ჩამოჯდა.უკვე იმდენი საფიქრალი ჰქონდა არ იცოდა როგორ მოდუნებულიყო.გადაწყვიტა მის ბავშვბის მეგობართან ალისიასთან დაერეკა და მასთან შეხვედრით მაინც გადაეყოლებინა გული.ყავის ჭიქა ბოლომდე

პირველად ცხოვრებაში... III თავი

სახლში მალევე მივედით. თოკო და ტასო მთელი გზა ლაპრაკობდნენ, მე კი ჩუმად ვიჯექი და ფანჯარაში ვიყურებოდი. თორნიკე ტასოსთან ისეთი ლაღი და ბედნიერი იყო, ეჭვიც არ მეპარებოდა, რომ ტასო სიგიჟემდე უყვარდა.

მეჯვარეები [სრულად 3]

გმარჯობა ბავშვებო! ძალიან დიდი მადლობა რომ გვერდში მიდგახართ და ითმენთ. უბრალოდ ფიზიკურად არ შემიძლია ყოველდღე დავაკოპირო და ავტვირთო. რედაქტირებაც ვერ მოვახერხე ამ თავის, ძალიან არეულია დიალოგები და ბოდიში! ყველას მადლობა განურჩევლად კომენტარის

პატრიოტი [12]

-წამოდი, ზუკა უნდა გავაცილოთ, დღეს საღამოს მიფრინავს-მითხრა ცოტნემ და შარვალი ამოიცვა -იმ ღამეს შენც ფიქრობ რომ ანისთან გაიპარა?-წარბები ავათამაშე მე -არ ვფიქრობ ვიცი-გამიცინა ქმარმა და აბაზანაში შევიდა

როცა ჩვენს ქუჩაზე სიყვარული თოვს! “6“

-სექსი რომ შემოგთავაზონ უარს არც იმაზე იტყვი?-ამის თქმა და კოსტას ლოყის წვა ერთი იყო.მარიტას ცრემლები წამოსცვივდა და დივანზე მოწყვეტით დაეშვა.კოსტამ როგორც კი გააცნობიერა რა თქვა ჭკუიდან ლამის გადავიდა

პატარა გოგოს მამიკო უყვარს....

არ აპანტურებს მურია ყურებს, არ აფახულებს თოჯინა თვალებს, პატარა გოგო სარკმელს გაჰყურებს: უნდა მოვიდეს მამიკო მალე. მხიარულ ქუჩებს მოწყენით უმზერს, პატარა გული ვერ უძლებს ლოდინს, პაწია ხელებს შემოჰკრავს უცებ:

სათნოების ორმოცდაათი ელფერი

-დიახ-გაისმა ჰანანის ხმა და მთელი ქორწილის განმავლობაში დავიდმა პირველად გაიხედა მისი ცოლისკენ. -შენ? -რატომაც არა-თქვა გოგონამ და საბუთისკენ მიუთითა.დავიდმა გაუცნობიერებლად მოაწერა ხელი