დრო ვერ კურნავს იარებს (6)

ლეილა სულ ახალი ჩაძინებული იყო საწოლში ,რომ შეირხა. თავი წამოსწია, მაგრამ სუნთქვა უჭირდა. თითი დიქტოფონს ძლივს მიაწვდინა საიდანაც ირეკებოდა და სიგნალი სამზარეულოში ისმოდა. თუ რამე დასჭირდებოდა ყოველთვის ასე იქცეოდა. მსახურიც მასინვე გამორბოდა მის

ჩემი ბრაზიანი ბიჭი (1)

- აღარ მინდა ეგრე თამაში, კარგ მინიშნებებს არ მაძლევ... - ხმამაღლა ლაპარაკობდა ლიზი. მათგან მოშორებით დავდექი - ხო, შესანიშნავი წყვილია, 19 წლის ბავშვები მეტროში ნამიოკობანას თამაშობენ, გასაოცარია პირდაპირ.. გულის ამრევი... - ვბურტყუნებდი ჩემთვის -

ისევ შემიყვარე... თავი (16) ნაწილი (2)

როგორც აღმოჩნდა ძილი არც არავის უნდოდა,რაღაცნაირად გაბრუებული და გამოშტერებული ვიყავი,არც არაფრის ხალისი მქონდა,თითქოს ისევ მეძინებოდა,ბედნიერება სვერ ვგრძნობდი,ზოგადად ადამიანი როცა იღლება ბრძოლით,თუნდაც მიაღწიოს საურველ შედეგს ის უკვე აღარაფრად

როცა ჩვენს ქუჩაზე სიყვარული თოვს!

-მიცნობდეთ,კოსტა,-პირდაპირ უთხრა მამაკაცმა და დასერიოზულდა -სხვის ეზოში რატომ დაძვრებით,ბატონო კოსტა -დაგინახე,როგორ ერთობოდი და ხელის შეშლა გადავწყვიტე -გამოგივიდა,-მიუგო გაბრაზებულმა -აქ ცხოვრობ?-ჰკითხა კოსტამ -როგორც მხედავ,კი,-უპასუხა მარიტამაც

სექსუალური პროვინციელი მასწავლებელი (3 თავი)

თხუთმეტ წუთში უკვე მზად იყო სანიკიძე. ვინაიდან მზიანი ამინდიიიყო და გარეთ ცხელოდა კარადიდან მუხლს აცდენილი გაშლილი, ცისფერი ფერის სარაფანი გამოიღო და გადაიცვა. ფეხები ბალეტკებში ჩაყო და აბაზანაში მიიმალა. მოწესრიგებულს ნინიკომ ნაწნავი გაუკეთა და

მალე დაგიგემოვნებ მარწყვის ტუჩებს (9-დასასრული)

დემემ ფრთხილად გახადა საპატარძლო კაბა და ვნებისგან დაბინდული მზერით დაეწაფა მის მკერდს. ერთი ხელის მოსმით გააძრო ლიფი და ისე დაუკოცნა მთელი სხეული. ელენე უკვე სრულიად მოდუნებული იყო. აღარაფერი ახსოვდა და არც არაფერზე ნერვიულობდა

ორმაგი ცხოვრება - 3

- ტერვინატორი ხარ რა ! - თქვა ბუზღუნით და კარი გამოაღო , ცალი ფეხი გადაყო , ნახევარი ტანით კი ტაქსისტს მიუბრუნდა . - მაინც გავარკვევ ვინ ხარ და აუცილებლად ... აუცილებლად ... აუცილებლად ავალ და დავიძინებ ! - რომ ვეღარ მოიფიქრა რა უნდა ეთქვა , ისევ

ოცნება თუ მირაჟი (3)

სახალამდე ისე მივიდა ვერც გაიგო სახლში კარი უნდა გაეღო უნდა რომ ძირს თაიგული დაინახა თაიგულს დასწვდა ჩაისუნქა ბარათს დაწვდა და კითხვა დაიწყო ჩემო ფერია შენი თვალები ისევ მე მეძებენ შენი გული ჩემსკენ მოილტვის და შენ მე შეგიყვარდი

ნარკომანია (4)

- ამბოლო დროს ძალიან ცუდად იყო საავადმყოფოში გვეწვინა, მაგრამ შენთვის არ მითქვამს.. მითხრა არ უთხრაო. ინერვიულებსო.. ვუყვარვარ ვიციო.. - კარგი , კარგი. - ლევანს ახლა ზუსტად ამის გაგება არუნდოდა "ვუყვარვარო". - შედი ნახე! - შევალ... და ტირილი

წითელი ფორთოხალი (1)

მე კი ისევ სახლის სახურავზე ვარ მოკალათებული ჩემი პლედითურთ და ბოლო ხმაზე ვუსმენ Archive-ს. მხოლოდ მისი ხმა ჩამესმის ყურებში. მხოლოდ ის და მე. გარშემო კი სრული სიცარიელეა.ირგვლივ ვიხედები და ვაცნობიერებ, რომ სულ მარტო ვარ. არვიცი რატომ მაგრამ