ჩანახატი (20 თავი)

ტირილ-ტირილში, თეკლესთან ჩახუტებულს, დაღლილს ჩაეძინა ლიკას. დაძაბული იწვა გოგონა და განძრევასაც კი ვერ ბედავდა. თითქოს ფრთხილობდა უფრო მეტად არ შეეშინებინა ისედაც დაბნეული მეგობარი.მისი ტკივილი სტკიოდა, რა იქნებოდა

ჩემი ბრაზიანი ბიჭი (5)

გავიხედე.. მხოლოდ დიდი ფუმფულა დათვი ჩანდა, სასწრაფოდ გავაღე კარი. დათვი გაიწია და ჩემი ბიჭი გამოჩნდა, დათვს ძლივს იჭერდა. გამოვართვი და სახლში ძლივს შემოვათრიე, ნიკას კი ისე ძლიერ ჩავეხუტე მგონი ვეღარ სუნთქავდა.- გილოცავ პატარა

ვერსად წახვალ (11)

_როცა ჩამოხვალ დაბადების დღეც მაშინ მექნება, შენთან ერთად..._არ არსებობს კახი, ვიცი რო აპირებდი აღნიშვნას, თუ გინდა რომ არ დამკარგო იცოდე ჩემ გამო არ გადადებ,ხო გაიგე?_კაი რა, ღადაობ?_არა მეთქი, იცოდე ყველაფერს გავიგებ, თუ მითხრეს რომ

დრო ვერ კურნავს იარებს (8)

გონს მოსული ნანა ექთანს ატყუებს ,რომ სწყურია და თავს ისულელებს. ქალი გარეთ გადის და მისთვის ჭიქა მოაქვს. ექთანმა ხელები გაუხსნა რადგან იგი უკვე დამშვიდებული ჩანდა და ნორმალური ადამიანივით იქცეოდა.

"Jack Daniels"-ი თუ ის. (დასასრული)

ისინი გაიქცნენ სადრაც შორს.სადაც მზე უფრო ანათებდა და ათბობდა გაყინულ სხეულებს,სადაც უფრო მეტის მიღება გსურდა ცხოვრებიდან ვიდრე სიკვდილიდან,სადაც არ იყო არც კამერები არც ბარები და წვეულებები,სადაც მხოლოდ ერთი ჩასუნთქვა მთელი სამყაროს შეცნობას უდრიდა.

სიზმარი თუ რეალობა (1თავი)

ისევ იგივე, უკვე სასაცილოდაც კი მეჩვენება. მივრბივარ, გაუაზრებლად, ყოველგვარი რუკის გარეშე, სიბნელეა და ვიღაც განწირული ხმით ყვირის ჩემს სახელს... ხმა უფრო და უფრო მიახლოვდება, მაგრამ უცბად უცხო ბარიტონმა გააყრუა არემარე და ახლოს მოსული ხმაც

მიყვარს და რა ვქნა?! (2)

გარეთ რომ გამოვედი ლაშა გაბრაზებული მეჩვენა -რამე მოხდა? -კი! -და რა მოხდა? -გაბრიელს რეები უთახარი? -შუა თითი მიჩვენა და შემოაჯექი და გაფრინდითქო -არა რა მაინც მაგრად გამაცინე

სხვისი მეუღლე (დასასრული)

-მამობა საოცარი რამაა...-ჯორჯმა გახედა ცოლს და შემდეგ ჩვენ გაგვიღიმა. -ნონა როგორაა ნეტა...-ჩემთვის ვთქვი,მის შესახებ არაფერი მსმენოდა,თუმცა ზედმეტი ინტერესის გამოჩენას არც ვაპირებდი...

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 4)

ცოტახნით გავჩერდი და მერე სახლში ჩავედი, სამედიცინო ლიტერატურა წავიკითხე, სახლი მოვაწესრიგე და დავწექი, 1 კვირა გავიდა ამბიდან. ტასუნა ძალიან მომეჩვია, როცა სახლში ვიყავი ჩამოდიოდა ხოლმე, კვირა დღე იყო, დილის 9 საათი იქნებოდა, ჯერ კიდევ მეძინა

პატრიოტი [8]

-მაგიჟებ-ამოიჩურვულა და ტუჩებზე დამაცხრა, ხელი საჯდომზე მომიჭირა და მის სხეულზე მიმიკრა -ხელები გააჩერე-თან მისი ხელების მოცილებას ვცდილობდი საჯდომიდან და თან ვკოცნიდი -ქალიშვილი უნდა ჩაბარდე ფიფიას?-ჩაიცინა და უფრო მომიჭირა ხელები საჯდომზე