შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (28)

რამდენიმე წამში დემეტრეც დაგვიბრუნდა. - ზატო მე მეჩქარება და უნდა დაგტოვოთ. ( დემეტრე ( ღიმილი ) - რომ არ გეჩქარებოდეს ეგ უფრო დამიკვირდებოდა, შენ ხომ სულ სადღაც გარბიხარ. ( ღიმილი ) - რაიყო დეპრესიაში ხარ? ( დემეტრე ( სიცილი )

ლევან ხაჩიშვილი (20)

მის სიცოცხლეს უკვე აზრი აღარ ქონდა.მართალია აზრი ყველაფერს აქვს,მაგრამ ის ისე იტანჯებოდა,რომ სიკვდილი ერჩივნა ასეთ სიცოცხლეს.ბოლო ხმაზე ყვიროდა,ჩვენ ყველამ ძალიან განვიცადეთ მისი მდგომარეობა.გაგვახსენდა გუშინდელი ამბავი და ღმერთს მადლობას

სიზმრის თეორია (3)

პიანინოსთან ჩაიმუხლა, მის კიდეზე იდაყვები შემოაწყო და სახე თითებში მიმალა. ჯერაც სასიამოვნოდ უვლიდა სხეულში მელოდია, რომელიც დიდი ხნის წინ დამთავრებულიყო. ყავას აღარ ასდიოდა ორთქლი, სიცივე მოსდებოდა და თავისი მისიის აღსასრულებლად აღარც სურნელს

Blow Up/3

გაჩუმდა. გაჩუმდა და გავუშვი. ისევ მის სახლთან გავათენე ღამე. დილით კორპუსიდან ვიღაც გოგოსთან ერთად გამოვიდა. დაბნეულმა მიმიოხედა აქეთ-იქით. მაშინვე წინ ავესვეტე. უცნობ გოგონას გაოცება გამოეხატა სახეზე. ემა გაბრაზდა.

და მაინც რა არის სიყვარული?!

ბევრი რამ მქონდა მოსმენილი სიყვარულზე და მაინც არ მეჯერა რომ სიყვარულის გამო ადამაინს ყველფრის დათმობა შეეძლო, ის რომ როდესაც გიყვარს მზე სხვანაირდ ანათებს, დეედამიწა სხვანაირად ბრუნავს, ყველაზე ცივ და სუსხიან ამინდშიც კი შენ გთბილა რადგან ეს

our hands 13 დასასრული

***გიგა*** დილით ადრე გავედით გარეთ, ჩემთვის ჩამოვჯექი ეზოში და ველოდებოდი მარიამის გაღვიზებას, უცბად უკნიდან ჩახუტება ვიგრძენი და შევტრიალდი, მარიამი იყო... -შენი ესემესი დილით ვნახე, ძალიან მიყვარხარ.- ყელში მაკოცა და კალთაში ჩამისკუპდა -მეგონა

შენი თითები ვერ იხდენენ უჩემო ამინდს

შენი თითები ვერ იხდენენ უჩემო ამინდს. და სუნთქვა-სუნთქვით ცხოვრებაზე აჩქარდებიან. გიყურებ როგორ მიუყვები ქუჩას და უწინ როგორც მიყვარდი ახლაც ისე მენატრებიან

ფიფქის ეფექტი [თავი 5]

–თოვს...–გახარებულმა წამოიყვირა და თავიდან ამოუვარდა ვაჩეც და ''სიყვარულიც''. თბილისში რამდენი ხანია ამხელა თოვლი არ ღირსებია. აქ კი როგორ ბარდნის, გადაპენტილია მთები, გორები, ხეები, ბუჩქები... და უმალ გადაიპენტა დარიას გონებაც. წინასწარ იყო

დედამიწელი უცხოპლანეტელი

– მობრუნდი, გიჟი ხარ? – დამეწია ნაცნობი ხმა, რომლისგანაც გამიკვირდა კითხვის ფორმაში ჩასმული, ასევე ნაცნობი ფრაზა: „გიჟი ხარ“. – გიჟი ვარ! – დავუთანხმე ხმამაღლა და სიგარეტს მოვუკიდე. „მარცხვენ!“ – ჩაილაპარაკა თავისთვის, მაგრამ შორ მანძილზეც გავიგე

სული სიყვარულით მომიწამლე! (თ.ჯ)

ნატვრა ამიხდინე სიხარულო, მინდვრის ყვავილები მომიტანე... გული ოცნებებით ამივსე და, სული სიყვარულით მომიწამლე! ნატვრა ამიხდინე გაზაფხულზე, აპრილი გვირილებით მომილოცე, ფეხით მომატარე საქართველო, ჩემი მიწა-წყალი დამილოცე!