კიდევ ერთი მთიელი? (1-5)

-კარგი შევალ-ეშმაკურად გამიღიმა და შეტრიალდა , ესეც ასე მოგიგო ჩემი მეორე მე ატლიკინდა -გაწბილებულმა გავაყოლე მზერა . ღვთიური გარეგნობა ჰქონდა ,მაგრამ მარტო გარეგნობაც ხომ არ არის რაღაც შარმი მიყვებოდა ისეთი ,რომ თვალი ვერ მოვწყვიტე არვიცი

უფერული ცხოვრება

უცნაურია ცხოვრება მართლა, ძლიერს უჭირს და ძლიერი კვდება. სიყვარულია უცნობი სევდა, თვალდახუჭული ბავშვივით ციდა. წინ გაიხედავ,ბნელეთი მოჩანს, უკან დაიხევ ზღვა არის ვრცელი.

ჩემი მეფე, ჩემი ჩარკვიანი..! (1)

წვიმს... კვლავ წვიმს და სწორედ ახლაა ჩემი სულის დღესასწაული. ამ დროს თქვენი აზრით სახლში გამჩერებელი ვარ? ჰმმ ცდებით თანაც ძალიან!! გაგიკვირდებათ ალბათ რომ გითხრათ ადრე თუ როგორ ძალიან მძულდა წვიმა... მძულდა რბილად ნათქვამია. მაგრამ მას მერე ბევრი

ანგელოზი გავლით - 4

- სად მიგყავარ ! დამსვი ველურო ! - გაგიჟებული ყვიროდა ხმადაბლა და დროდადრო გამვლელებს უაზროდ ეკრიჭებოდა რამე არ იფიქრონო. - გაჩუმდი - უკანალზე ხელი მიკრა და გაიცინა , როგორც კი გვერდით მოხუცმა გაუარათ. - სახეს დაგკარწრავ ! - დაემუქრა და ფეხები

სოფლელი სანდრა მინდა მეე?(5)

მოგესალმებით ჩემო ძვირფასებო....როგორც შეგპირდით დღეს სტუმრად გვეყოლება პირველ რიგში ულამაზესი,ყველასთვის სასურველი ქალი,სასურველი სარძლო,ერთ-ერთი წარმატებული მოთხოვნადი და მაღალანაზღაურებადი ადვოკატი სანდრა მეტრეველი...

მშვენიერი ლედის ვნებიანი ღამეები -8-

ვნერვიულობ,თან მინდა მასთან ჩავიდე თან არა.მინდა ეს პრინციპები სადღაც მოვისროლო და ცხოვრებაში ერთხელ მაინც გავაკეთო რამე საკუთარი სიამოვნებისათვის. სწრაფად ვიცვამ პალტოს სუნამოს ვისხამ და სახლს ვტოვებ.მომავალში სანანებელი მაინც არ გამიხდება ჩემი

ირაკლი თუ სანდრო?! (სრულად)

- გახსოვს ბავშვობის სიყვარული? - რომელი? - ირაკლი გოგო მთელი თბილისი მაგ ბიჭზე რომ ჭედავდა და შენთან იყო - როგორ არ მახსოვს მაგან გამიმწარა მთელი ცხოვრება - ეჰ ლიზა კარგი იყო ბავშვობა ძალიან კარგი - რა ბებერი ქალივით ლაპარაკობ თითქოს ბავშვი აღარ

ალისა: მოგზაურობა შავ-ბნელ წარსულში (ნაწილი 1)

ახალგაზრდა ალისას რომელსაც დედამ სახელი საყვარელი წიგნის პატივსაცემად დაარქვა შეიძლება ითქვას საერთო არაფერი ჰქონდა თავის სეხნიასთან. იგი საყვარელი,ლამაზი, ჭკვიანი და მეოცნებე გოგონა იყო. ყოველ ღამით ესიზმრებოდა , რომ ქუჩის კუთხეში მშვენიერ პრინცს

უკვე დროა...

სიბნელე....ისევ სიბნელე და ტკივილი, გაუყუჩებელი და აუტანელი. ფიზიკურზე მეტად შინაგანი სტკივა, სული და გული ეფლითება. უკვე რამდენი ხანია აქ არის სათვალავიც კი აერია. მიზეზიც არ იცის ასე რატომ ტანჯავენ, რატომ აწამებენ. ირგვლივ სრული სიბნელეა, ტკივილი

ნიკოლოზ ჩერქეზიშვილი

როცა გარშემო არავინაა, მოვა და გამოგელეპარაკება, მოგისმენს, თვითონაც გეტყვის ორიოდ სიტყვას, შეიძლება მხარზეც გადაგხვიოს ხელი. რა მეშველებოდა ამ ცხოვრების გარეშე? გუშინ არაფერი დამიწერია, არც დღეს.