რა ლამაზი ხარ!!! - Emylee-ს

რა ლამაზი ხარ, თითოეულ წვეთში, შენა ხარ ღმერთი და ღმერთია შენში ამ ფერთა გამას, ვეხები ფერში რა კარგად ჩანხარ თითოეულ წვეთში. შენია წვიმა, წვიმის ხარ შენ ვერ დაგისველებს, ვერავინ დღეს,

ნუთუ ბედნიერება მართლა არსებობს?! (4)

-ეცადე არაფერი შეიმჩნიო ჩვენ ხომ ეხლა გავიცანით ერთმანეთი კარებში გაშეშებულს ყურში დამიანეს ბოხი ხმა ჩამესმა, ტუჩების მოძრაობით კანზე მეხებოდა და მთელ ტანზე საოცარმა ტაომ დამაყარა, ამას დაემატა მისი ხელის წელზე მოხვევა და ისევ ყველაფერიმა ერთდოულად

სასახლის მიღმა ყველაფერი სხვაგვარადაა III

-მოყევი(იო) -რა?(მე) -ალექსანდრა გისმენ!(იო) - ბიჭო შენ სიცხე ხო არ გაქ?(მე) -არავის არ მოვუსმინე მინდა შენგან გავიგო რახდება და იმედია არ მომატყუებ.(იო) თვალები ამიცრემლიანდა, ხმა ამიკანკალდა, არვიცი რამანერვიულებდა მაგრამ ფაქტი იყო რომ შევშინდი.

წესები სკოლაში და გარეთ რეალურ სამყაროში (დასასრული)

უკვე ერთი საათი იყო ნინი ელენეს კალთაში ტიროდა. ელენე არ ელაპარაკებოდა , ფიქრობდა გულს ,რომ იჯერებს უკეთ გახდებაო და მხოლოდ თმაზე უსვამდა ხელს ნაზად. მას მერე რაც ვანდა გაისტუმრეს იმ მიზეზით ,რომ სალაპარაკო ჰქონდათ კაკუნი ამჯერად მეორედ გაიგონეს.

ხაფანგი (თავი 3)

სააბაზანოდან კოსტა გამოვიდა. სახეზე წყალი შეესხა და თეთრი პერანგის ღილები თითქმის ბოლომდე ჩაეხსნა. დინა ოთახში მოჩვენებითი უდარდელობით შევიდა და საწოლის კიდეზე ჩამოჯდა. კოსტამ მის წინ ჩაიმუხლა და დინას ხელები თავისაში მოიქცია. ერთხნას ასე ეჭირა,

ჩემი საკუთარი ბედნიერება

სიგრილეს ვგრძნობ, ვიზმორები, თვალებს ვახელ და ოთახს ვათვალიერებ. დილის სინათლე თვალებს მჭრის, მეორე მხარეს ვბრუნდები და საათს ვუყურებ. ვხვდები, რომ, უნდა ვიჩქარო, მაგრამ იმდენად მეზარება თბილი საწოლის დატოვება, რომ, საბანსთავზე ვიფარებ.

" თითქოს იცვალა ცხოვრებამ ფერი "

" ლექსი რომელიც გარშემო მყოფებზე და ჩვენს თავზედაც დაგვქფიქრებს".თითქოს იცვალა ცხოვრებამ ფერი,ის შეიმოსა უცნობი ფენით,უცებ იცვალა სავალი გზებიც,ბედნიერება შორსაა ჩვენი. როცა არავინ არგიდგას გვერდით,როცა ყოველი იცვლება შენში

სოფლელი სანდრა მინდა მეე?(4)

წლებია არავისთან ჰქონია ურთიერთობა და ასე ერთბაშად არაა ადვილი ვინმე შეიყვარო.შეიყვარო?ნუთუ სანდრას რიჩარდი შეუყვარდება?თანამშრომელი,თანაც არა ქართველი.მახსოვს სანდრას ინტერვიუ წავიკითხე სადაც ეკითხებოდნენ პირად ცხოვრებაზე მან

16 ივლისი (ნაწილი მეორე)

მარიამი და ნიკუშა-ლანა. -ჰო. -იქ დგას,ლანა მიშველე. -რა?ვინ იქ დგას? -ლანა ნიკუშა იქ დგას მიშველე. -აბა. -თუ არ მიიხედავ ეხლა მადლობას გეტყვი. -უიმე კაი ხო.

როცა შემიყვარდა,მაშინ დავკარგე

-გთხოვ,მხოლოდ ერთხელ მომისმინე,ახლავე ყველაფერა გეტყვი.არც მე მინდოდა რომ ასე მომხდარიყო,ორი წელია ამ გრძნობას ვებრძვი და თავს ვერაფერი მოვუხერხე,მეგონა შევძლებდი,მოვერეოდი,მაგრამ ვერ ვაჯობე,პირიქით მან მაჯობა და ისე ძლიერ შემაყვარა შენი თავი უშენოდ