ლექსი წარსულიდან

ლექსი რომელიც ერტი წლის წინ დავწერე დაახლოებით. ვიცი დიდი სისულელეა..... ეს არის მოთხრობის ,,ჩემი! ოღონდ სხვა სამყაროსთვის'' ასე ვთქვათ მოკლე შინაარსი ლექსად. ვიცი ზედმეტად ბანალურია თან გაუმართავი მაგრამ მაინც მომინდა ვინმეს ენახა

თვალები (6 თავი)

- რა სისულელეს ამბობ! – გამეღიმა მე – ასე უხერხულად ცხოვრებაში არ ვყოფილვარ, თან მიზეზიც მე გავხდი... – ცრემლები მომადგა თვალებზე. - არ იტირო, გაჩერდი!..... – ლოყით ხელზე მეფერებოდა - ბედნიერი ვარ ჩემთან რომ ხარ, შენს გამო სიცოცხლესაც დავთმობ, ეს

ექსპერიმენტი საკუთარ თავზე 20

მომენატრე გაქცეულო-მიჩურჩულა და ჩემს ყელს დაეწაფა,თითქოს მისი კოცნა შანთით მწვავდა,გავირინდე,თავი გვერდზე გადავწიე და უფლება მივეცი მომფერებოდა.ჯერ ნელა,ნაზად მიკოცნიდა ყელს,შემდეგ სახეს და როცა ტუჩებს მიუახლოვდა,კოცნაც მომთხოვნი და ვნებიანი

ჯოჯოხეთში შევხვდებით!(სრულად)

-მეშინია-მეგობარს ეხვევა და ქვითინებს. -დაშორდი-შვიდად ეუბნება მომღიმარმა დაქალმა. -მომბეზრდა,ყველაფერი მომბეზრდა-უკან იხევს და რაღაცას აშტერდება-შენთან უნდა გადმოვიდე,მისი დანახვაც არ მინდა,მეზიზღება.

მელანქოლიკი 2

-ამასაც ავიტან მამიკო! ამასაც ავიტან!-ვემშვიდობები და ის იმედის ნაპერწკალიც ქრება. სიბნელეში ეზოში ჩავდივართ და ავტომობილში ვჯდებით. მდიდარი ყოფილა... ნეტავ, რამდენად შემაფასა? არ ვიცი რატომ მებადება ასეთი უცნაური შეკითხვა, მაგრამ პასუხსაც მალე

სამყარო ორისთვის 3

ხანდახან როცა მტკივა მინდა გამოვხატო,დავწერო ან ვთქვა,მაგრამ როცა ამ ყველაფრის სიტყვებად გადაქცევას ვცდილობ ვხვდები რა სისულელეა..არცერთიო სიტყვა ახლოსაც კი არაა იმასთან რასაც ვგრძნობ.. იქ იმ დღეს უფლის სახლში უფლისვე სახელით შევფიცეთ ერთმანეთს

სამუდამოდ ჩემში დარჩები(19თავი)

-კარგი იან გავუფრთხილდეთ. ოღონდ მოდი ეხლა დავიძინოთ. თორე რამეს ხომ არ გავათევთ? -ხო კარგი დავიძინოთ. აპა ტკბილი ძილი ჩემო სიცოცხლე. მართლაც ტკბილად ეძინატ ორივეს იმ ღამით. დილით ინამ ადრე გაიღვიძა და გადაწყვიტა სადილი მოემზადებინა. ნიკამაც მალე

მე ასეთი ვარ

მე ასეთი ვარ მე არ მომწონს ჩენი ცხოვრება მე ვერ ვიპოვე სამყაროში ჩემი ადგილი მერე რა უკანა რიგებზე თუ ჩხუბსაც ავტეხავ მთავარია ხომ თქვენს წინ იყოს ფარდა გახსნილი მე ასეთი ვარ ბევრჯერ მთვრალი უფრო მტვერისგან რომელიც თქვენი ფიქრებიდან ჩემთან ჩამოდის

უცოლო პოეტს

ეწევი ბოლო დროს ღერებზე ღერებს , და ხანაც ცხოვრებას რთულსა და წვიმიანს , სვამ ბევრ ალკოჰოლს და იზრდი წვერებს, ულექსოდ გასული ყველა დღე ცივია. დადიხარ ქუჩებში კენტად და ამაოდ , იცი რომ ბოლოში არავინ დაგიცდის ,

გულგატეხილი (2)

მეორე ნაწილი ... თამო აგრძელებდა დედამისთან ერთად იმ ოჯახში მუშაობას ძაალიან უჭირდა დგითიდგე თუმცა ხმას ვერ იგებდა რა უნდა ექნა უცხო ქვეყანაში..დედის რიდი ქონდა მიუხედავად ყველაფრისა როცა რამეს ეტყოდა მშვიდად დედამისი ეგრევე ყვირილზე გადადიოდა და