4.54 AM

- ელოდები? - ელარჯს? - იცი შენ. ნუ იქლიბავ ტვინს. - არა. - ახალს და უფრო ძლიერს ელოდები? - არა. - კარგი ახლა. გულწრფელად. - გულწრფელი რომ არ ვიყო, გეტოდი ველოდები-მეთქი. - გეშინია. მესმის.

სასახლე დაბურულ ტყეში 14

_ანდრია, ისინი კვლავ ლურჯია. -ელენს თვალები გაცისკროვნებოდა. ანდრია კი კმაყოფილი იყო, რომ მისი თვალები მხოლოდ სიამოვნების ფერს გამოხატავდნენ და არა წყურვილის. წამში ყველა ღილი გაქრა ელენის პერანგიდან, ბიჭის ხელებმა კი ელნის მუცლიდან

ჩამეხუტე

ახლა როცა ასე ახლოს, ერთი ხელის გაწვდენაზე ვგრძნობ სიკვდილის სუნთქვას, მახსენდება კადრები ჩვენი ცხოვრებიდან, რომელიც არასდროს არ ყოფილა ჩვენი.  გახსოვს? ერთხელ მკითხე სიყვარული რაფერიაო,"შენფერი" მეთქი-გიპასუხე. მაშინ მოგატყუე, მოგატყუე მაშინ.

მარადიული სიცოცხლე

ადამიანები წინ მიმქროლავი სანთლის მირაჟის მდევარნი ვართ,გვგონია დავეწევით, საცაა მოვიხელთებთ შევალთ მასში და სულსაც და ხორცსაც ღვთიური ჰარმონია და სიმშვიდე დაეუფლება, მაგრამ დრო გაივლის და აღმოჩნდება, რომ ამ სანთლის მოხელთება შეუძლებელია,რადგან ის

მე ვარ კატალეია (1,2,3 თავი)

-თაგვების სოროს უფრო გავს! - შევასწორე! იქაურობაში ახალი ამბავი არ ყოფილა რომ კითხვა უკვე 5წლისამ ვისწავლე... კლასი ნელ-ნელა ბავშვებით ივსებოდა. მალე მასწავლებელიც შემოვიდა. წკეპლით დ. ფურცლებით ხელში. დიდ, უშველებელ სათვალეში სახე

ჩვენ (11)

-აუ, ანასტასია გამორთე ტელეფონი რა,-შეევედრა თათა ანასტასიას.-რატომ? გაგიჟდი? გავაფრთხილოთ მაინც..-შენ გაგიჟდი, ხო? გავაფრთხილო და ბარემ ახლავე დავთანმდები ცოლობაზე,-აღშფოთდა თათა.-ვერ გავიგე რა შენი ვერაფერი!

დროლოგია ჩემი პროფილით

ვადა გასული წლებიც მიდიან, უიღბლოება გაწვიმს უდროოდ და მიუყვები ქუჩას მთვრალიანს, აი რა იცის ფიქრმა უნორმოდ. კითხულობ წიგნებს ასოებ წაშლილს, გადადებ წიგნებს ხედავ ჰორიზონტს, და მერამდენედ უსმენ ბობ მარლის, შენფერებს ვიცნობ რომ მისნაირობს.

აღიარე,შენ ხომ გიჟდები ჩემზე!(4)

ეს სიტყვები იყო და ტკბილად ჩამეძინა დემე ბაგრატიონის დიდ და თბილ მხრებში.უსაზღვროდ გადავეშვი ფანტაზიისა და წარმოსახვის სამყაროში.როგორ მიყვარს სიზმრები ,მათში ის ხდება რაც ჩვენ გვინდა და ყველაფერი ისეთი მარტივი და

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (8 თავი)

მოვლენები მინიმალური გადახვევებით, მკაცრად გრაფიკის მიხედვით ხორციელდებოდა. პროდიუსერები გავაფრთხილე, რომ გეგმიდან გადახვევა არ მინდოდა. კონცერტი შოუს ეფექტებითაა, დამსწრე საზოგადოება ჩემს სახელს სკანდირებდა.

სექსუალური მე (თავი 2-3)

-რა? ორსულად ხარ?-მაშო გაკვირვებულია. -ჰო,ორსულად ვარ-აცრემლებული სახით ვამბობ. -გოგო,ეტყვი? -არა,ამაში საჭიროებას ვერ ვხედავ,არ უნდა მოვქცეულიყავი ესე..-ატირებულს გულში მიკრავს და ცდილობს დამამშვიდოს,მაგრამ მე რა მამშვდებს...