შენ ისევ გიყვარს..

ცამეტი-გახსენდება მისი სახე ,ნანობ...და იღება ლიფტის კარი,ბარბაცით მიდიხარ და აკაკუნებ რძისფერ კარზე, კარს გიღებს მოკლე წითელ კაბაში ჩაცმული ქალი,სუნამო შანელის ანდა ჟადორის,ვერ არჩევ,მისმა მწველმა მზერამ დაგიბინდა გონება,მისმა წითელმა ტუჩსაცხმა

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 15

დილა ყავით დავიწყე,სანამ სამსახურში წასვლის დრო მომივიდა სახლში ყოფნით ტკბობა გადავწყვიტე.თბილად მოვკალათდი ფუმფულა სავარძელში და ფინჯანი მოვიდგი,ხელში წიგნი დავიკავე და ყდას დავაკვირდი,შემდეგ ინტერესით გადავშალე მომდევნო გვერდზე და დავიწყე პირველი

ცუდი ბიჭი (თავი 6)

- იმედი მაქვს სუჰოს ფაქტები მოშორებუკი ექნება. რეი ყველა წვრილმანს აკვირდებოდა.ყველანაირი რამ შეიძლებოდა თვალში უცნაურად მოხვედროდა. - მობრძანდით,შეგიძლიათ ყველაფერი დაათვალიეროთ.

ჰაულის მოსიარულე ციხე-სიმაგრე (ნაწილი III)

სოფი მადლიერად შევიდა შავ კარში. ახლოდან ციხე-სიმაგრე კიდევ უფრო უშნო აღმოჩნდა, ვიდრე შორიდან ჩანდა. სიბნელეში, როგორც სოფიმ შეათვალიერა იქაურობა, ციხე-სიმაგრე დიდი ქვებისაგან იყო აშენებული; შავი, ნახშირისფერი, სხვადასხვა ზომის ქვებისაგან.

ჩვენ (8)

-რავიცი, აქამდე ვერთობოდით და არამგონია, ახლა გართობის სურვილი რომელიმეს გვქონდეს,- სწერვულად უთხრა თათამ და კარებში გაიმართა. -შემოვალ რა..-ჩუმად უთხრა მაშომ. თათამ ერთი აათვალიერა და გაიწია. მაშო ოთახში შევიდა და ანასტასიას წინ დაჯდა. -საიდან

მგონი მართლა ვამპირია –3–

მეორე დღეს ჩვეულებრივ კაფეში ვმუშაობდი და უცბათ ჩვენს კაფეში შემოვიდა ის ბიჭი რომელიც ჩემს ხესთან შემხვდა.თან ძალიან გავბრაზდი სიბრაზისგან გავმწვანდი როცა თავაზიანად მომესალმა და გამიღიმა.გავიფიქრე ეს ასიანი დამცინის მეთქი. ლამის სახეში

უბრალოდ სიყვარული

" და ეს ასეა , ვისაც ოდესმე სიყვარული გამოუცდია მას უგემნია თავათ სიკვდილი" გვეუბნება კონსტანტინე გამსახურდია და ვფიქრობ ნუ თუ მართლა შეიძლება სიყვარულმა ასე ძლიერ დაგტანჯოს სიკვდილამდე მიგიყვანოს და გაგხადოს უბრალოდ მოსიარულე გვამი. საბოლოოდ კი

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (2 თავი)

როგორც იქნა ტატიანა დაშოშმინდა. ვახომაც რომ დაინახა, ჩვენი ურთიერთობა ნელ-ნელა კალაპოტში დგებოდა, უკვე ჩვევაში გადასული ბღვერა და მუდმივი „ღრენა“ დაასრულა. ერთი შეხედვით თითქოს იდილიამ დაისადგურა. რადგან სახლში მდედრობითი სქესის მუდმივ მაცხოვრებლად

სამყაროს სიყვარული მართავს(თავიVI)

მოვწესრიგდი, სპორტულები ამოვიცვი, ,,ბოქსიორის“ მაისური და კეტები ჩავიცვი, საჭირო ნივთებიც ჩანთაში მოვათავსე და სახლიდან გამოვედი.. ამჯერად ქუჩაში შედარებით საღი გონებით დავდიოდი, მაგრამ მომხდარი წესიერად მაინც ვერ გავააანალიზე.

მგონი მართლა ვამპირია –2–

რომ გამოვედი გარეთ რაღაც უცნაურობა შევნიშნე არ ვიცი ალბათ სხვა ყურადღებასაც არ მიაქცევდა მაგრამ მე მივაქციე. სკაი გადაადგილებული დამხვდა.ჯერ თავს ვიმშვიდებდი ეს სკამი ესე იდგათქო მაგრამ შემდეგ გამახსენდა რომ იმ სკამზე ჩემი წიგნი დავდე