უბრალოდ სიყვარული

" და ეს ასეა , ვისაც ოდესმე სიყვარული გამოუცდია მას უგემნია თავათ სიკვდილი" გვეუბნება კონსტანტინე გამსახურდია და ვფიქრობ ნუ თუ მართლა შეიძლება სიყვარულმა ასე ძლიერ დაგტანჯოს სიკვდილამდე მიგიყვანოს და გაგხადოს უბრალოდ მოსიარულე გვამი. საბოლოოდ კი

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (2 თავი)

როგორც იქნა ტატიანა დაშოშმინდა. ვახომაც რომ დაინახა, ჩვენი ურთიერთობა ნელ-ნელა კალაპოტში დგებოდა, უკვე ჩვევაში გადასული ბღვერა და მუდმივი „ღრენა“ დაასრულა. ერთი შეხედვით თითქოს იდილიამ დაისადგურა. რადგან სახლში მდედრობითი სქესის მუდმივ მაცხოვრებლად

სამყაროს სიყვარული მართავს(თავიVI)

მოვწესრიგდი, სპორტულები ამოვიცვი, ,,ბოქსიორის“ მაისური და კეტები ჩავიცვი, საჭირო ნივთებიც ჩანთაში მოვათავსე და სახლიდან გამოვედი.. ამჯერად ქუჩაში შედარებით საღი გონებით დავდიოდი, მაგრამ მომხდარი წესიერად მაინც ვერ გავააანალიზე.

მგონი მართლა ვამპირია –2–

რომ გამოვედი გარეთ რაღაც უცნაურობა შევნიშნე არ ვიცი ალბათ სხვა ყურადღებასაც არ მიაქცევდა მაგრამ მე მივაქციე. სკაი გადაადგილებული დამხვდა.ჯერ თავს ვიმშვიდებდი ეს სკამი ესე იდგათქო მაგრამ შემდეგ გამახსენდა რომ იმ სკამზე ჩემი წიგნი დავდე

ისევ შენ..(8)

ვისადილეთ და ოთახში დავსხედით. ეხლა მთლიანად ტასოს საიდუმლოს გამომჟღავნებაზე ვიყავი ორიენტირებული და ვიცოდი რომ ამით ბექას გათავისუფლება შემეძლო. მე და ლექსო კი მოქმედებაზე გადავდიოდით. ტასოო ჩამოვიდა და ისიც ჩვენთან ერთად დაჯდა

მე მომინდა ..8

ბავშვი შეიყვანა, ელეც მიყვა საწოლი გაუსწორა დააფარა აკოცა და ოთახიდან გავიდა როგორც კი კარი მიხურა და მობრუნდა ირაკლის აეკრო, დაბნეულმა ახედა თითქმის 5 თვეა ასე ახლოს არ ყოფილა მასთან ყველა ემოციამ ერთად იფეთქა, მონატრებამ, სიყვარულმა, ტკივილმა,

მოგიძღვნი ლექსებს...

მე კვლავ მოგიძღვნი უაზრო ლექსებს, კვლავ ავაფეთქებ გრძნობებით ფურცლებს, რადგან გაიგე ეს ჩემო კარგო , რომ ჩემი გული მეტს ვეღარ უძლებს!

შენ ვერ გაიგებ

შენ ვერ გაიგებ რა სურდათ ავტორებს ან რისთვის იკლავენ ცოცხალ გულებს ზღვაში რომ ხტებიან და სწირავენ თავებს ალბათ უყვართ ეს შეშლილი სიცოცხლე რომ იჭრიან სისხლით დაბერილ მაჯებს

მარტოსული

განიცდიდა თავშესაფარში ცხოვრებას მაგრამ ამისდა მიუხედავად არგაზრდილა დეპრესიული და თავის თავში ჩაკეტილი ბავშვი... ლაღი იყო, ბედნიერი კარგად სწავლობდა, მისი ლოგინის ზემოთ უამრავი სიგელი და მედალი იყო გამოკიდებული. ბავშვებს შურდათ მისი ამიტომაც არყავდა

ბედნიერება გაზიარებით (46)

ავალიანი მისაღებ ოთახში ტახტზე იჯდა და ტელეფონის ეკრანს ჩასჩერებოდა. - თორნიკე, - დაუძახა კიდევ ერთხელ შენგელიამ. ავალიანმა ისეთი სახით გამოხედა ცოლს, რომ გვანცა მიხვდა, სერიოზულად იყო გაბრაზებული.