მე და მამა

ასეთი ისტორია ორ ნაწილად მაქვს დაყოფილი მაგრამ გადავწყვიტე რო გამეკეთებინა სრულად აქ მე ვყვები მამაჩემის ტყუილ სიყვარულზე იმაზე რი ფრთხილად უნდა იოცნებო რადგან ის ოცნება შეიძლება ახდეს.მე ვარ თაკო 13 წლის უბრალო გოგონა

InkeD #15

ჩვენი ცხოვრება ჩვეულებრივზე უფრო ბედნიერად და ხალისიანად წარიმართა.ყოველ წამს ბედნიერება შემოჰქონდა ნიკუშას ჩვენს ცხოვრებაში. მალევე შეეჩვია თემო მას და მეტიც სიგიჟემდე შეიყვარა.არ ვიცი ამ პატარა კაცუნამ ამდენი როგორ შეძლო

ჰაულის მოსიარულე ციხე-სიმაგრე (ნაწილი II)

- რა? - დაიწრიპინა სოფიმ და წინ მჯდომ გოგონას ჩააშტერდა. ის ზუსტად ლეტისავით გამოიყურებოდა. მას ლეტის ვარდისფერი კაბა ეცვა. ასევე ქერა თმა და ცისფერი თვალები. - მე მართა ვარ, - გაიმეორა მისმა დამ. ის ძალიან გაოცებული იყო.

სულის სარკე (თავი II)

ყოველი დღე მოულოდნელობებითაა სავსე.არ იცი რაა უნდა ელოდო,ამიტომ ცხოვრების დაგეგმვა ძალიან რთული,თითქმის შეუძლებელია.თუმცა შეიძლება დაგეგმო თუ როგორ გაატარო საღამო მეგობრებთან ერთად.სკოლა დავამთავრე.ბევრი ვისწავლე

ნაკვალევი პირველი ნაწილის დასასრული (21-22 თავები)

დიმკას სახლი ციხე-სიმაგრეს უფრო გავდა ვიდრე საცხოვრებელ ბინას. ოჯახი კავკასიურ ოჯახის ტიპთან შედარებით არ იყო მრავალრიცხოვანი, დედა, ცოლი და სამი მცირე წლოვანი შვილი: ორი ვაჟკაცი და ერთი გოგონა. ქალები აღმოსავლური წესით იყვნენ შემოსილნი. თავზე

ქვეყანა საქართველო (სექსის თაობა) მეცხრე თავი

ნელნელა გადიოდა დღეები და შემოდგომაც უკან მოუხედავად მიდიოდა. როგორც ნინი წავიდა და გამოგვეცალა უეცრად ხელიდან.წავიდა თუმცა საკუთარი კვალი დატოვა ყველას ცხოვრებაში. ის ყველასთვის ძვირფასი იყო. სულელი გულუბრყვილო გოგონა, სუიციდის მსხვერპლი და ჩემი

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (2)

გადმოსცვივდა ცრემლები. – არ შემიძლია რა... – ამოთქვა ასლუკუნებულმა და ანკას აეკრო. – არ გრცხვენია, ლუკა? რომ შემიშინე სტუმარი! – ბრაზით ჩაილაპარაკა გოგონამ. – ოჰ, მე ბოდიში! სტუმარი შევურცხვინე... – გაჯავრებით წარმოსთქვა, წამოდგა და გაბრაზებული

ლეა და კახა (თავი 9)

პირველად გნახე მაშინ როცა პირველ კლასში მოხვედი,მე მაშინ მესამე კლასში ვიყავი,ეზოში ამაყად დავაბიჯებდი ქვეყანა ჩემი მეგონა,მაგრამ ეზოში ჩემი ყურადღება პატარა ხვეულთმიანმა გოგომ მიიპყრო,სახლში მისულმა კი განვაცხადე რომ შეყვარებული ვიყავი და ცოლი

დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს..

დამჭკნარ ფოთოლთა ცვენას მივყვები.თითქოს შემოდგომის სურნელი მელამუნება მთელს სხეულზე.. მზე კვლავ ბრწყინვალედ ანათებს..ჩემთვის ის ვარდისფერია, რა თქმა უნდა, მე ხომ ცხოვრებას ვარდისფერი სათვალეებით ვუყურებ. შენც ვარდისფერი ხარ! ჰო,ჰო,შენ..

ძალით გათხოვილის დაკარგული და ისევ დაბრუნებული სიყვარული (თავი მეხუთე)

-რაო?ან ნომერი რა იცოდაა? -ნომერი ალაბთ მათემ მიცა. -რა მოგწერა? -მალე მოგშორდებიო.ასეთი შინაარსის იყო. -ვერაფერი გავიგე.თქვენ შორის რამე ხდება და არ ვიცი?