"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (4)

მუცელზე შეუცურა გავარვარებული ტორები და ყელში ცხელი სუნთქვა შეაფრქვია. - შეგცივდა, პროვინციელო? - სიცილით ჩაილაპარაკა ნაცნობმა ხმამ. უსიამოვნო ჟრუანტელთან ერთად, სასიამოვნოც კი იყო ეს სიტუაცია ვნების სიმთვრალე შეპარული ნატროშვილისთვის.

ორი ღამე (თავი 18)

თავიდან ვერც მიხვდა რა ხდებოდა მის ირგვლივ, მერე მუსიკის ხმამაც რომ აიწია და სისხლში ალკოჰოლის შემცველობამაც ყველაფერი ისევ ერთიანად დაუგროვდა, ცხოველივით წამოენთო და ფეხზე წამოვარდა, მაჯაში ჩააფრინდა ირონიით აღსავსე ქალს და ზიზღნარევი მზერიით

მთვრალი ალუბალი 5

-რას... რას ამბობ...-ჩურჩულებს აღშფოთებული. მისი საიდუმლო მე ვიცი, რაც ნამდვილად ცუდ შედეგებს უსახავს. -შენ არაფერს არ იტყვი!-მიკვირს, კიდევ რომ ახერხებს და მშვიდადაა. წელზე დოინჯს ვირტყამ და დამცინავად ვუღიმი.-გინდა რაღაც განახო? დამერწმუნე, ეს

ცვლილებები დადგა!

ცხოვრება, რომ შეიცვალა აღარ უნდა თქმა მე მგონი, ყველაფერმა შეიძინა, უჩვეულოდ მუქი ტონი რომც გინდოდეს, მთელი სიბრძნით ვეღარაფერს ვერ აწონი ფეისბუქმა, სულ შეცვალა დღეს ფუნქცია თანატოლის.

წყევლა 16 (გახსნილი ჭრილობა)

ივაშკოვები და ასეთი წვრილი სამეფოები მუქსისხლლიანები არიან ისინი კბენით გადაიქცნენ.ივაშკოვებთან დრაგომირები დიდი ხანია იბრძვიან და ისიც არ ვიცით როდის დაიწყო ეს მტრობა თუმცა ფაქტი ფაქტად რჩება ისინი ხოცავდნენ დრაგომირებს დრაგომირები კი

ჩემს ქორწილში შენ იქნები პატარძალი! -12-

უამრავი სტუმარი დამხვდა ბევრი ვიმხიარულეთ თუმცა შინაგანად მაკლადა რაღაც თუ ვიღაც ვისაც უშედეგოდ მაგრამ მაინც ველოდებოდი.საათნახევრის დაწყებული თუ იქნებოდა წვეულება როცა ტელეფონზე შეტყობინება მომივიდა."გარეთ გამოდი" ნომერი უცნობი იყო და შესაბამისად

გჯეროდეს ჩემი!

გჯეროდეს ფიცის და არა სიტყვის! გჯეროდეს ჩემი და არა სხვისი! სხვისი ხარ ვიცი, მაგრამ მიყვარხარ! მჯერა შენი რომ ისევ გიყვარვარ! ნეტავ, გჯეროდეს ჩემი და ღმერთის!

შეგეჩვიე... (8)

-გუშინ ნიკა ვნახე , ვნახე რა მნახა - გავიგე გიორგის ხმა და გამეღიმა...-მერე მე რა?-გავიგე ერთად ხართ-კი ვართ - გავუღიმე-კაია გილიცავ კარგი ბიჭია ნიკა-კი გეთანხმები-გიყვარს? - მკითხა უეცრად და თვალებში ჩამხედა-მე ისეთ გოგოს ვგავარ უსიყვარულოდ რომ

"წვიმაში მე და შენ "

წვიმს და იცი როგორ?! როგორც იმ დღეს მხოლოდ. სპეტაკ წვიმს წვეთს სახეს შევუშვერ და მწამს მე შენ შეგიგრძნობ.

აი ის ურითმო ლექსი...

უცებ დავწერე და მომეწონა,მიუხედავათ იმისა რომ რითმაც და მარცვლების რაოდენობაც დარღეულია სითბოთი ამასო და გადავწყვიტე დამედო.მაგრამ „ჩამკიდე ხელი“-ს აუცილებლად გავაგრძელებ.სიყვარულით zak..აი ის წუთები,მწყურვალი რომ მიიყუდებ წყლით სავსე ჭიქას, აი ის