სასახლე დაბურულ ტყეში 3

_ელენ,-გასძახა როგორც ყოველთვის მტკიცე და მომთხოვნი ხმით. ელენმა ხმის მიმართულებით გაიხედა და როგორც ყოველთვის ვერავინ შენიშნა. წარმოუდგენლად ეჩვენებოდა, სად უნდა დამალულიყო როცა ღია სივრცე იყო. ლამის ეჭვი შეიტანა ბიჭის რეალურობაში. მაგრამ გაახსენდა

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება 12 თავი. (დასასრული)

- შენ ჩემთვის ყველაფერი ხარ მარ, თუ საქმე თქვენ შორის არჩევნის გაკეთებაზე მიდგენა, მე ყოველთვის შენ აგირჩევ, მიუხედავად იმისა, რომ აი აქ ჩემი სისხლი და ხორცი გიზის, (უკნიდან მეხვეოდა და მუცელზე მისვამდა ხელს.) - არა ზურა, შენც იგივე არ მითხრა თორე

ვ/ე (ნაწ2)(8)

-მომილოცეთ! ცოლი ხელმეორედ მოვიყვანე!-დაიყვირა ნიკუშამ და გადახედა სახეაწითლებულ ნიაკოს, რომელსაც მორცხვად ჰქონდა თავი დახრილი, თითქოს რაღაცაში გამოიჭირეს და ერიდებოდა.

მახე ბაბნიკებისთვის 5

-არ შეცვლილხარ, ისეთივე ისეთი ენამწარე, ამაყი და თავდაჯერებული ხარ. არაფერი მითქვამს მოვბრუნდი და გასასვლელისკენ წავედი. -დაგავიწყდა! როდესაც გესაუბრები ზურგს ნუ მაქცევ. მკლავზე მიჭერდა ხელს

ჯეირანი(2)

-რა სიცხეა არა?-სიჩუმე გიგამ დაარღვი -ხოო,ეს ორი დღეა დაცხა-დადიანი წამოდგა და ფანჯრის წინ დადგა.-დაათბო ჯეირანმა სამყარო...-ჩაიჩურჩულა თავისთვის,ისერომ გიგას არ გაეგო.ხოლოდ ცუდზე ფიქრობდა.არშეეძლო კარგზე ეფიქრა როცა მისწინ მომღიმარი, მკვლელი

სამოდელო სააგენტო

1 კვირის უკან. -სად არის ის?-ყვიროდა მამაკაცი. -არვიცით უფროსო, ის გაიქცა-თქვა ატირებულმა მამაკაცის დამხმარემ. -ზუსტად ორ დღეს გაძლევთ რომ ის იპოვოთ-თქვა მამაკაცმა და გავიდა კაბინეტიდან.დღეს უნდა მივიდე სამსახურის საძებნელად. მეზარება. გუშინ კი

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (19)

ჯეკომ და ნატამ თამაში წააგეს, ამიტომ უნდოდათ თუ არა ჩვენთვის ყველა სურვილი, უნდა აესრულებინათ. - ნატა წყალი მომიტანე რა საყვარელო. ( თოკო ( ღიმილი ) - ადექი და მოიტანე. ( ნატა ( ღიმილი ) - თამაშის წაგების შემთხვევაში რა უნდა

ლევან კაპანაძე-ტურფა

ტურფა ასულს ვარდის კოკორს, თვალებ ხატულს თუთის ფოთოლს . ლექსით გხატავ თვალით გხაზავ

მე რომ ასეთი გიჟი არ ვიყო- გიორგი მნათობიშვილი

მე რომ ასეთი გიჟი არ ვიყო, არ გეყვარებოდი ალბათ... ჯიუტი არ ვიყო, დამყოლი რომ ვიყო ვინ გეყოლებოდა დარდად? შენი ამოსუნთქვის სული, რომ არ ვიყო და შენი სიცოცხლის ბადე ხომ არ იქნებოდა ეს ჩვენი ცხოვრება ასე ოცნებებით სავსე,

ღამის ზმანება (16 ნაწილი)

-რამდენიმე წამში შემოვა - გავიფიქრე გულში და თვლა დავიწყე... „1..2..3..“ ორმოცდაათამდე ავედი, თუმცა არ შემოსულა და უკვე სერიოზულად დავფიქრდი მართლა ხომ არ წავიდათქო. დაფეთებული წამოვვარდი და ფეხსაცმელები ამოვიცვი. „უჰჰ... სიარულიც დამვიწყებია..“