ორი ღამე (თავი 6)

-"უსიყვარულოდ მზე არ სუფევს ცის კამარაზე, სიო არ დაჰქრის ტყე არ კრთება სასიხარულოდ". საიდანღაც გაახსენდა მეშვიდე კლასში ნასწავლი ლექსი, თვითონაც კი გაუკვირდა რამ წამოაროშინა -ვაა, ვატყობ მალე რძალი მეყოლებაა.

ბოლო სიგარეტი

ეს ბოლო სიგარეტი იყო. მე მისი სიმწარით ვტკბებოდი; ვტკბებოდი იმით, თუ როგორ ეკვროდა დამშრალი ტუჩები უვარგის ფილტრს... საცვლების ამარა ვიდექი აივანზე და ვეწეოდი, ვგრძნობდი, როგორ დაქროდა ცივი ქარი ჩემს გარშემო, როგორ მიწეწავდა გრძელ, მუქ ქერა თმას და

ზუსტი მეცნიერება [ნაწილი 8, დასასრული]

– ჩემი პატარა სპლიყვი ხარ! – უჩურჩულა ლაზარემ სიცილით და სხეულზე უფრო მეტად მიიკრო. – რა ვარ? – გაკვირვებულმა ახედა და ჩუმად გადაიკისკისა. – სპლიყვი.

გატაცება. თავი 5.

ტკივილმა გამომაღვიძა. მუცელი მტკიოდა. ეტყობა წამალს ვადა გაუვიდა უკვე. ან რამდენი ხანი გავიდა არც ის ვიცოდი. რომელი საათი იყო, დღე იყო თუ ღამე არც ის ვიცოდი. წამოდგომა ვცადე რომ მეჭამა. ძალიან მშიოდა, მაგრამ ადგომა ვერ შევძელი. ტოსტი ალბათ უკვე

ტრამალის აჩრდილი "დ ა ს ა ს რ უ ლ ი !"

11:58-ს აჩვენებდა საათის ციფერბლატი,თვალები ვერაფრით მოვხუჭე ხოდა მეც საწოლიდან წამოვდექი საღამურზე ხალათი მოვიცვი და სამზარეულოში ჩავედი წვენის დასალევად.დაზაფრულმა გამოვაღე მაცივრის კარები და ჩემი შავი ტორტის დანახვისას თვალები გამიბრწყინდა.თეფშზე

ვ/ე (ნაწ2)(9)

ატარა ვატოს დაბადების დღე იყო. სადღესასწაულო ცენტრში გადაუხადეს მშობლებმა დაბადების დღე. ვატოს ყველა ბაღის მეგობარი, თანამშრომლების შვილები, ნუ როგორც ვიცით ქართველებმა ყვავი-ჩხიკვის მამიდის შვილის შვილის შვილები იყვნენ დაპატიჟებულები. ძალიან

თვალები (11 თავი)

ყველაზე გაბრაზებული ვიყავი, განსაკუთრებით საკუთარ თავზე. ასეთ არარაობასთან რომ მიწევდა ურთიერთობა. თუმცა მომენტებში ისევ ეჭვი მიპყრობდა. ადამიანი მაგრძნობინებდა რომ მოვწონდი. არც იმ ასაკში ვიყავი, რომ ჩემთან სექსის სურვილი შეურაწყოფად ჩამეთვალა.

Rain Of Native Girl

წვიმისგან შექმნილი....გაზაფხულის თქეში უშხაპუნებს ფანჯრებს, ყველა აივანი გადმოკიდევს ჩანჩქერს და მეზობლის გოგოც გაიხარებს მაშინ, წვიმის ასაღებად გავარდება კარში,

სამუდამოდ ჩემში დარჩები(დასასრული)

-კი მაგრამ ნიკა სად მიდიხარ?-სახლში ლიკა აბა სად უნდა წავიდე?-შენ რა მის დასაფლავებზე დასწრებას არ აპირებ? -არა ლიკა მე ვერც პანაშვიდს და ვერ დასაფლავებას დავესწრები, ჩემი გული ამდენს ვერ გაუძლებს, ან რა აზრი აქვს ჩემს სიცოცხლეს ინას გარეშე?-შენ რა

ერთხელ მასაც კი შეუყვარდა 1

ელენე გულისცემით ელის საყვარელი ბიჭის ნახვას . ცდილობს მაქსიმალურად შეიკავოს თავი მოზღვავებული ემოციებისგან , მაგრამ სიყვარული ხომ ისაა ,რაც გავიწყებს ყოველგვარ ეტიკეტს და გხდის ჩვეულებრივ , ჩამოყალიბებულ გიჟს . მართლაც გიჟს დაემგვანა ელენე