სიყვარული...(სრულად)

ლიზა 16 წლის, ვცხოვრობ თბილისში მყავს საუკეთესო დაქალი მარიამი რომელიც მიყვარს სიგიჟემდე. მარიამიც 16 წლის არის მაგრამ ის 187 საჯარო სკოლაზე სწავლობს მე კი 167-ზე. დედა-ნატა 39 წლის, მამა-ერეკლე 40 წლის, ძმა-ვაკო 22 წლის და რძალი-ქეთი 21 წლის. ალბათ

მხოლოდ მეგობრები! (1)

ყველაფერი ისე არ არის როგორც ყოველთვის,ღამის ოთხ საათზე მეღვიძება,ირგვლივ სიჩუმეა სახლში თითქმის ყველას ძინავს.მუსიკები ჩავრთე იქნებ დამეძინოს მაგრამ არა ვერ ვიძინებ.ისე გათენდა, რომ თვალია არ მომიხუჭია. დილით სამზარეულოში ჩავედი ვისაუზმე და

თვალები (10 თავი)

გიორგი საკმარისზე მეტ თანხას მიგზავნიდა, ამიტომ არც მე მენანებოდა ამ თანხის ბავშვებში დაბანდება. მათი შემდგომი წარმატებებით, თუ ვიმსჯელებთ ეს „ინვესტიცია“ ნამდვილად საუკეთესო გამოდგა. საბოლოოდ მოწყინდა გიორგისაც მუდამ კამათი და ჯიჯღინი. ის მაინც

სამყარო ორისთვის 4

თითის ანაბეჭდები,რომლითაც ცხოვრებას ვეხებით ქრება..მაგრამ არ ქრება გრძნობები,ადამიანები მხოლოდ გარეგნობით ვიცვლებით,როგორც ხეები.... ასე მოხდა ჩემს შემთხვევაშიც,როგორც ჩანს იმ გაცვეთილმა და ბანალურმა ფრაზამ ”დრო ყველაფრის მკურნალია” ჩემზე არ

wonderful

არის ისეთი წუთები როცა ყველაფერი ჩვენს ირგვლივ შეცვლილი გვეჩვენება, ყოველი ჟესტი ახალ მნიშვნელობას იძენს და თვითონ დროც კი თითქოს ირევა ... შეიყვარე ერთხელ მაინც და მიხვდები რისთვის ცხოვრობ ამ ქვეყანაზე... მიყვარს შენი თბილი, რაღაცნაირი ფერის

ერთხელ მასაც კი შეუყვარდა (დასაწყისი )

- რას გავხარ წესიერად ჩაიცვი - გაგა ნაწყენია ძმაკაცის თავისუფალი , „ამჩემფეხებური“ სტილით. - წამოდი რა თუ მოდიხარ - ცივი , მცირე სიტყვიანი ,თუმცა ყველაფრის მთქმელი პასუხი ბექასგან - ბიჭო ცოლობას თხოვ გოგოს გესმის ეს რას ნიშნავს ? - გაგა ვერ მალავს

ლეა და კახა (თავი 2)

პატარავ გთხოვ გაუძელი არ მინდოდა შენთვის ტკივილის მოყენება და შენი საფრთხეში ჩაგდება მაპატიე გთხოვ მაპატიე,არვიცი ორ დღეში რა შეიცვალა ჩემს ცხოვრებაში მაგრამ ვიცი რომ ერთი ნახვით შემიყვარდი,მაგრამ რა ვუქნა მამისთვის მიცემულ პირობას?კახა ფიქრებიდან

დაწერის პირველი მცდელობა...

მშვიდობით პატარავ ვეღარ შემხვდები, შენგან გავქრები ვით ტკბილი სიზმარი, აღარ მოგიწევს ჩემს გამო დარდი და ვეღარ მნახავ,მშვიდობით,წავედი... ვეღარ გაგითბობ ზამთარში ხელებს, ვეღარ ვაკოცებ შენს ტკბილ ბაგეებს, მიწას მაყრიან პტარავ ვიცი,ვიცი ძნელია...

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება 11 თავი.

მარიამს რომ ჩაეძინა დავფიქრდი, რამდენად დიდი ადგილი ეკავა ჩემს ცხოვრებაში და რამდენად მნიშვნელოვანი იყო ის ჩემთვის. ის რომ არა ახლა გული ასეთი მშვიდი და გახარებული არ მექნებოდა, ჩემი და უზომოდ მენატრებოდა, მაგრამ ვერ ვაძლევდი თავს უფლებას მენახა.

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიციცხლე?(თავი 17)

-მერე და რატომ? მე ხომ გთხოვე არა? კარგი, მოდი დაგეხმარები, ახლა შენს იმეილზე მოვა მისამართი, სადაც გადაგზავნი ვიდეოს. დარწმუნებული ვარ იმიტომ არ გაგზავნე აქამდე, ადრესატი ვერ შეარჩიე. არა?-ბაჩანას გავხედე, რომელიც უკვე აგზავნიდა ლადოს იმეილხე