#000132

შემოდგომაზე წერა არ მიყვარს. საერთოდ არ მიყვარს ისეთ რამეზე წერა, რასაც განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს ჩემთვის. პარადოქსია, არა? მეშნია მათთან შეხების. მეშინია, არ ავამღვრიო. ალბათ, მასზეც ამიტომ არ ვწერ არასდროს. არ მინდა, გავუშვა. წერა კი

წითელი სამგზავრო ჩანთა (სრულად)

_ლევან შერვაშიძე სხვა ბიჭი იყო, ასე თქვა ქეთი ორჯონიკიძემ_ლევან შერვაშიძე მართლაც სხვა იყო , არიყო ნორმალური , აფრენდა, თავისუფლება უყვარდა და დამოუკიდებლობა, ბევრს სვავდა და ეწეოდა გოგოებიც არ აცივებდნენ ადგილს მის გვერდით , რას არ

ყინულოვანი კოცნა(წერილი#1)

დილით ტელეფონის ზარმა გააღვიძა თვალები ძლივს გაახილა გუშინ სავაადმყოფოში ღამის ცვლაში მუშაობდა ქუთუთოები ძლივს დააშორა ერთმანეთს და ტუმბოზე მოზუზუნე მობილურს დასწვდა -ნეტავ ამ დილა ადრიან ვის გავახსენდი-უკმაყოფილოდ ჩაისისინა

ნათელი წერტილი (11 - 12 თავი)

ულამაზესი სანახაობა იყო. მაიკი მართალი იყო, ვისაც ცხენზე ამხედრებული მაია არ ყავდა ნანახი, მას ცხოვრებაში სილამაზე არ ენახა. ველური, დაუოკებელი სილამაზე. მე ადგილიდან ვერ ვიძვროდი. გავჩერდი და ვუმზერდი მაიას. საოცარია, როგორ ყოველთვის

ბარიერი. -21-

-ძალიან გაზარმაცდი და საერთოდ აღარაფერი გინდა ძილის და ჭამის გარდა. -მოჩვენებითი სიბრაზით მითხრა მაქსიმემ და საწოლზე ჩამომიჯდა.

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 5

-რამე მოხდა?-დემეტრეს კაბინეტიდა რომ გამოვდიოდი მკითხა ნატალიმ,მისმა ასისტენტმა,-წასვლას ისევ აპირებს?-საერთოდ ვერ მივხვდი რაზე მეკითხებოდა,ვინ მიდის ან სად მიდის.

კიდევ ერთი სიყვარულის ისტორია (სრულად)

საბნიდან თავი ამოვყავი და მაღვიძარას გავხედე რომელიც არაფრის დიდებით არ დუმდება და ჩემ ძილის ანგელოზებს აფრთხობს,საათს როგორც კი შევხედე ლოგინიდან წამოვხტი და ოთახიდან გავიქეცი ყვირილით -მია დროზე ადექი,თორე სკოლაში დაგაგვიანდება!-მიამაც თავი წამოყო

საშიში გრძნობა ''სიყვარული'' (2)

ყოველ დღე ხომ არ ვხედავ ამხელა ბიჭს ,რომელიც ფრჩხილებს იჭამს? _ხმას აუწია და ეცადა სიმტკიცე შეეძინა თავისი ნათქვამისთვის . ბიჭმა ელვის სისწრაფით ამოაძრო ხელები ჯიბიდან და კისერში სწვდა. აივნის ბოძზე ზურგით მიაყუდა და უფრო მეტად მოუჭირა. ქრისტინე

გარდამავალი წუთი (2)

– მაპატიე, ლილე, მაპატიე! – ჩურჩულებდა ნიკოლოზი და ქალის ხელებს ემთხვეოდა, როგორც ხატს ღვთისმშობლისას. – მაპატიე, შევცდი. ლილე, მაპატიე! – ღრიალში გადასდიოდა. ლილეს თითებს მამაკაცის ცხელი ცრემლები ასველებდა, ბალიშს კი – ლილესი. ბოლოს ამოისუნთქა და

სვანეთის ტყის ბნელი ანგელოზი ( თავი 7)

– მისმინე! ფულით არაფერია ამას თუ ვერ ხვდები! ფული საერთოდ არ მაინტერესებდა არასდროს და ახლა გგონია დაგთანხმდებიი? მითუმეტეს დამნაშავე არ ვარ! ყველა თქვენნაირი ნუ გგონიათ ამ და–ძმას! რას გადამეკიდე! შემეშვი და თავი დამანებე! ლაშა გაინტერესეეებს?