მაჩუქე სიყვარული (5)

ბრალდებულ ელენე ჯოხაძეს მოეხსნას ყველა ბრალდება.. დანარჩენმა სიტვებმა ყურს იქით ჩამიქროლა, წამიერად გაფერადდა ჩემი გაშავთეთრებული ცხოვრება, თვალში მხოლოდ ნონას მომღიმარი სახე მომხვდა, საკნიდან გამომიყვანეს თუ არა მჭიდროდ მომეხუტა -შენ რომ არ

მწერლის ღამეები(თავი6)

სახლში რომ მივიდა შეშლილს ჰგავდა,მაგრამ დასვენებასმაინც არ აპირებდა.აწეწილი თმისთვისაც კი არ მიუქცევია ყურადრება,ისე შეხტა მანქანაში და თათიას სახლისკენ აიღო გეზი. -ვინ არის? ასე გვიან?-კარებისკენ გაემართა თათია

მე შენ შეგხვდი შუაღამისას

დამძიმებული ქუთუთოები ერთმანეთს დავაშორე. ზურზე ვიწექი და და ჭერს ავცქეროდი. თავი ავწიე, ადგომა ვცადე მაგრამ ხელები ვერ გავანძრიე. მაჯებით კრინის საწოლს ვიყავი მიჯაჭვული. რა ხდებოდა? სად ვიყავი? ხელების განთავისუფლებას ვცდილობდი, როცა ხმაური

მომავალ წელს ღრუბლებში ვიფრენ... (2 ნაწილი)

9 საათთან ერთად ნერვიულობაც მიახლოვდებოდა. ვიდექი სახლის წინ გარეთ, გავყურებდი გზას და თან თითებს ვიტკაცუნებდი მღელვარებისგან. მე და ბაბიმ ერთად წასვლა გადავწყვიტეთ, რადგან ეს ჩემი პირველი საღამო იყო "მათ" წვეულებაზე. ჯონი მარტო გაუშვა და ჩვენ ჩემი

პირადი დღიურებიდან : ბედნიერების ოთხი საფეხური

არსებობს უსასრულო სივრცე ადამიანის გონებაში, სადაც ის აღმართავს ათასობით ცათამბჯენს და ინახავს მათში მოგონებებს. შეიძლება ითქვას, რომ ადამიანებს უსასრულო მეხსიერების ბარათი გვავს, მაგრამ ზოგჯერ მათ ვკარგავთ და უხერხულ სიტუაციებში ვვარდებით. „ -

შემთხვევითობა არ არსებობს (1)

როცა თვალები გაახილა მიხვდა, რომ თავისი კუთვნილი სკამიდან მეორე სკამისკენ იყო გადახრილი და ვიღაცის მხარზე ედო თავი. დაფეთებულმა წამოჰყო თავი. ძლიერი და დაკუნთული მხრებიდან მზერა ნელ-ნელა სახისკენ წაიღო და გაოგნებული დარჩა როცა ნაცრისფერ, ლამაზ

ტესტი ჩახუტებაზე: რას მოგვითხრობს ჩახუტების მანერა თქვენს

ჩვენს პიროვნებას, ჩვენს შინაგანი "მე"-ს მრავალი მხარე აქვს, რომელიც ჩვეულ, ყოველდღიურ ქმედებებში ვლინდება – სიარულიდან დაწყებული, ლაპარაკის მანერით დამთავრებული. მაგრამ როცა საქმე ორი ადამიანის ურთიერთობას ეხება, არაფერია იმაზე მეტყველი, ვიდრე

შეშლილი მეგობრები(დასასრული)

დედამ მალევე გაიღვიძა ვატყობდი არ სჯეროდა ის რაც მოვუყევით. შემდეგ იყო ჩემი ბედნიერების ხუთი თვე,ზღაპარი რომელსაც ვერასდროს დავივიწყებ თუმცა ამ რამდენიმე თვეში უსიამოვნო დღეებიც ერია.ჩემი ოცნებები ასრულდა ჩემი თეთრ ცხენზე ამხედრებული პრინცი ლუკა

მყუდროება და მე ერთად ვუცდით მუზებს

ღამეა..დროა,როცა მუზები მოფრინავენ ჩვენკენ და ემოციათა ტალღაში მაშინვე გვაგდებენ...მყუდროება და სიჩუმეა...მუზების წრიპინა ხმა თუ დაარღვევს ამ საზოგადო ნეტარებას..

სულის ვარდო! (2)

,,დღესაც შვიდი გაკვეთილი... რა უბედურებაა აღარ შემიძლია რაა. კიდევ კარგი ერთი გაკვეთილიღა დამრჩა, თორემ აქედან გამასვენებდნენ"-დასვენებაზე ფიქრობდა ნენე. კეტებზე დაიხედა, ჰმმ... თურმე თასმა შესაკვრელი მქონია სკამზეიჯდა და თან იკრავდა თასმას როცა