ნისლში გახვეული კოშკი

კვლავ მარტო ვტოვებ ჩემს კვლას ჩემი სახლიდან აი, იმ კოშკამდე, ასე ძალიან რომ მხიბლავ. ვადგამ ნაბიჯებს და სიცოცხლის სიყვარულით კრემაციაზე ვფიქრობ. მე ისევ ის ვარ, ვინც უწინ ვიყავი, უბრალოდ ცოტა ხნით შიზოფრენიამ უჩემოდ ისურვა გასეირნება.

არავინ...

ცრემლები მერევა, ულევი ცრემლები და მშურს იმ ადამიანების, რომლებიც იძულებით არ იღიმიან. ხანდახან ისე მწარედ და მტკივნეულად მენატრები, რომ ეს მონატრება შემისისხლხორცდა. ისე დამივლის ხოლმე შენი ჩახუტების სურვილი ტანში,ისე მასევდიანებს, ვერ გადმოვცემ

მკრთალი ნათელი წერტილები "4"

როდესაც ადამიანს რაღაც ძალიან უნდა,ისე,რომ მთელი ცხოვრება გაჰყვება თუ სურვილი ვერ დაიკმაყოფილა,მე კი ამ სურვილის დასაკმაყოფილებლად რა უნდა ვიღონო არ ვიცი

ფულზე გაყიდული (თავი 4)

მხოლოდ ეხლა დავიბრუნე კომპიუტერი და ამდენ ხანს ამიტომ გალოდინეთ. იმედია მოგეწონებათ ეს თავიც, ყველანაირად ვეცდები გვიან კიდევ ერთი თავი ავტვირთო. ძალიან მახარებს თქვენი კომენტარების კითხვა.ლიას თხოვნით დაცვის ბიჭებმა ყუთები ჩემს ოთახში ამოიტანეს,

ჯეკ ლონდონი - მარტინ იდენი

მდაბიოთა წრიდან გამოსულ, ბუნებით ხელოვან მარტინ იდენს მდიდარი, ბურჟუაზიული ოჯახის შვილი - რუთი უყვარს. უზარმაზარი ნებისყოფა, საკუთარი ძალებისადმი რწმენა და საყვარელ ადამიანზე ფიქრი შეაძლებინებს, გახდეს სახელგანთქმული მწერალი, მოიპოვოს სიმდიდრე და

ლორა და გრენუი #5

მცირე ექსკურსიის შემდეგ,პანტიანის ტბასთან დავბანაკდით და კარვები გავშალეთ.თვალუწვდენელი ნაძვნარი იყო.თბილისის ჭუჭყიან ჰაერს მიჩვეულები სუნთქვა გავიჭირდა და ხარბად ვისუნთქავდით სუფთა ჰერს.

დედის გული

ლეგენდაა თუ სიმართლე არვინ იცის ესა მოსაყოლად ისეთია აატირებს ბევრსა. თურმე ერთ ვაჟს შეყვარდა ქალი იმან თურმე არ გაუღო თავის გულის კარი. უთხრა თუ გსურს დაგიჯერო, თუ ხარ გაბედული

ჩემი ბიჭი

4 წლის წინ ერთი ბიჭი გავიცანი....მხიარული, დიდი ბრიალა თვალებით....დრო და დრო ჩნდებოდა ჩემს ცხოვრებაში...თუმცა არც არასდროს წასულა,უბრალოდ ვერ ვამჩნევდი მანამდე ვერც მის ბრიალა თვალებს და ვერც მის მზერას ჩემდამი...მერე მითხრა,რომ ვუყვარდი და ჩემი

წვიმა

მარტის არეული საღამო იყო მოიღრუბლა ცოტაც წვიმამ დაიწყო წვეთა,მე კი ვიდექი ფანჯარასთან და ბაღში გახედვისას მხოლოდ იმ ბროწეულის ხეს ვხედავდი რომელიც ასე ლამაზად იყო გაყვავებული და ამინდთან ერთად თითქოს დაღონებულიყო კიდეც. ვიყურებოდი და ვხედავდი,როგორ

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (11)

ცოტა ხანს იჯდა მარი შემოსასვლელში სანამ მარინა არ გამოჩნდა. ტანზეც გამოეცვალა და გზა და გზა ველაფერს ასწორებდა. სასწაული ქალი იყო რა. მიუხედავად იმისა ,რომ ასი მსახური ჰყავდა ყველაფერზე ხელი თვითონ უნდა შეევლო. მარის მოუახლოვდა -შენთვის ოთახი