ჩემი, ბავშვობის სიყვარული 11

- ამ, ყვავილებს ვინ უვლის ლევან? - როცა მცალია მე. - და, რომ არ გცალია? - რავი, ჩემი ქალებიდან რომელსაც სცალია ის ამოდის და უვლის.

უსათაურო

- სიკეთეს ყიდი? რამოდენა დამდგარა რიგი, ისმის კამათის, გინების და ვედრების ხმები, საღამოს კეტავ, დახლის უკან მონაგებს ითვლი, და მერე იქვე სიბნელეში სულ მარტო რჩები.

გაიღიმე

არვიცი რატომ მაგრამ ნარკოტიკივით მთხოვს ორაგიზმი წერას. ზოგჯერ შენდა უნებურად არაფრის მოლოდინში აგიჩქარდება გული, აი მერე კი აზრი აღარ აქვს მორჩა, ვეღარ უშველი თავს! მე წერით ვშველი ჯერ.

სიყვარული გრძნობების გარეშე 29 თავი

-შენ მაიძულე, რომ ასე მოვქცეულიყავი -მე?-შეიცხადა სოფიმ და მისკენ მიიხედა გაბრაზებული სახით

ჩემი, ბავშვობის სიყვარული 10

- ზუსტად ერთი კვირის წინ ნათიასთან ერთად გლოცავდი მაგ სტატუსით და ცოტა არ იყოს ვერ ვგუობ ახალ ამბავს. - კატეგორიული იყო ბურდული. მეწყინა... არა მეტკინა. ვიგრძენი, როგორ დაეძაბა ჩემზე მოხვეული ხელი ადამაშვილს.

"მე,კამა,ავე და მევლუდ დარდი"(სრულად)

"ვინერვიულებთ თქვენს მაგივრად,სწრაფად და ხარისხიანად" ტელ. 577-404-4... სახლის კარზე გაკრულ განცხადებას დავაკვირდი.მეგონა მეჩვენებოდა,სამჯერ გადავიკითხე გაოცებულმა. არადა,იმდენი სანერვიულო მქონდა დაგროვებული,ნამდვილად მესაჭიროვებოდა შემცვლელი.

სათაურის გარეშე 11

გაიქეცი, ელიზაბეტ, გაიქეცი, ბატონი ფრანკი გელოდება. თქვენ, ხომ ძალიან ბევრი გაქვთ სასაუბრო - იგივე ტონით და იგივე დამოკიდებულებით მითხრა, თუმცა ამჯერად შესაბამისი ღიმილიც დაამატა. სადღაც, ძალიან ახლოს ხმა გაისმა. რაღაცის წაქცევის, ან ფეხის

ყველაფერი ჩემს შესახებ (თავი მეშვიდე)

- ოლივიამ ნიკს შეხედა და თვალებს არ დაუჯერა, ხელით მოხატული მაისური ეცვა, მაისურზე სასკე უჩიჰა ეხატა, ოლივია ამ მაისურს ათას სხვა მაისურში გამოარჩევდა, საკუთარი ხელით მოხატა და პოლს დაბადების დღეზე აჩუქა როცა ის თოთხმეტი წლის გახდა, პოლი გიჟებოდა ამ

უსათაუროდ

რა მნიშვნელობა აქვს მტყვანი ხარ თუ მართალი დაიწყე ცხოვრება, გვიან არასდროსა. ყველამ უნდა ვისწავლოთ აღიარება და ადამიანებისგან იმის მოთხოვნა რაც შეუძლიათ. დღეს გაშვებაა ძნელი მაგრამ ხვალ დარჩენა უფრო გატკენს.

ომი საკუთარ თავთან

-თავიდან ყველა ვიბადებით სუფთა და წმინდა, ოცნებებს მივსდევთ და სიკეთის სიმღერას ვმღერით, ღრუბლებში ფრენა და სამყაროს დაპყრობა გვინდა, ანცი ღიმილით და თვალებში ალალი მზერით.