გოგონა სალამანდრას ტატუთი -4-

კიბესთან ვიდექი და სულელივით მივშტერებოდი ერეკლლეს რომელიც მძიმე ნაბიჯებით მიახლოვდებოდა.საოცრად სიმპატიური მეჩვენა ჩემი ქმარუკელა და ნერწყვის მძიმე გორგალიც ძლივს გადავყლაპე. -გოგო არ მოდიხარ?- -კი კიი მოვდივარ ჯერ სად წავიდეთ?- -მშია მე ჯერ და

200 მელონქოლიური ფოტო

ერთმა სიტყვამ შეიძლება შეგაცვლევინოს გადაწყვეტილება, ერთმა გრძნობამ შეიძლება შეცვალოს შენი ცხოვრება, ერთმა ადამიანმა შეიძლება შეგცვალოს შენ!... კონფუცი.

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი 4)

-სსსსანდრო?! -თვალებში ჩააშტერდა მიას ბიჭი. -აუუ... არაა! -უნდოდა რომ სიართლე სცონოდა სანდროს მაგრამ მია მაინც არ ამბობდა სიმართლეს. -აბა ვინ მითხარი! -ოო, მიხვდი! -მე?! ამ წუთას მიას ტვინში სისხლმა აასხა ოღონდ არა გაბრაზებისამ. გულის ცემა

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 1)

ყველა ადამიანი ერთმანეთისგან განსხვავებულები ვართ, ხომ ასეა არა? ყველანს სხვადასხვაგვარი ხასიათი და ჩვევები გვახასიათებს, ზოგი ჭირვეულია, ზოგიც გულჩათხრობილი, ზოგი კიდევ უჟმური, ძალიან, ძალიან, ძალიან უჟმური. ასეთი ადამიანები ერთეულებად იბადებიან

მალე მოგირჯულებ გპირდები (8)

ჩემს ადგილას დავბრუნდი დაკვრა დავიწყე მთელი ოთახი აავსო მუსიკის ჰანგებმა, მალე სანდროც მოვიდა გვერდზე დამიჯდა და მისმენდა, გავუღიმე მან კი რაღაც ანიშნა ვიღაცას, მასაც მოუტანეს გიტარა და ისიც ამყვა, გამიკვირდა საკმაოდ კარგად უკრავდა -კარგად უკრავ

თეთრი გვირილა და სისხლისფერი ვარდი [1]

ღრიალებდა მამაკაცი და პისტოლეტს მასთან ახლოს აფრიალებდა.–გთხოვ, ნება მომეცი დაგეხმარო... – თავადაც არ იცოდა რატომ, მაგრამ ფაქტი იყო, რომ გადარჩენის სურვილის არ მქონე მამაკაცს ებღაუჯებოდა. სულის რაღაც, ძალიან დიდი ნაწილი ვერ ელეოდა მის ნაკვთებსა და

ჩემი გულის მეფე (2)

ჩემი გულის მეფემისაღებში ვიჯექი და ბექას და იკას კინკლაობას ვუყურებდი. თან მეღიმებოდა მათზე მაგრამ ჯერ არ მინდოდა მათთან თბილი ურთიერთობა დამეჭირა. -ხვალ დედასთან მივდივართ-ჩამჩურჩულა დათომ და ხელი გადამხვია. -არმინდა-ვიუარე მე და სწრაფაფ მოვშორდი

წყეული ღამეები[7]

იმ მომენტში, ძნელი იყო მაიას სახის აღქმა,ისეთი აღშფოთებული და აკანკალებული იყო,რომ მისი მდგომარეობა ადამიანურ განცდებს აღემატებოდა.შერცხვენილი სახეთა და უმწეო გამოხედვით უსუსურ ნუკრს მოგაგონებდათ.თმები სახეზე წაეფარებინა ხელებით და თითები

მენატრები.

ცაზე ნეტა ვარსკვლავები რაფერია? მოლოდინში ბევრი წუთი გაილია, ისე მტკივა უშენობა ყოველ წამში მონატრება უკვე ჩემი სხვა ფერია. შენი ნახვის დროს და საათს ველოდები, მონატრება უკვე ჩემზე ძლიერია. ნახვის შემდეგ განშორებას ვეღარ ვიტან, უშენობა იცი ჩემთვის

მოიისფრო [6]

იმავე საღამოს დაბრუნდნენ შინ. გახარებული შეეგება ნელი დეიდა. არც ელო და დემნა გაუშვეს სახლებში, ყველამ ერთად ივახშმა და მხოლოდ ამის შემდეგ წავიდნენ. დედას ელაპარაკა ბაიას, შეუთანხმდა რომ ხვალ ნახავდა.