ნოემბრის წვიმა. "6"

-გაგიჟდი? არც იფიქრო! -ისედაც არ გიყვარს მარტო ყოფნა და დღეს ალბათ სულ გააფრენ. -გაგიკვირდება და დღეს მართლა მირჩევნია მარტო დავფიქრდე ყველაფერზე. -გაუღიმა დაქალს მიამ, თუმცა თვალებზე ეტყობოდა რომ სულაც არ იყო ღიმილის ხასიათზე. -როგორც შენ გინდა.

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 1

-მაა, არ მინდა მე მაგ წვეულებაზე წამოსვლა, თანაც ნახე როგორი ქარია? პარიკი რომ მომძვრეს?-ვთხოვდი მამას თან ჩემს თეთრ პარიკს დავყურებდი რომელიც ხელში მეჭირა.-კარგი შვილო რადგან მასეა ჩვენც სახლში დავრჩებით. შენს გარდა არავინ გვყავს ხომ იცი?-მამამ

ნუცუბიძე (6)

სანდრომ მომაკითხა.სადარბაზოდან რომ გამოვედი ცალი ფეხი შავ Range rover ზე ჰქონდა მიდებული,ერთი ხელი ჯიბეში ჰქონდა,მეორეთი კი ნაპასს არტყავდა.რომ შევხედე დაუოკებელი სურვილი გამიჩნდა რომ ჩავხუტებოდი,მაგრამ მხლოდცივად მივესალმე და ვანიშნე გვერძე

დანიელი და არდა 7 დასასრული

ცხოვრება ჩვეულებრი რიტმში ჩადგა თუმცა არსებობს დღე დრო საათი როდესაც ყველაფერი შეიძლება შეიცვალოს. ერთხელაც როდესაც რეისს ვასრულებდი კვლავ დანიელი ვნახე, ეს დამთხვევა იყო მაგრამ კიდევ ამ დამთხვევავ კიდევ ერთხელ გამახსენა კტივილი, აუტანელი ტკივილი.

შურისძიებისთვის... (მერვე თავი)

დღიურის პირველი ფურცელი შეავსო ისეთი კალიგრაფიით,როგორიც 14 წლის ბავშვს შეეფერება,რაღაც სტიკერებიც ჩააკრა,და მომდევნო ფურცელის წერა დაიწყო... წერდა ნელა,ლაკონურად,და დაწვრილებით.წერდა,და თან წარსულის კადრებს იხსენებდა.წერდა,და თან ფანტაზიას

მხსნელი 16 (დასასრული)

ერთ ტყვიას გიგამ დაასწრო, მეორეს კი ანდრიამ. მხოლოდ ჩემი უბადრუკი სიცოცხლის გადასარჩენად. რა ჯანდაბად მინდოდა ასეთი სიცოცხლე? ის დაჭრილი იყო. მე კი პანიკაში ვიყავი და არც კი ვიფიქრე, როგორ იყო ანდრია. სისხლისგან იცლებოდა და ჩემს დამშვიდებას ცდილობდა

Hospital-ჰოსპიტალი (2)

დედას სიკვდილის შემდეგ ზედმეტად "ბოროტი" გავხდი ექიმების მიმართ,ნაკლებს ვლაპარსკობდი მათთან, რაც შეეხება პაციენტებს,მე ისინი მიყვარს,არვიცი რატომ , ალბათ იმიტომ რომ თითოეული რაღაცას გასწავლის.დერეფანში ერთ უცნობ ქალს შევეჩეხე,მან შემაჩერა-რა ხდება?

სამუდამოდ... (2 თავი)

-ინა რაღაც მინდა გთხოვო მაგრამ ჯერ შემპირდი რომ უარს არ მეტყვი. კარგი? ძალიან გთხოვ.-ხო კარგი გპირდები. მითხარი რა გინდა.-ინა შენთან ძალიან სერიოზული საქმე მაქვს ტელეფონით ვერ გეტყვი, ამიტომ მინდა რომ დღეს საღამოს 8 საათზე რესტორანში შემხვდე. გთხოვ

დაუვიწყებელი დღეები (3)

როავდექი ჩავიცვი ფეხზე და მერე სამზარეულოში გავედი ქეთა იქ იჯდა და ყავას სვამდა:-ქეთ თაკო სადარის? -მაღაზიაში ჩავიდა შაქრის ამოსატანად(ქეთა) -აა..ჩემ ტელეფონზე ვინმეს ჰოარდაურეკია?(მე) -არა(ქეთა) -ალექსანდრეს გადავურეკავ(მე) -მიდი და ლაუდსფიქერზე

აკრძალული ხილი(20 ნაწილი)

მეორე დღეს ბაჩომ საწოლიდან დილიდანვე წამომაგდო. ასე მითხრა ექიმთან მალე უნდა მივიდეთ და თანაც გზა გვაქვს გასაგრძელებელიო. მეც სხვა რა გზა მქონდა, საწოლიდან ნელა და აუჩქარებლად წამოვიზლაზნე და ჩემი ქმარუკას ნებას დავყევი.