ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 7

-მოგენატრე?-გაოგნებულმა ვკითხე და თვალეგბაფართოებული წამოვხტი ფეხზე. -ჰო-თავი დამიქნია და თავი ბალიშზე კომფორტულად დადო -ვერხარ ხო?-გაღიზიანებულმა ვკითხე -მშობლები გაიგებენ-წარბი ამიწია და ეშმაკურად ჩაიცინა

"ევალინა" ანუ ტანგო ეშმაკთან

ტუჩები მითრთთის...ნერწყვს ხმაურით ვყლაპავ... თვალებიდან უცნაური წყალი ჩამომდის მდინარეებად... მეღიმება...ეს სიმწრის ღიმილია... მიშველე!წამიყვანე... შენთან მინდა... აქ ვერ ვსუნთქავ.. ყველა უცნაურია.. შენი სურნელი მენატრება.. ისევ ვტირი.. ცრემლები

მიზანი-გადავარჩინო მისი სიცოცხლე ( 4 )

გარდაცვლილი შესასვლელ ჰოლში იყო დასვენებული,იქვე ისხდნენ ჭირისუფლებიც,მირა შორიახლოს იჯდა და ამ ყველაფერს ფოტოებს ურებდა,ამის შემხედვარე თომას კიდევ ერთხელ აასხა ტვინში სისხლმა მაგრამ აქ მასთან კამათი უადგილო იქნებოდა,ამიტომ მიუახლოვდა და მისი

გაქცეული პატარძალი (1)

მთელი საბურთალო ჩემზე და დანელიაზე ლაპარაკობდა.ყველა მე მაკრიტიკებდა,რადგან სიმართლე არავინ იცოდა,ჩემს და მიშოს გარდა.სადაც არ უნდა წასულიყავი,ჩემს სახელს ყველგან გაიგონებდით,ზოგი რას ამბობდა,ზოგიც რას.ზოოგი იძახდა მიშო არ უყვარდაო,ზოგი იძახდა,მაგას

последний путь на море

აუ თავი... ამდენი რამ დამალევინა.. აი ის ბოლო არ უნდა დამელია..ჩუმად გამეცინა. არადა ბოლო რომელი იყო არც კი მახსოვს. ასე ცუდად არასდროს ვყოფილვარ. დავიჯერო ამდენი დავლიე? მემგონი სხვა რამეშია საქმე. აუ სულ არ მინდოდა დაბადების დღის აღნიშვნა რაა..

One Mistake And Everyone Judges You (ნაწილი მეორე) (დასასრული)

შეიყვარე ის ვისაც უნდიხარ, ვინც გელოდება, ვისაც შენი ესმის, შენი სიგიჟეებიც,ის ვინც გეხმარება, ის ვინც შენი იმედია. შეიყვარე ის ვინც ჩხუბის მერეც გელაპარაკება. შეიყვარე ის ვისაც ენატრები და ვისაც შენთან ყოფნა სურს. არ სეიყვარო ის ვისაც შენი მხოლოდ

სიყვარული წამებაა, უსიყვარულობა – სიკვდილი! (თავი 4)

გადიოდა წამები, წუთები, დღეები, თვეები, ყველაფერი ისევ ისე იყო, როგორც მაშინ ნუცას დაკარგვისას.. თითქოს შევეგუე იმას, რომ ჩემთან აღარასოდეს იქნებოდა, მაგრამ არ დამვიწყებია, ის გარდამავალი თუ გარდაუვალი წუთები რაც მასთან ერთად გავატარე.. მისი დანახვა

შემიყვარე თუ გაბედავ (11)

.არა რა ზღვამ რო დაღლა იცის,ძალიან.სახლში მივედი.იმ დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა.ჩემი გადამრჩენი აღარ მინახავს.მე რათქმაუნდა ჩემს ვარჯიშს არ ვუმტყუნებდი მითუმეტეს ზღვაზე ვიყავი და აქ,დილას სირბილს მართლაც არაფერი ჯობია.სანაპიროზე გავედი,დილის 7საათი

სანამ ვცოცხლობ იმედი მაქვს (1)

იმედი, იმედი მანამ ცოცხლობს ადამიანში სანამ ის მარტოობით გაჟღენთილ ჰაერს სუნთავს. ჩემს მარტოობის ოთახში კი უკვე მერამდენე დღე თენდება არვიცი მაგრამ ვიცი რომ დიდიხანია მარტო ვარ, ყველასგან შორს, იმიტომ არა რომ მე ასე ვისურვე, არც ღმერთს უსურვებია ასე

მეზობელი (სრულიად)

მიუხედავად იმისა, რომ ჩემს ოთახში ფარდა იყო ჩამოფარებული, მაინც ვხედავდი ბიჭის ლამაზი სახის ნაკვთებს. მოკლედ შეჭრილ თმას და ლამაზ აღნაგობას. უცებ გავწითლდი, როდესაც მივხვდი, რომ მეზობელმა მაისური გაიხადა და ისე დადიოდა ოთახში.