"არასწორ დროს,არასწორ ადგილას."(სრულად)

სიყვარულია, შუა ღამით ადგე და გაბერილ ცოლს შეხედო რამე ხომ არ უჭირს,რაიმე ხომ არ აწუხებსო. სიყვარულია, სამსახურში იჯდე და ყველაფერი მასზე განიშნებდეს,მოუსვენრობისგან ცქმუტავდე და საბოლოოდ მხოლოდ მისი ხმა გამშვიდებდეს.

ჩვენ გადავცურავთ ზღვას!! 6

იმ ღამეს რული არცერთს მიკარებია.(გიოს და ქეთოს) უკვე მზე ამოწვერილი იყო ქეთომ რომ წამოდგომა ცადა-სად მიდიხარ?-გაკვირვებულმა ჰკითხა გიომ-ოთახში ჩემი ტელეფონი დაჯდა და თორნიკეს უნდა დავურეკო-ჩაიდუდუნა ჩუმათ და კვლავ სცადა წამოდგომა-არ მომწონს მაგ

აკრძალული ხილი(3 ნაწილი)

მანქანა ერთი სახლის წინ გააჩერა. ჩვეულებრივი სახლი იყო, პატარა ეზოთი. -მოვედით - მითხრა ხმადაბლა, მანქანას მოუარა და კარი გამიღო. უხმოდ გადმოვედი და კარისკენ წავედი.

ლამაზი დღეები(4)

საღამოსთვის დიდხანს არჩევდა კაბას ბოლოს წოთელი მოკლე მომდგარი კაბა აარჩია მსიბუქი მაკიაჟი გაიკეტა და მომღერალ ტელეპონს დახედა -ხო თე ჩამოვდივარ -მალე ქენი ქუსლების კაკუნით გავიდა სახლიდან და ნაცნიბ მანქანისკენ გაემართა -ვა ტასო რა ლამაზი

იდეალური აზროვნება 23 (დასასრული)

-ნინა, რატომ ნერვიულობ? დემეტრე ღიმილს ვერ იკავებდა, თან მანქანა გააჩერა და ცოლს მიაშტერდა.-მე ხომ არ ვიცნობ, ქორწილშიც არ იყვნენ.-იმიტომ, რომ არ მქონდა კონტაქტი მათთან.-აბა მეგობრებიო? ნინამ დაბნეული თვალები მიაპყრო ქმარს.-მოკლედ, ანდრეა არის

ცხოვრების გემო (დასასრული)

მეოთხე დღეს გამოწერეს მერი თავის პატარა ბიჭუნასთან ერთად,რომელსაც სანდრო დაარქვა.ცდილობდა ძლიერი ყოფილიყო და სულიერად არ გამტყდარიყო,ახლა ხომ მარტო არიყო თავის პატარს ძლიერი სჭირდებოდა.ბავშვი ძუძუზე ყავდა ამიტომაც დიდი ხნით ვერ ტოვებდა მარტო.

მკვლელი (8)

სახლში სანამ მივედი, თვალები ტირილისგან გამომიშრა. ირაკლის გაუთავებელი ბუზღუნი ისედაც ვიცოდი. სად ვიყავი, რატომ არ ვუთხარი. ან რისთვის ვიყავი. პირველად მოვატყუე საკუთარი ძმა და ვუთხარი სალომესთან მეთქი დამიჯერე. ნუ ალბათ, ყოველ შემთხვევაში არაფერი

პროვინციალიზმი ქართულად

შენ შორეულ პროვინციაში ცხოვრობ, უბრალო გოგონა ხარ და უამრავი ოცნება გაქვს. შენი სოფელი პატარაა და იქ განსაკუთრებული არაფერი ხდება. მხოლოდ ზაფხულობით გამოცოცხლდება ხოლმე გარემო შენთან, დამსვენებლები ჩამოდიან და სოფლის ერთფეროვანი ცხოვრება

ბავშვობის მოგონებები (თავი 1)

-ვისაც უნდა თამაში, ხელი ჩაყოს ამაში! 9 საათზე იკეტება ჩვენი ავტო გა-რა-ჟი! -არჩევანი! -არადანი! -ეს იქნება ჩვენი დროშა. -ესეც ჩვენი დროშა. თამაში დაწყებულია! -რას მიყურებ ლამარას თვალებით?! - პასუხად სიცილი მიიღო მხოლოდ, - სასაცილო მჭირს რამე?

ფასადების ქვეყანა

ისეთი ზამთარი იდგა, მრავალ ტანისსამოს ქვეშაც დაგივლიდა გაყინული ჰაერი და ძვლებს აგიკანკალებდა. არ თოვდა, თუმცა უჩვეულოდ კიოდა ცივი ქარიშხალი. სახლებში შეხიზნულიყო ყველა, დიდი და პატარა. თბილი და მყუდრო სახლები ერთმანეთის მიყოლებით ჩამწკრივებულიყვნენ