ნანატრი ბედნიერება...

საავადმყოფოს კარი სიმწრით მიიჯახუნა და გააფთრებული დაუყვა კიბეებს, ტანზე ჯერ კიდევ სისხლიანი ჯინსი და თეთრი "უკვე წითელი" ზედა ეცვა, სახე კი სახეზე საშინლად იტო დალურჯებული და დასისხლიანებული, თუმცა ეს ვის აინტერესება, მიდიოდა და არ იცოდა სად,

პოზიტივისა და ჰარმონიის ,,20'' ფოტო

– ეგრე აგდებულად რატომ ეპყრობი შენს სილამაზეს, რატომ არ გინდა შეინარჩუნო ის, რაც ღმერთმა მოგცა? – ვკითხე. – იმიტომ, რომ ადამიანებს ჰგონიათ, ყველაფერი მხოლოდ ეს არის, რაც მაქვს. სილამაზე სისულელეა. წავა და გაქრება. შენ არც კი იცი, რა ბედნიერი ხარ,

გარიგებით ქორწილი (15)

ლიზა ერთი თვე იყო კომაში..ქმარი,მეგობრები,ოჯახის წევრები სულ საავადმყოფოში იყვნენ...გუკა საზღვარგარეთ იყო,როდესაც ეს ამბავი გაიგო მაშინვე წამოვიდა. დანიელი ძალიან იყო დაღლილი,დღედაღამ საავადმყოფოში იყო ცოლთან..

ნამსხვრევებს მიღმა(6) დასასრული

- მიჭრს ამ სიტყვების თქმა,-ევამ შავადშემოსილ ხალხს გახედა,ღრმად ჩაისუნთქა და კითხვა განაგრძო,-ეს არის ყველაზე მძიმე დღე ჩემს ცხოვრებაში,იმიტომ რომ დავკარგე ადამიანი,რომელმაც მასწავლა ცხოვრება.. მისგან მხოლოდ მოგონებები და უდიდესი ტკივილი

გ უ ლ ი ს გავლით!

-უნდა წავიდე სასწრაფოდ, მგონი რაღაც მოხდა, დედამ დამირეკა. ვუყვიროდი და თან სწრაფი ნაბიჯით მივდიოდი, თვალწინ ყველაფერი მერეოდა, ოდნავ კონიაკით გაბრუებულს გზა მეკლაკნებოდა. მანქანა მომიჩერდა წინ,დაბინდული თვალებიდან მაინც შევნიშნე ნაცნობი სილუეტი.

რა საოცარი სილამაზით თენდება დილა

რა საოცარი სილამაზით თენდება დილა, რა საოცარი სილამაზით ამოდის ეს მზე, იცი? საოცრად მენატრები, ვჩურჩულებ შენზე, ჩემი თვალები დაგეძებენ დანისლულ გზებზე.

წყვილები ერთნაირი ნიშნით [3]

მთელი ღამე არ მეძინა ან კიდევ როგორ უნდა დამეძინა როცა ჩემს თავს ასეთი რამ ხდებოდა რაღა მაინც და მაინც ის ვერ ვხვდები დილით ჩავიცვი ლურჯი მოტკეცილი ჯინსი და მიუხედავად სიცივისა ნახევარ მკლავზე შავი მაისური კეტები ამოვიცვი და თმა დავივარცხნე და

ქურდის გოგო (თავი პრველი)

შეაფასეთ აბა როგორიაა??წყნარი,მშვიდი,ზრდილობიანი,გაწონსაწორებული,ლამაზი(ნუ მეტნაკლებად) ყველა ასე მახასიათებდა–სამგეობრო,სამეზობლო თუ სანათესაო წრე.ნამდვილად კარგად ვსაწავლობდი 4 გამოცდა წარმატებით ჩავაბარე.და აი ახლა უკვე ვფიქრობდი სად წავსულიყავი

შურისძიებისთვის... (მეოთხე თავი)

მერე,შუქი ჩააქრო,ტანსაცმელი გაიძრო და სკამზე გადაკიდებულ მამაკაცის "საროჩკას" დაწვდა. -შეიძლება,შენი პერანგი რომ ჩავიცვა?-ხმადაბლა დაიჩირჩულა და თავი ჩახარა,კიდევ კარგი,სინათლე არ ანთია,თორემ აწითლებულ ღაწვებს სად დამალავდა.-შენი იყოს,გჩუქნი-ასევე

ალბათობის თეორია (10)

"არ იტირო რა... – შეეხვეწა. – გპირდები, რომ, როგორც კი მოვრჩები ყველაფერს, მაშინვე ჩამოვალ. შენგამო ვეცდები ყველაფერი მაქსიმალურად სწრაფად გავაკეთო... – ისევ თბილად გაუღიმა და სანამ ქალი რამის თქმას მოასწრებდა, მანამ დაეტაკა დაუკითხავად მის