სულ ორი სიტყვით (სრულად)

- მარიამ,სად ჩქარობ ასე,გთხოვ,გააჩერე მანქანა,-ყვიროდა ჩემს გვერდით ძარღვებდაბერილი მამაკაცი. - შენ გგონია ამ ყველაფერს ასე ადვილად გაპატიებ?,-ცრემლები ლოყებზე მეცემოდა,მლაშე სითხე სახეს მწვავდა და სულს ამწარებდა.. მამაკაცის თხვონის მიუხედავად

წართმეული გრძნობები (თავი 1)

-გვანცააა! ხმამარლა დაიყვირა... მაგრამ არავის არ უპასუხია, ამიტომ მისი ოთახისკენ წავდა....მაგიდასთან იჯდა და რაღაცას ხატავდა... სანდრომ კარები ფრტხილად მიხურა და შიგნით ფრთხილად შევიდა.. მიუახლოვდა და თვალებზე ხელი ააფარა...გვნცა შეკრთა...და ხელები

გარიგებით ქორწილი (4)

ისტორია რომ3ელიც გარიგებით იწყება და სიყვარულით მთავრდება.შემდეგ დღეს საქორწინო კაბისთვის ერთად წავიდნენ.ლიზა,ეკა,ინგა და თათა.ეკამ ცნობილ დიზაინერთან მიიყვანა,რათა ზომები აეღოთ ლიზასთვის,მატერია აერჩიათ და კაბის სტილი. ლიზა ჟურნალებს ათვალიერებდა

უამრავი წუთი ცხოვრებიდან 8თავი

ყველა წრეზე დავჯექით,ჩემს გვერდით ალექსი იჯდა,მეორე გვერძე ბაბი და წინ გიორგი ბოთლი ნიკამ დაატრიალდა და ნინიზე და რეზიზე გაჩერდა -სიმართლე ღუ მოქმედება ნინი ?ჰკითხა რეზიმ n-სიმართლე -ამმ....კაი...მაშინ.... -ქალიშვილი ხარ ? ვკითხე მე,ყველამ

მე და წილოსანი ( ნაწილი მერვე)

წარმოსადგენლადაც რთულია თუ როგორ შეიძლება ადამიანთან იყო ესე ახლოს და ამავდროულად ასე შორს.სანტიმეტრები რომლებიც წილოსანს მაშორებდა მეზედმეტებოდა.აი იმ წამს დაუფიქრებლად დავთმობდი ყველაფერს,რათა ერთხელ მაინც მეგრძნო წილოსანის ხელები ჩემს წელზე და

უწესო გრძნობები (4)

_თითქმის ერთი თვე ილეოდა რაც ამ გადაკარგულ სოფელში იყო. არანაირი სიხლე დაზარალებულ ოჯახზე არანაირი კონტაქტი გარესამყაროსთან დუმილი და ისევ დუმილი და გულში ვერჩაკლული ივას სიყვარული. სულ სხვა გარემო უკვე ორი კვირის წინანდელი ინციდენტის შემდგომ

სულ მეყვარები პატარა ქალბატონო 2

დიახ დიახ სიყვარლი ესეთია ზოგს ერთი ნახვით უყვარდება ზოგს კი ამისთვის დიდი ხანი ჭირდება მაგრამ ეს ხომ სიყვარულია ეს ის გრძნობაა რომელიც ყველაზე ძლიერია მთლს დედამიწაზე მართალია დღეს21 ე საუკუნეში ეს სიტყვაც კი გაუფასსურებულია მაგრამ ეს ხომ

ბაიკერი ლინდა III

მალევე ლინდაც და მისი "სასტავიც" კუსტბაზე შეიკრიბნენ, სადაც ყოველთვის იკრიბებოდნენ ხოლმე. ლინდამ მოტოციკლი გააჩერა და გადმოვიდა. -შენ გოგო სულ გააფრინე? ერთი ცრემლიც არ გადმოგვარდნია, სადღაც წახვედი და გვირეკავ აქ კვრიბავ ვითომ ანრი ცოცხალი იყოს და

გრძნობები რომელიც არ იმალება ( თავი 4)

- ლიზა არ წამოხვალ ? მკითხა თამარიმ - არა არ წამოვალ მეზარება რა რა მინდა... - გოგო წამო ახლა ანი ამოვა და წამოდი რა დაბლა ჩავიდეთ გავერთობით ! - აუ არა რა თამო რა მართლა არ მინდა წამოსვლა ძალიან მეძინება რა ! - კაი როგორც გინდა... თქვა თამარიმ და

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი

აპრილია. ცივა ჯერ კიდევ. საღამოს განსაკუთრებით. როგორც ყოველთვის ისე მაცვია. ჯინსის შარვალი. კეტები. ბრეტელებიანი მაიკა და კაპიშონიანი ჟაკეტი რომლის კაპიშონიც თავზე მაქვს წამოფხატული. ხო.. ზუსტად ეგრე ეძახის დედაჩემი. 9 საათია მაგრამ უკვე ღამეა.