მკვლელი (8)

სახლში სანამ მივედი, თვალები ტირილისგან გამომიშრა. ირაკლის გაუთავებელი ბუზღუნი ისედაც ვიცოდი. სად ვიყავი, რატომ არ ვუთხარი. ან რისთვის ვიყავი. პირველად მოვატყუე საკუთარი ძმა და ვუთხარი სალომესთან მეთქი დამიჯერე. ნუ ალბათ, ყოველ შემთხვევაში არაფერი

პროვინციალიზმი ქართულად

შენ შორეულ პროვინციაში ცხოვრობ, უბრალო გოგონა ხარ და უამრავი ოცნება გაქვს. შენი სოფელი პატარაა და იქ განსაკუთრებული არაფერი ხდება. მხოლოდ ზაფხულობით გამოცოცხლდება ხოლმე გარემო შენთან, დამსვენებლები ჩამოდიან და სოფლის ერთფეროვანი ცხოვრება

ბავშვობის მოგონებები (თავი 1)

-ვისაც უნდა თამაში, ხელი ჩაყოს ამაში! 9 საათზე იკეტება ჩვენი ავტო გა-რა-ჟი! -არჩევანი! -არადანი! -ეს იქნება ჩვენი დროშა. -ესეც ჩვენი დროშა. თამაში დაწყებულია! -რას მიყურებ ლამარას თვალებით?! - პასუხად სიცილი მიიღო მხოლოდ, - სასაცილო მჭირს რამე?

ფასადების ქვეყანა

ისეთი ზამთარი იდგა, მრავალ ტანისსამოს ქვეშაც დაგივლიდა გაყინული ჰაერი და ძვლებს აგიკანკალებდა. არ თოვდა, თუმცა უჩვეულოდ კიოდა ცივი ქარიშხალი. სახლებში შეხიზნულიყო ყველა, დიდი და პატარა. თბილი და მყუდრო სახლები ერთმანეთის მიყოლებით ჩამწკრივებულიყვნენ

კრიმინალი შემიყვარდა 1

ვერავინ ვერ მიგებდა?! ვფიქრობ ეს უნდა ამართლებდეს ჩემს ცრემლებს!- რაგატირებს ლიზა? უცებ შემოვიდა ჩემიძმა ოთახში.- არ ვტირივარ. ამოვისლუკუნე ერთხელაც.- არა საერთოდ არ გაქვს ცრემლიანი და დასიებული თვალები, საერთოდ არა! სანდრო გვერდით მომიჯდა,ჩემი

ზღაპრული რეალობა (19)

მთელი ღამე თვალი არ მოუხუჭავს..მძინარე ჩაათაის უყურებდა და მისი სახის ნაკვთებს თითებით ხაზავდა..ნაზად უკოცნიდა ბაგეებს და მთელი ძალით ეხუტებოდა,,უნდოდა მისი სითბო და სუნი სამუდამოდ გაყოლოდა და სულ დამახსოვრებოდა.ფიქრობდა იმაზე,როგორ წარიმართებოდა

ის "კატაა" და ცხრა სიცოცხლე აქვს ! ( 4, 5 , 6 )

ისინი ბინძურად , მაგრამ ქუჩისებრი პეწით ერწყმოდა ერთმანეთს . იმდენად ვიყავი ცეკვაში ჩაძირული , რომ ვერაფრის დანახვას ვერ ვახერხებდი ,მხოლოდ ვგრძნობდი რიტმს და თითოეელი მოძრაობის არსს . ვიცოდი , რომ ეს ზედმეტად განსხვავებული და ორიგინალური იყო ,

მხსნელი 2

ორი დღე გავიდა, ანდრია არ მოსულა. მესამე დღეს საშინლად ცხელოდა, მთელი დღე სახლში ვიყავი, წიგნს ვკითხულობდი..საღამოს უცბად მოიღრუბლა და კოკისპირული წვიმა დაიწყო, ჩემ ფანჯარასთან ვიჯექი წვიმას გავყურებდი, მალე დაძინებას ვაპირებდი, მაგრამ ტრასაზე ისევ

დაუვიწყარი (1)

მოკლედ ეს ისტორია ადრეც იდო. და ახლაც დავდებ. .თავი საშინლად მტკიოდა.. თვალები მძიმედ გავახილე.. ოთახში ჯერ კიდევ ბნელოდა..წამოდგომას შევეცადე, მაგრამ დამძიმებული სხეული ვერ დავიმორჩილე.. გვერდი შევიცვალე.. შიშველი ზურგის დანახვაზე ჩამეღიმა..

თვალები (სრულად)

სექტემბრის ღრუბულიანი დილა მშვენივრად იზიარებდა მის ხასიათს. ღრუბლების მთელი გროვა მოგროვილიყო თბილისის თავზე და ნებართვას ელოდებოდა საშინელი წვიმის დასაწყებად. გქონიათ შეგრძნება, როცა ცხოვრება გეზარებათ? თუ კი, მაშინ მშვენივრად შეძლებთ მის