ქალიშვილი პროვინციიდან 4

-თვითონ ვერ მოაგნებს სახლს? რათ უნდა ჩემი დახვედრა ვერ გავიგე-კიდევ ერთხელ გაიმეორა ალექსანდრემ.-რომ მინდოდეს მძღოლსაც გავუგზავნი სანდრო, უბრალოდ მცირეოდენი პატივისცემა რომ გამოიჩინო ხომ შეიძლება?-ლუკაც ვერ მალავდა აღელვებას.-ლუკა ძალიან გთხოვ

ბოლო წუთამდე (4)

- ხო მეც შემიძლია თირკმლის გადანერგვამთელ მისაღებში ხალხი ერთი და იგივეს გაიძახოდა-არა არ გვინდა ჩვენ გვყავს დონორი უკვე თქვენ მხოლოდ სისხლი უნდა იშოვოთ. მისი სისხლი ხშირია ამიტომ ხშირად ვიყენებთ. მესამე დადებითი! ვისაც ეს სისხლი გაქვთ ჩადით

არჩევანი ფეხბურთელზე(სრულად)

უკვე წლებია ვრწმუნდები,რომ ბევრნაირი სიყვარული არსებობს მაგრამ არის ერთი,რომელიც მხოლოდ გულით უნდა ატარო ატარო და არასდროს თქვა.ძალიან გიყვარს ბანალურად კი არა მართლა ყველაფერს გირჩენია მაგრამ ეს სიყვარული ვერასდროს მიგაქვს იმ პირამდე არ შეგნებულად

ლესბოსელები (სრულად)

მე ანასტასია ყანჩაველი ვარ. 19 წლის ვსწავლობ სისხლის სამართალზე ბავშვობიდან მიზიდავდა ეს სფერო. მიყვარს ხატვა როგორ ხასიათზეც არუნდა ვიყო სულ ვხატავ.მშობლები ტიპიური ქართველები არიან. ბავშვობიდანვე ტრადიციულად მზრდიდნენ და ბავშვობიდანვე ამარტყეს

მაინც აგიფეთქებ ფიქრებს! (7)

გოგოები მამხნევებდნენ,გვერდში მედგნენ 1კვირაში ზღვაზე უნდა წავსულიყავით მაგრამ ვიუარე,თუმცა არ მომეშვნენ ცოტას გაერთობი,გულს გადააყოლებ,დაისვენებ და განიტვირთებიო,დამითანხმეს მით უფრო რომ ზღვა მიყვარს სიგიჟემდე,მეც გავყევი.გოგოები ტელეფონის საყიდლად

...ცოლი კომპანიის სანაცვლოდ... (6 თავი)

ირაკლის დაჩაზე ორი კვირა გავატარე.. თავს უკვე ძალიან კარგად ვგრძნობდი თან ამასობაში ირაკლი კარგად გავიცანი და დავრწმუნდი , რომ მართლაც არაჩვეულებრივი ადამიანი და მეგობარი იყო , ის ისეთი კეთილი და გულახდილი იყო , რომ მიკვირდა თუ როგორ შეეეძლო

ჩემი ქიმიის მასწავლებელი (სრულად)

­-კანჯარაშვილი!-­მკაცრად წარმოთქვა ჩემი გვარი და საჩვენებელი თითი მასწავლებლის მაგიდას დააჭირა. ­-ჩამოდი მერხიდან! სკამზე დაჯექი ნორმალური მოსწავლესავით და დანა შეინახე!-­მიბრძანა. თვალებში არ მიყურებდა.ჩემს ხელში ,,მოთამაშე'' ნივთს მისჩერებოდა.

ბანდიტი და მე ( Part V )

- გაბრო, მისმინე რა... ისა სალაპარაკო მაქ, ტატოსთან მოდი, მარტო ვიქნები, დაგელაპარაკები... - ენის ტლიკინი არასდროს გახასიათებდა, ეგრე გაგზარდე? ეგ გასწავლე მე შენ? როდიდან გახდი კრისა, თაგვი, რომელმაც ვერ გადახარშა, მიტოვება, შენ რახან არ გაგიმართლა

ტკივილი

ტკივილი... ამ გრძნობას ყველა ვიცნობთ, გვინდა დავმალოთ და ამიტომაც ვიღიმით და ვერავინ გრძნობს იმას თუ როგორ გვტკივა, სულ ვიღიმით მაგრამ გული... გული ტირის და თითქოს სულს ათოვს, ვითმენთ და ეს ტკივილი კიდევ უფრო გვანადგურებს, შიგნიდან გვჭამს და ბოლოს

აკრძალული თამაშები [1]

-ბატონო დანიელ! მეორე საოპერაციოში გიძახებენ სასწრაფოდ! პეიჯერზე ვერ დავუკავშირდითო და გამომაგზავნეს.. მორიდებით უთხრა გოგონამ და უხერხულად გაუღიმა.. რადგან ყველა გაფრთხილებული ჰყავდა დღეს არანაირი ოპერაციებიო , სრულიად ვისვენებო..მაგრამ ასეთი