ზღაპრული რეალობა (დასასრული)

ნათაისთვის,რომ გეკითხათ ყველაზე ბედნიერი როდის იყავიო,ალბათ ზუსტ დროს ვერ გეტყვით..ცხოვრებაში იმდენჯერ გამოცადა ბედნიერება,ღმერთს ყოველ დღე მადლობას უხდიდა ამის ღირსი,რომ გახადა..ჯერ იყო და მისი ცხოვრების სიყვარული იპოვა,მისი

უცნობობით დაწყებული სიყვარული

გამარჯობა.. მე ლიკა ვარ.. ჰოო ლიკა ანთაძე... ჩვეულებრივიი, მშვიდი და წყნარიი, არცისე მაღალი, წაბლისფერი თმითა და ყავისფერი თვალებით.. ჰმ, ჯერ კიდევ სკოლის მოსწავლე..მე -10 კლასში ვარ.. საკმაოდ კარგად ვსწავლობ,სკოლაში პირველი ვარ.. ეს მახარებს და

მიყვარხარ წუთში სამოცჯერ! (თავი6)

-ანა ვიცი, რომ ახლა რასაც გეტყვი შეიძლება უცნაურად მოგეჩვენოს, მაგრამ უბრალოდ მომისმინე. სულ რაღაც სამი დღეა გიცნობ, მაგრად უკვე შეძელი ჩემი გული სამუდამოდ დაგეპატრონებინა. შენ არავის გავხარ! და საუკეთესო ხარ ვისაც კი აქამდე შევხვედრივარ. შეიძლება

დაუვიწყარი (7)

საღამომდე ოთახში ვიყავი.გავიგე როგორ მოვიდა მამა. მაკას ვახშმის ამოტანა ოთახში ვთხოვე, ისიც რათქმაუნდა დამთანხმდა.ოთახში ვივახშმე, ინტერნეტში დავძვრებოდი.ყველანაირად ვცდილობდი ფიქრები გამეფანტა გონებიდან.რატომ ვფანტავდი? იმიტომ, რომ ეს ყველაფერი

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი 3

-დილით რომელზე მიდიხარ სკოლაში?-მკითხა მას შემდეგ რაც მანქანა დაძრა და მთავარ გზაზე გავედით -რაში გაინტერესებს?-ვკითხე ისე რომ არც შემიხედავს და ფანჯრიდან ხალხის თვალიერება დავიწყე -გამოგივლი-მიპასუხა და გაეღიმა როდესაც ჩემს გაკვირვებულ თვალებს

მოწოდებით დედოფალი (თავი 1 )

ცხოვრება ხშირად გვიწყობს სიუპრიზებს,სასიამოვნოს ხშირად კი პირიქით...მაგრამ არასდროს ვკარგავთ იმედს რომ ყველაფერი კარგად იქნება.ხშირად კი ერთი ადამიანის უბედურების ხარჯზე მეორე ბედნიერდება.ამ დროს კი შეიძლება ადამიანმა თავის თავში ისეთი რამ შეამჩნიოს

სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 20

სლიზერინის ოთახი ნამდვილი ჯურღმული იყო ამ სიტყვის სრული გაგებით.საშინელი ნესტი და სიცივე იყო,მიუხედავად იმისა რომ ოთახში. ბუხარი ენთო. საერთო ოთახი ცარიელი დაგვხვდა,კიდევ უფრო დავიძაბე.კიბეები ავირბინეთ და მალფოის ოთახში ავედით.ბიჭმა კარადას მიაშურა

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 10) დასასრული

-აუ დუდი მთვრალი ხარ, შენ რაც გინდა ის ქენი, მე მივდივარ ჩემს სახლში. მბრძანებლობას შეეშვი, არც მამაჩემი ხარ და არც ჩემი შეყვარებული-ბოლო სიტყვას ხაზი გავუსვი და მის უკან გავიხედე, თვალი რომ ამეცილებინა.-ა, ანუ არ ვარ შენი შეყვარებული?-არა-არ ვარ

სიყვარული არ კვდება..კლავენ!!

მივუყვები გზას და კიდევ ერთხელ ვფიქრობ რატომ.. რატომ მოხდა ის რასაც არავინ ელოდა.. ნუთუ მე ასეთი მხდალი აღმოვჩნდი რომ ჩემი სიყვარული ვერ დავიცავი.. მოკლეს.. მოკლეს ჩემი სიყვარული.. მოკლეს და უგულოდ დამტოვეს.. მახსენდება მისი სახე.. მახსენდება ჩემი

თბილისური სიყვარული

ეს ისტორია არის წყვილზე რომელასაც ძალიან უყვართ ერთმანეთი.,,გაოგნებული უყურებდა მამაკაცს რომელასც გვერდს ქერა ლამაზმანი უმშვენებდა ჯერ ქერას შეხედა ხოლო მზერა შემდეგ მამაკაცზე გადაიტანა რომელიც სახიდან ირონიულ ღიმილს არ იშორებდა ანერვიულებულმა