წერილი წარსულიდან

ცივ ლოყებზე შეხება სურდათ მაგრამ არვაპირებდი ტირილს ძველი,სულელური წერილის გამო! ჩემი ყურადღება კონვერტის ბოლოს, საგულდაგულოდ წაწერილმა ინიციალებმა ,,ა.შ.'' მიიპყრო. თითქოს მეცნობოდა მაგრამ მიჭირდა გახსენება საიდან.ფურცელი ,,საბრალონის'' 196-ე და

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 8)

ცხოვრებაში გამოჩნდება ისეთი ადამიანი, ვის გამოც სხვანაერი ხდები. არ აქვს მნიშვნელობა, ეს დიდ ბედნიერებას მოგიტანს, თუ დიდ ტკივილს, მაგრამ ისეთი როგორიც იყავი ვეღარასოდეს იქნები!!!-კი ვიცოდი რომ გაბნევდი, მაგრამ ასეც თუ იყო საქმე არ მეგონა-მისკენ

უსახელო გრძნობა (10 დასასრული)

აი ასე უბრალოდ ადგა და წავიდა,არ უფიქრია არაფერზე.არც იმაზე რა მოხდებოდა მერე,მისი სიტყვები უტრიალებდა ,სწავლას ვერ მვატოვებ და სწავის გამო დატოვა.კიარადა ნიკამ დატოვა ან ორივემ. იცოდნენ თავიანთი დანაშაული..მაგრამ ორივე ისეთი ჯიუტი იყოო..არც

უჩვეულოდ ცისფერი (1)

იმ წუთში ჩემი სახე რომ წარმოვიდგინე ალბათ თვალები ბურთის ხელეა მექნებოდა გაოცებისგან...... რამდენჯერმე თვალები დავახამხამე იმის იმედით, რომ უბრალოდ ამდენი ფიქრიდან გამომდინარე მესიზმრებოდა და სხვა არაფერი

ტრიუმფალური თაღი (ნაწილი IV )

არ იცოდა, როგორ მაგრამ იმ ბავშვებისთვის საჭირო ლიტერატურას აუცილებლად მოიპოვებდა. თუნდაც ამისთვის დედამისის ნაქონი ოქროს საათის გაყიდვა მოსწეოდა. რა თქმა უნდა, ეს ფაქტი სულაც არ ახარებდა, მაგრამ ხვდებოდა თუ სხვა გზა არ დარჩებოდა საათის გაყიდვა

ორმაგი ტკივილი - {12}

- ალო, დეე როგორ ხაარ? - ელიი? ოჰ როგო მოხდა რომ გაგახსენდი? რავიცი დედა არამიშავს შენ როგორ ხარ? რომ ყველაფერი რიგზეა? - კი, კი დეე ყველაფერი კარგადაა. დე დღეს მოსვლა გვინდა... - მოსვლა გინდა-თ?

ჩემი ხარ

ფიქრებიდან ნაბიჯების ხმამ გამომიყვანა მალევე ნაცნობმა სურნელმა ამწვა ცხვირი, წამის მეასედში ჰაერში ავღმოჩნდი, ძალიან შემეშინდა თუმცა თვალები არ გამიხელია. ვიგრძენი საწოლზე დამაწვინა, საბანი გადამაფარა და გვერდით მომიწვა უცებ ხელი ვიგრძენი მუცელზე,

ძველი გრძნობები,აღარც იარსებებს.

მე ვხატავ იმ ოცნებებს,ტკივილიან ოცნებებს.ვხატავ შავი ფანქრით,და ეს ფერადი ოცნებები,რჩება ასე,შავად.რა ვქნა,ვერ ვაფერადებ. მე დეპრესიული ვარ,მე აგრესიული ვარ,მე ცუდად ვარ,მე განადგურებული ვარ,მე შეძრწუნებული ვარ,მე გატეხილი ვარ,მე დაცარიელებული ვარ,მე

გამოგონილი ტყუილი რომელმაც შეიძლება გაგათბოს ანუ ფანტაზიის წყურვილი...

სიცივე გულს მითოშავდა, თავბრუ მეხვეოდა,თვალებიდან ძლივს ვიყურებოდი, ონკანი მოუშვი და ცივი წყალი შევისხი, ვიფიქრე გამოვფხიზლდებოდი,თუმცა ამან არ გაამართლა, გულისრევის შეგრძნებამამიტანა, შეჩერება არ შემეძლო, შიგნიდან რაღაც მავიწროებდა, რაღაც ჩემიდან

ლამაზი დღეები(3)

დილით კარზე გაუწყვეტლივ კაკუნმა და ტასო ტასოს ძახილმა გააღვიძა ფეხზე დაფეთებული წამოხტა და კარებში დემეტრეს შეეჩეხა-ტასო სწრაფად წამოდი...მაჯაში ხელი ჩაავლო და კიბეებისკენ გააქანა-რატო რა ხდება-რამდენ კითხვას სვამ..წინ აესვეტა გოგონა ხელში აიფრიალა