თბილისური სიყვარული

უნივერსიტეტის კიბებიდან ჩამოდიოდა ანკა დაქალს სწერდა როცა ვიღაცას შეეჯახაა წაიქცა. უცნობს არც ბოდიში მოუხდიაა სწრაფი ნაბიჯებით გაუყვა დერეფანს. გაცეცხლებული წამოვარდა ანკა ფეხზე, ძაალიან გააბრაზა უცნობის ქმედებამ. არც წამოაყენა და არც ბოდიშის

ო, როგორ მინდა!

სიზმრებში ნაცნობს გიყურებ ცხადად,მხიბლავს მაგ შენი თვალების ნამი...ო, როგორ მინდა მარადისობად,რომ გადაიქცეს ეს ერთი წამი!ო, როგორ მინდა, სიზმარშიც, ცხადშიც,გიყვარდე როგორც ოცნების ქალი,ო, როგორ მინდა მაგ გულში დარჩეს,ჩემი თვალების ციმციმის კვალი! ო,

***

არა , მოწევა არ კლავს , არც ალკოჰოლის N რაოდებობა კლავს ძარღვებში მჟონვარე . ზოგადად ადამიანს არაფერი კლავს ...ბოლში გახვეული გული . შენ ხომ აღარ მიცნობ. შენ აღარ გავხარ ადამიანს რომელსაც ჩემთვის სამყაროს ფასი ჰქონდა და ზოგადად შენ აღარ გჭირდება

Моя маленькая истеричка

ზაფხული დაიწყო! დიდიხანია დაწყებულია , მაგრამ ჩემთვის ეხლა დაიწყო..როცა ეროვნულებს მოვრჩი. სკოლით მასწავლებლებითა და გამოცდებით, ბანკეტით და ამბებით დატვირთულმა წელმა წარმატებით მიიჯახუნა ჯოჯოხეთური კარი და ასევე წრმატებულად გამიღო სამოთხის კარი.

აკრძალული ხილი(7 ნაწილი)

მთელი ღამე თეთრად გავათენე. ბაჩო თავიდან ვერ ამოვიგდე. საწოლში ვწრიალებდი და ერთი სული მქონდა როდის გათენდებოდა, რომ ბაჩოსთან წავსულიყავი და მენახა. როცა გინდა მაშინ არ გადის ეს დრო სწრაფად რაა!!!

მაინც აგიფეთქებ ფიქრებს! (4)

-მერე საიდან მოიტანე რომ ახალია "მახინჯო?"ალბათ ისევ იღიმოდა ამ სიტყვის წარმოთქმისას,ვუსმენდი მის ბოხ ხმას და ვცდილობდი სამუდამოდ დამემახსოვრებინა და გონებაში შემენახა მისი ყოველი ნაკვთი,უძიროდ შავი თვალები,მუდამ ლურჯფერ გადაკრული სქელი ტუჩები,სწორი

ჩემი მაშველი (12)

ლიკა ჩამოვიდა და მთელი დღეა არტო ვეხუტები. როგორ მომენატრა ეს გადარეული. მაგრამ როგორ ვუთხრა რო მისი ძმა გამოჩნდა? რა ვქნა? არ ვიცი მარა ის ვიცი რომ აუცილებლათ უნდა ვუთხრა. ნეტა როგორ შეხვდებიან?-ლიკა რაღაც უნდა გითხრა.- თავი წამოვყავი მისი კალთიდან

ბაიკერი ლინდა IV

-თანახმა ვარ, მიღებული ხარ. თქვა დაჩიმ და ლინდას თვალებში ჩააშტერდა. -სასიამოვნოა, -ჩემთვის უფრო დამიჯერე. ხელი გაუწოდა დაჩიმ, ამჯერად ლინდამ ხელი ჩამოართვა, მაგრამ ვერ წარმოიდგენთ როგორ გაუჭირდა.

ბოლო წუთამდე

ანო სახში წავიდა.. გზაში ესთი წამი არ შეუწყვეთია გიგაზე ფიქრი. ფიქრობდა ამ მაღალ ქერა ბიჭზე რომელსაც ძალაინ ამაზი თვალები ქონდა. მწვანე , მუქიმწვანე თვალები,იმდენად მწვანე რომ თუ არ დააკვირდებოდი ვერც კი შეამჩბევდი. არა მაინც რა საყვარეი ბიჭი იყო

-შენ ჩემი პატარა ხარ -შენ ჩემი დემონი(3თავი)

ახლა კი ამხელა აყლაყს ხელებსშორის ვყავარ მოქცეული და მის ცხელ სუნთქვას ყელზე ვგრძნობ.გახურებული ტუჩები ლოყაზე გამიხახუნა და ტუჩის კუთხე აპრიხა.ცალი ხელით ჩემს თავს ზემოთკედელს მიაყრდნო ცალით კი ლოყაზე ცამოგორებულ კულულებზე გამეთამაშა.