დაუვიწყარი (1)

მოკლედ ეს ისტორია ადრეც იდო. და ახლაც დავდებ. .თავი საშინლად მტკიოდა.. თვალები მძიმედ გავახილე.. ოთახში ჯერ კიდევ ბნელოდა..წამოდგომას შევეცადე, მაგრამ დამძიმებული სხეული ვერ დავიმორჩილე.. გვერდი შევიცვალე.. შიშველი ზურგის დანახვაზე ჩამეღიმა..

თვალები (სრულად)

სექტემბრის ღრუბულიანი დილა მშვენივრად იზიარებდა მის ხასიათს. ღრუბლების მთელი გროვა მოგროვილიყო თბილისის თავზე და ნებართვას ელოდებოდა საშინელი წვიმის დასაწყებად. გქონიათ შეგრძნება, როცა ცხოვრება გეზარებათ? თუ კი, მაშინ მშვენივრად შეძლებთ მის

მეგობრები?! (თავი 1)

გაბმული ზარის ხმა. ოოო როგორ ვერ იტანს ამ ხმას. დღეს რომ ამ ნერვებისმომშლელი ხმით დაიწყებ კარგს რას უნდა მოელოდე. საწოლში მოიბუზა და საწოლის გვერდით მდგარ კარადაზე დადებულ საათ-მაღვიძარას გამწარებულმა ჩასცხო ხელი. ჩასცხო და ტკივილისგანაც წამსვე

მისი სამყარო. დასასრული

გამოცდილება ერთადერთი რამაა, რომელსაც არაფრისგან ვერ მიიღებ, ამიტომაცაა რომ მის სახელს არქმევენ ადამიანები თავიანთ შეცდომებს, ბეშქენასთან და დუდანასთან საუბრის მერე მთელი ღამე ამ უხვად დაგროვილ გამოცდილებაზე ფიქრობდა ალეკო და ძალიან მოუნდა ირინა

ბრძოლა?_წესების გარეშე!(5)

გიგა დადიანი?ჰომ ეს ცალკე თემაა.საინტერესო პიროვნებაა ალბათ იმიტომ,რომ მთელი მისი ცხოვრება საიდუმლოებებით არის მოცული.ნუ რომელ ბიზნესმენს არ ქონია რაღაც პატარა მიჩქმალული ამბები

დუმილი

ღამე...სავსე მთვარე...იდეალური სიჩუმე...ისე საოცარია, როგორ დუმს ეს სიცოცხლით სავსე ქალაქი როცა ღამდება. ის? ისიც ამ ქალაქივითაა. ხო.. ისიც თბილისს გავს. მთელი დღე სიცოცხლითაა სავსე. იცინის... ბევრს იცინის... თამაშობს, დარბის, მღერის, ცეკვავს...

გოგონა წითელ კაბაში-1

ისტორია დაფუძნებულია რეალურ ამბავზე , თუ როგორ უყვარდათ ერთმანეთი ნატალის და ლუკას და როგორ ჩაერია ,,კატა'' მათ სიყვარულში . როგორ გაუმკლავდნენ ყველაფერს და რა გადახდათ მათ , რამდენ სირთულეს გაუძლეს რომ ერთმანეთი არ დაეკარგათ , ან დაეკარგათ ,

საზაფხულო ბანაკიდან დაწყებული სიყვარული (თავი 6)

დაბადების დღიდან დიდი დრო გავიდა, ლაშა ჩემს ზარებს არ პასუხობდა, ვღელავდი მაგრამ ვცდილობდი არ შემემჩნია, სწორედ ამ დროს გავიგე რომ ისევ გერმანიაში წავიდა, საქქმეების მოსაგვარებლად და არიცოდნენ როდის დაბრუნდებოდა.. მისი მეგობრები მეუბნებოდნენ მალეო

ნატვრა ერთი, სანუკვარი!

ამიხდინე ეს სურვილი, გევედრები ღმერთო, ყურში ჩუმად ჩაგჩურჩულებ, ხმამაღლა კი ვერ გთხოვ... ცრემლი თვალზე დამადინე, ორონდ ის კვლევ მენდოს. და ეს ერთი ნატვრა ჩემი ამიხდინე ღმერთო!

ჩემი ცისფერთალება.... (თავი 3)

-მშვენიერია ,წამოვიყვირე მე რაზეც სიცილი ატეხეს... -ოღონდ დემეტრე რამე ზედმეტი თუ მოიგვა ან აწყენინებ და გულს ატკენ ჩათვალე,რომ დამკარგე(ნია) -კარგი ნიაკო რა მაგას რათქმაუნდა (მე) -ანუ ზღვაზე მივდივართ ,რამაგარიაა (ლუკა)