რიგითი საქმე, N101 (8, დასასრული)

–ამ ქვეყანაში ყველაფრის ყიდვა შეიძლება, ყველასი და ყველაფრის მოსყიდვა, თვით ამ დარბაზისაც, მაგრამ ამ ქალის გული გაუტეხელი, დაუმხობი და ჯიუტია. ამიტომ მიყვარს და ამიტომაა ჩემი ცოლი! – კიდევ ერთხელ აკოცა უკვე დანიშნულ ცოლს კამერების წინ ფიფიამ.

ჩემი თვალით დანახული რუსეთის აგრესია

დედა,რომ ბოროტ ავსულებზე მოყვებოდა ზღაპრებს, ალბათ ისეთები არიან რუსი აგრესორები,რომლებსაც ქვეყანაზე არაფერი ადარდებთ... მე მჯერა,რომ აუცილებლად დავბრუნდები უკან,ჩემს სოფელში,მაგრამ რუსი აგრესორი ჩემთვის ყოველთვის იქნება ის,ვინც ბავშვობა მომპარა...

და აქ დატოვე მამა დედა, ორი ძმა დეა!

ცხვრეებაში არ დამიწერია ლექსი, ერთი კვრის წინ გარდამეცვალ დიშვლი, ცხოვრებას ერთი ძაბი ჩაწყდა თითქოს, არ ვიცოდი რგოგორ გამომეხატა ვტიროდი და არაფრის თქმა არ მინდოდა, უბრალოდ დავწერე რასაც ვგრძნობდი უფალმა გაშოროთ მსგავს ტიკვილს

ბიჭი მდინარიდან [1]

ჩვეულებრივ 7-ზე ვდგები სარბენად გავდივარ,ნაცრისფერ ნაიკის შორტსა და ამავე ფერის მაისურს ვუხამებ..შავი ბოტასები ჩემი Mp3player-ი და მზად ვარ,ძაან მიყვარს დილის თბილისი სუფთა ჰაერი,კარგი მუსიკა და ჯანსაღი ცხოვრების წესი.

ვამპირის ირონია 25

გოგონა მძიმეთ ჩამოდიოდა კიბეებზე და თავი დაბლა ჰქონდა დახრილი.ერთი ამოიოხრა და კარებისკენ გაიწია.კარების სახელურს ხელი ჩაავლო,მაგრამ ისევ გაუსვა როცა ზურგს უკან ვიღაც იგრძნო.ისევ დამიანი ეგონა და უხეშათ შეხედა. -(ანნა) ჩვენ ხომ უკვე ვილაპ...........

ორმაგი ტკივილი - {1}

- სახელი, გვარი, ასაკი? - ელი გოგიჩაიშვილი, 16 წლის. - ქურდობის მიზეზი? რატომ მოიპარეთ? - მაგას ვერ გაიგებთ... და ისე არც მინდა, რომ გაიგოთ!

ჩემი ცისფერთალება.... (თავი 2)

ასე სეირნობაში მდინარესთან მივედით რომელშიც სავსე მტვარის ანარეკლი იხატებოდა ,შესანიშნავი სანახაობა იყო.. ისევ სიჩუმემ დაისადგურაა ,მე მხოლოდ მდინარეს უყურებდი ,მაგრამ ვგრძნობდი როგორ მიყურებდა დემეტრე...უეცრად ჩვენი თალები ერთმანეთს შეხვდა და ვერ

ბედის მარიონეტი

ამბობენ ცხოვრება წელიწადის დროსავითააო... ხან ზამთარივით სუსხიანი, „ბოროტი“ და რთულია.ზოგჯერ გაზაფხულივით გადაამწვანებს,გაალამაზებს ირგვლივ ყველაფერს და ახალ სიცოცხლესაც გვაჩუქებს ხოლმე... შესაძლოა, შემოდგომასავით ლამაზი, ოქროსფერი მაგრამ გრილი იყოს.

მერე რა, რომ შეზღუდული შესაძლებლობების მქონდე პირები არიან?!

პროლოგი: ზევით ზეცაში წყდება ადამიანის ბედი, ჩვენგან დამოუკიდებლად. ზოგს უმართლებს, ზოგსაც ნაკლებად, მაგრამ ყველამ უნდა გავითვალისწინოთ -"ცხოვრება მშვენიერია." ნაწილი საზოგადოების დამოკიდებულება უნარშეზღუდული ადამიანების მიმართ სკეპტიკურია. ხან

ჩემი ხარ

დღეს კი „გათხოვილი ქალი“ და ერეკლე ბურდულის „ცოლი“ დამერქვა. ახლა ოთახში კუკლასავით გამოწყობილი ვზივარ დიდ თეთრ კაბაში და ვფიქრობ მე ალექსანდრა დადიანი 17 წლის წინ რატომ არ დავიბადე ბიჭად. ჩემს უკვე ქმარს არც კი ვიცნობ, მისი გაცნობის სურვილიც არ