პროვინციელი (7)

-ვერ გავიგე? -გაოგნებულმა წამოვიძახე და მეც მანქანაში ჩავჯექი -მალე გაიგებ - მანქანა დაქოქა და უკან მოატრიალა -რა? სად ჯანდაბაში მივდივართ ? - წიოკი ავტეხე და გაღიმებულ დემეტრეს გადავხედე -თუ იცი რომ ჯანდაბაში მივდივართ რატომ მეკითხები? უნდა

ჩემი "ჰოლივუდური"ამბავი.3

უცებ კარზე ზარის ხმა გაისმა. ალბათ, რომელიმე მეზობელმა მოაკითხა დედაჩემსთქო გავიფიქრე და კარებისკენ ზანტად გავემართე. არც გამიხედავს ისე გამოვაღე, რომ მოულოდნელად შევკივლე. ჩაბნელებულ სადარბაზოში, ის ურჩხული და კიდევ ერთი ბიჭი იდგა.

გალაკტიონის მოგზაურობა XXI საუკუნეში

–აი, ეს არის თქვენი პრობლემა! – თითს ჰაერში ფშიკავს და ფანჯარასთან მიდის. – ის, რასაც ვხედავ არის ცარიელი ქუჩები. „ტყუპად“ შეკრული ადამიანები, რომლებისთვის სიყვარული პრესტიჟია. ვხედავ წყვილებს, რომელთა თვალები არ ელავს სიყვარულით. ვხედავ სიყალბეს.

- შეიცვლები? _ მოიცა რა ! 20

- ვიცი- თვალი ჩავუკარი რაღაცნაირად მომღიმარს და ღვედი გავიკეთე. - საღამოს სადღაც მინდა შენი წაყვანა - დაიწყო გეგამ. - არ გამოვა, საღამოს ირაკლი გვეპატიჟება რესტორანში- ეხლა გამახსენდა ირაკლის დილანდელი გაფრთხილება. - ცოტახანს გავჩერდეთ და მერე

თამაშით დაღლილი მოთამაშე

ღია ფანჯრის რაფაზე ვზივარ, უაზროდ გავცქერი ქუჩას უკვე ორი საათია. ცივა, ქუჩაში ხალხის მოძრაობა ნელ-ნელა მცირდება. საკუთარი სხეულის ჯერ კიდევ სიცოცხლიანობაში რომ დავრწმუნდე, ყავის ბოლომდე დაულეველ ჭიქას ფეხს ვკრავ და იატაკზე ვარდება. დავარდნის

სიყვარული

გრძნობა რომელიც ყველაფერს აფერადებს ! აფერადებს და თანაც როგორ ! რომ არა ის რასაც ჩვენ სიყვარულს ვეძახით და ვუწოდებთ იქნებოდა ქვეყანა ასეთი ? იქნებოდა მსოფლიო ასეთი ? რომ არა სიყვარული ვიქნებოდით ჩვენ საერთოდ ? შეიყვარეთ ხალხო შეიყვარეთ !!!!!!

მინდოდა შეგყვარებოდი

მინდოდა შეგყვარებოდი, პირიქით გამომივიდა.დიდხანს გელოდი, მაგრამ დღეს სტუმარიც არ მომივიდა.შენს დავიწყებას ვერ შევძლებ, გული ოცნებამ მომიკლა.მე ტყვია შენსკენ ვისროლე, მაგრამ ჩემს გულზე მომიხვდა.ოი რა ძნელი ყოფილა ეს სიყვარულის კანონი,ნეტავი ამ ჩემს

ზღაპრული რეალობა (6)

თავი აწი და თავის საყვარელ თაფლისფერ თვალებს გადააწყდა,რომლებშიც თითოს სხვანაირი სხივი დაინახა.იმდენად მჭიდროდ ყავდა მამაკაცს მკერდზე მიხუტებული,მათი სახეები ერთმანეთს ეხებოდა.გაოცებული უყურებდა მასზე ერთი თავით მაღალ მამაკაცს,რომელიც აქტიურად

წარსულის აჩრდილი

ჩვენ შორის არის ყველაფერი და არაფერი… და ამ უსასრულობით გაჯერებულ ვეება სამყაროში დასეირნობს პატარა და დამფრთხალი ფიქრი… ჩვენს შორის არის დრო, დრო, რომელიც დიდ დუმილს იტევს და ამ დუმილში არის ის არაფერი, რომელსაც ჩვენთვის ყველაფერი ჰქვია

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია(დასასრული)

რესტორანში მალევე მივედით.. აქ კი ნანახმა ყველაფერს გადააჭარბა... ყველაფერი ისე იყო მოწყობილი, როგორც "ნამდვილ"ი ქორწილში... ნეფე-დედოფლის მაგიდა ცალკე და ცალკე სტუმრების...-ალექსანდრე მაოცებ...აღტაცება ვერ დავმალე და პირდაღებულმა ორი სიტყვა ძლივს