ლევან ხაჩიშვილი (11)

აი ეს ის შემთხვევა იყო როდესაც არ ვიცოდი რა მოხდა,რა ხდებოდა და რა შეიძლება მომხდარიყო.ყველა და ყველაფერი მაბედნიერებდა,განსაკუთრებით ლევანი.აი მისი სიცილი ბედნიერს მხდის,მისი მკაცრული გამოხედვა,ბოხი ხმა.ის შავგრემანია,მაგრამ აბა რომელიმე ქერა ბიჭი

კიდევ ერთხელ მოვკვდი

დედამიწის თვალიერებისას შემომისწრეს. ვიცოდი, იმ დღეებში ეძებდნენ ვინმეს დასაბადებლად, შემომთავაზეს და მეც დიდხანს არ მიყოყმანია. პირველად ერთ მარტოხელა მოხუცთან გამიშვეს, მოუარეო. ხის სახლში ცხოვრობდა და სახედაღარული, თვალის უპეებში იგუბებდა ცრემლს.

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 36)

ფანჯრიდან შემოსულმა მზის სხივებმა გამოიკვლიეს გზა ოთახში და მაინც და მაინც ჩემს თვალებზე დაიდეს ბინა, მზის სხივებისგან შეწუხებულმა თვალები ზელვით გავახილე და სულაც არ მომეწონა სიმსუბუქე რომ ვიგრძენი. ჩემს 100 კილოგრამიან დემონს ისე მივეჩვიე რომ

სიყვარულს ყველაფერი შეუძლია, გულმა ვეღარ გაძლო (სრულად)

მთელი ერთი კვირა ტასოსთვის ,,ჯოჯოხეთური" აღმოჩნდა. ყოველ ღამე ხედავდა ერთსადაიმავე სიზმარს: ვიღაც უახლოვდებოდა, ისიც მისკენ მიდიოდა და როცა უნდა ჩახუტებოდა, მაშინ ხვდებოდა დანა ზურგში.. იმდენად რეალურად აღიქვამდა ამ სიზმარს, რომ სიზამრშივე ტკიოდა და

და მე მიყვარხარ (III) (თამარას)

ლექციები ძლივს გადააგორა,ახლა ყველაზე მეტად არ იყო უნივერსიტეტის ხასიათზე,რატომღაც სულ დემეტრეზე ეფიქრებოდა,მასზე და იმ საღამოზე,კარგად რომ გამოთვრნენ,პარალელურად იმ სულელური ტყუილის გამო გაბრაზებული იყო,მაგრამ ახლა რატომღაც მისი ნახვა მოუნდა,მოუნდა

განშორება გულს უფრო მოყვარულს ხდის , პირველი ნაწილი (სრულად)

გაზაფხულის თბილი საღამო იდგა, ჰაერი ახლად აყვავებული ხეების სურნელით გაჟღენთილიყო. ირგვლივ სიწყნარე სუფევდა. ამ მშვენიერი ამინდით გახარებული ადამიანები წყნარად მიუყვებოდნენ თავიანთ გზებს. გვანცაც მათ რიგებს მიეკუთვნებოდა. უნივერსიტეტიდან აღელვებული

პირადი მცველი [16]

–კი თავი მიადო მხარზე,მერე ლოყაზე აკოცა და მანქანიდან გადმოვიდა. სახლში რომ შევიდა გოგის კაბინეტისკენ გასწია,თითქმის ახლოს იყო მისი აზრები იმასთან,რაც მის თავს ხდებოდა,თუმცა უჭირდა დაჯერება,ამიტომ ახლა ამ ყველაფრის გაგების საუკეთესო საშუალება

მე შენ სიზმარში შემიყვარდი.12

ლუკამ გაოცებულმა შეხედა ელენს, რომელიც საწოლიდან წამოხტა, წინ აესვეტა და წარბაწეული დააშტერდა მის სახეს. ისეთი გამომეტყველება ქონდა თითქოს უსიტყვოდ ეუბნებოდა გაბედე და შემეწინააღმდეგეო. -ელენ, დარწმუნებული ხარ? მერე სამსახური? -დარწმუნებული ვარ.

მაღლა მთაში, ანგელოზი დავინახე!(13)

აი ჩამოვიდა თურქეთში.რომ თქვა გიჟდება ისე უყვარს ეს ქვეყანა, რომ ძალიან მოენატრა და გახარებული სახით აკვიდება ყველაფერსთქო მოგატყუებთ, მე კიდევ ტყუილები სულაც არ მიყვარს.საშინელი სახით მიყვება რატის უკან ,თან ელენაზე ფიქრობს.თვალებიდან არ გამოსდის

წმინდა ვალენტინის დღე

ქვაფენილზე მივაბიჯებდი ჩემი საყვარელი მაღალქუსლიანი ფეხსაცმლით და დროდადრო ფეხი მიბრუნდებოდა. უკვე შებინდებულიყო და რადგან 13 თებერვალი იყო, საკმაოდ გრილოდა, ქუჩები (განსაკუთრებით ეს ქუჩა) ხალხისგან დაცლილიყო. ნაზად ბარდნიდა. რატომღაც, მიწაზე