ატეხილი გრძნობები 2

ლეა საქართველოს ორი ზაფხულის შემდეგ, უკვე სრულწლოვანი ეწვია, დედის გარეშე. რაოდენ გასაოცარიც არ უნდა იყოს, ლუარას არ დაუშლია პატარა ფეფოსთვის მასთან შეხვედრა. ყოველდღე ხვდებოდნენ გოგონები ერთმანეთს, ვერაფრით შეძლო ფეფომ ბებია შვილიშვილის შერიგება.

ჩემი ახალი კლასელი (3)

მანდატურებს კლასში დამრიგებელი შემოყვა რომელიც თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა ბრაზისგან , სკოლის პირველ დღესვე ჩხუბი მართლაც ზედმეტი იყო. -აღარ შემიძლია პირველი დღეა ხალხო რა ვერ გაიყავით? თქვა გაბრაზებულმა დამრიგებელმა ... ასეთმა შეკითხვის ფორმამ კი

ონიანი მიყვარხარ! 2 ახალი სკოლა

შემოდგომამ შემოაღო კარი სულ რაღაც ერთ კვირაში მარიამს ახალ სკოლაში მოუწსვს გადასვლა. დიახ არ მოგესმათ სულ რაღაც ერთ თვის განმავლობაში ონიანების ოჯახში ბევრი რამ შეიცვალა. დავითს სამსახურის დატოვება მოუხდა, ახალი სამსახური კი მათი ბინიდან ძალიან შორს

P ( არა ) ნორმალური მე! 2 თავი

დიდხანს ვატრიალე ბარათი და ათასჯერ მაინც წავიკითხე, იმედით, რომ გავიგებდი გამომგზავნის ვინაობას, მაგრამ სიტყვები “კეთილი იყოს შენი მობრძანება ლამაზო“ არაფრის მთქმელი იყო. ბარათი მოხატული იყო წითელი ყვავილებით ,რომელიც ჩემი დაკვირების შედეგად

მენატრები 3

ცოტახანი გაშტერებული ვიდექი,სანამ ნატუკამ არ მომკიდა ხელი და მისაღებში შემათრია,თვალებით მანიშნა რახდებაო,მაგრამ დავამშვიდე სანერვიულო არაფერია,მერე მოგიყვებითქო.. როგორც იქნა ნიკუშამ სენდვიჩები გააკეთა და ჩვენც მაგიდას მივუსხედით... უცებ საიდანღაც

ბედნიერება?(1)

მე ვარ ნინი ლომაძე 18 წლის. მაღალი,თაბლისფერი თვალებით და გრძელი შავი თმებით.ვსწავლობ ჯავახიშვილის უნივერსიტეტში,მყავს არაჩვეულებრივი ოჯახი:დედა ლანა,მამა მათე და საყვარელი ძამიკო ნიკოლოზი 3 წლის,რომელიც ძალიან მიყვარს .ხო მართლა დღეს 16 აგვისტოა

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია (9)

ყოველი ბედნიერების უკან არის რაღაც ცუდის მოლოდინი... გგონია ბედნიერი ხარ, არაფერი მოხდება ისეთი რაც გავნებს... სიხარულით არ იცი რა ქნა... ყოველ წამს ცდილობ გამოხატა შენი სიყვარული იმ ადამიანის მიმართ რომელიც სიცოცხლეს გირჩევნია. ერთი არასწორი

პატარა გამომძიებელი ( 2 თავი )

' დაკლაკნილი' შენობისაკენ მივდიოდი თან ჩემ თავს 'ჰეფი ბიორსდეის' ვუმღეროდი, არავის მოულოცია, არც მიკვირს მე ხო მეგობრები არ მყვს არც ნათესავები, მახსოვს ჩემი ძველი მეგობარი ანა, ანა დევაძე როგორც მახსოვს ბეშუმში გავიცანი ათი წლის ასაკში,

რეალური საფრთხე (III თავი)

ბათუმიც ახსოვთ, ზამთრის ყინვაში და იქ ბანაობის გამო, ორკვირიანი დასვენება საავადმყოფოს კედლებში. ბაკურიანიც ახსოვთ, ზაფხულში და კლდიდან დაშვებული დემეტრე, კიდევ მოგზაურობა საავადმყოფოს კედლებში, ამ ჯერად ერთ თვიანი. მერე ორ თვიანი მოგზაურობა

შენი სიყვარული არ შემიწყვეტია (1 ნაწილი)

-ლიზ, მომისმინე... უკვე 5 წელი გავიდა, გაიგე.. 5 წელი!!! ალბათ მართლა არ უყვარდი იმ შაკოს, შენ კიდევ ტყუილად იტანჯები. მესმის რომ ცუდად ხარ თუმცა ეს უკვე მეტისმეტია. 5 წელის გავიდა ბოლობოლო. ამიტომ მე გავააქტიურე შენი გამოცოცხლების პროგრამა -