პროლოგი, ანუ ვიწყებ!

პირველ რიგში, მოგესალმებით. ბევრი ვიფიქრე, დავრეგისტრირებულიყავი თუ არა საიტზე. ვწერ დიდი ხანია, მაგრამ ჩუმად, ჩემთვის და აქამდე უახლოეს ადამიანებსაც კი არ ვაძლევდი უფლებას ჩემი ჩანაწერები წაეკითხათ. ისტორიებს, რომლებსაც ვწერ, ჩემ ნაწილად აღვიქვამ

ვერსად გამექცევი 27

როცა გონს მოვედი თვალები ოდნავ გავახილეე... ჩემს ოთახში ვიყავი... კრესლოში საბა იჯდა თავ ჩაღუნული და აშკარად ღემა ფიქრებში იყო წასული.. ვერცკი შეამჩნია ჩემი გონზე მოსვლა და მეც მასთან საუბრის სურვილი არ მქონდა ამიტომ თვალები დავხუჭე და ველოდებოდი

მომავლის იმედი (3)

ძვირფასო დღიურო! მე ანა მონდგომერი ვარ, მთელი ჩემი ბავშვობა და საერთოდ მთელი 18 წელი ობოლთა თავშესაფარში გავატარე... ჰო მძიმე ბავშვობა მქონდა და საერთოდ ამას თუ ბავშვობა ჰქვია.

იდეალური აზროვნება 16

ნინა ადგილს ვეღარ პოულობდა, იცოდა, რომ უნდა გახარებოდა ახალი ამბავი, იცოდა, რომ რეალურად უნდოდა ასე მომხდარიყო, მაგრამ არსებობდა ერთი ძალიან დიდი, უსაშველოდ არაპოზიტიური „მაგრამ“

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია (18)

ესე სასიამოვნოდ დიდიხანია არ მძინებია... ვიცოდი რომ ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი ხალო გვერდზე მყავდა და სრულიად უვნებელი... დილით ელენიკოს ტირილმა გამაღვიძა....

შიშის ნოტები! (ნაწილი მეორე)

ემოცია აღარ გააჩნდა, ერთი დღისთვის ძალიან ბევრი იყო, ზედმეტად ბევრი..შეპირებული მეორე თავი, მგონი არ მექნება პრობლემა ყოველ დღე ატვირთვაზე და ძალიან არგაგაწვალებთ, სულ რამდენიმე თავში დავამთავრებ..ისევ და ისევ ძალიან დიდი მადლობა ყველას, ძალიან

სიყვარული ყველაზე ამაყსაც მოადრეკინებს ქედს!(მეოთხე თავი)

ხანდახან გვიბყრობს შიში.შიში ძვირფასი ადამიანის დაკარგვისა,ტკივილი და შიში ერთდროულად გვეუფლება და გულს უფრო გვიმძიმებს.ხანდახან ჩვენმა გაუაზრებელმა სიტყვებმა შეიძლება ისე ატკინოს ვინმეს გული რომ ამ სიტყვებმა რამე სისულელე ჩადენინოს,როგორც ევას

მეორადი ბედნიერება [15]

პეტრე პირობას ასრულებდა. სამი დღე ისე გავიდა ზედმეტად არაფერი უთქვამს, მზერასაც არიდებდა, შეხებაზე ხომ საუბარიც ზედმეტია. ცდილობდა ბიჭებთან ემხიარულა და არ შეემჩნია ანნას მოწყენილი თვალები. ურეაქციო სახით დააბიჯებდა გოგონა,

მწარე ბედი

ეს თქვენთვის არის მალე თორემ უკვე ერთი კვირაა რაც გამოფხიზლდი -ხელი მოკიდა ექიმმა სელს და საწოლში დააბრუნა. -ანალიზებმა აჩვენეს რომ საჭირო არ არის თქვენი აქ ყოფნა. მკურნალობას სახლში განაგრძობთ. შენ კი ტომ ვიმედოვნებ სწო გადაწყვეტილებებს მიიღებ. არ

კოსტა სანიკიძის ლექსები

მინდა ჩემთვის, ჩემთვის ვიყო და მინდა რომ წვიმდეს,იქნებ სულაც არ ვუყვარვარ, იქნებ ვძულდე ვინმეს,არ მინდა რომ ძირს დავეცე, ამ ცხოვრების გზაზე,ის რომ გული მეტკინება და გამცვლიან სხვაზე…მინდა მხოლოდ აქ ვიარო, და მინდა რომ წვიმდეს,არასოდეს ვუღალატო, ან