სულის გავლით გულამდე 6

მოვიდოდა მალევე გამოვიდა ნიკა მანქანა დაქოქა და წავედით, გზაში ხმა არავის.სახლში მალევე მივედით მაანქანიდან გადავედით დ სახლში შევედით -უუ ნიი ყავა მინდააა (მარი) და კატის თვალებით შემომხედა --მეცც.მოიცა გამოვიცვლი და გავაკეთებ (მე) -კაი (მარი)

ჩემი ხარ (5)

-იმ ბიჭის სმს იყო და ვნახე -რაა რას მწერდა და სასწრაფოთ ტელეფონი ამოვიღე და ვნახე მართლა მოეწერა. მეც კახეთში ვარ ძვირფასო და აუცილებლად გნაძავ -ვაიმე ეს სულ გადაირია -შენ არ ინერვიულო ჩემო ლამაზო მოვაგვარებთ ყველაფერს -და როგორ??

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 4)

-ძმაო აი რატომ ვერ ვიტან ექიმებს... ეს უპასუხოდ გასვლა რა ნაგლობააა... -დაწყნარდი ცოტნე, მთავარია ჩვენი და კარგადაა.... და მალე ვნახავთ... დერეფანში გიორგი გამოჩნდა -ლიზა სადაა ანდრია? -პალატაში , სძინავს მამა.. ექიმმა თქვა რომ მოვა მნახოსო

თორნიკეს გოგო იქნები !

მე ანა ბურდული ვარ 17 წლის მყავს მშობლები.ბავშვობიდან განებივრებული გოგო ვიყავი ასევე ფულიანი მამიკოს გოგოც ვიყავი.სიმართლე გითხრათ გარდატეხის ასაკის დროს როცა მართლა მჭირდებოდა მშობლები გვერდში მათი სამსახურის გამო ვერ დამიდგნენ მამა სულ

მიშველეთ მუშაობით მკლავენ!15 (პირველი ნაწილის დასასრული)

ნაცრისფერი დღეები თეთრხალათიანებთან ერთად...ყოველდილით საშინელი უგემური მწვანე ჩაი... შუადღეზე გაყინული წვნიანი და საღამოს ძველი კბილების დასამტვრევი "ფუნთუშა".ყოველდღე ერთი თეთრხალათიანის შემოსვლა, ფეხზე ნემსის ჩხვლეტა. ყოველთვის ერთი და იგივე

თოკოს

თუკი ვიბრძოლებთ ვიქნებით ერთად, თუკი გვექნება ჩვენ ჭერი ერთი თუკი შვილების იქნები მამა მე ბედნიერი მერქმევა ქალი.

ზეცაში დაწერილი ბედი (თავი 7-დასასრული)

მალე მწვადებიც შეიწვა და მივასკდით ყველაზე კარგად მახსოვს ეს დღე, როცა მე და ვატო მთელი დღე ერთად ვიყავით მართალია სულ ნერვებს მიშლიდა მაგრამ სიამოვნებდა და მეუბნებოდა გაბრაზებული უფრო საყვარელი ხარო მეც ვიცინოდი და მალევე ვრიგდებოდით. როცა ყველას

ონიანი მიყვარხარ! 1

მაღვიძარას საშინელი ხმა მაღვიძებს ვდგები ვემზადები და სკოლაში მივდივარ. სკოლაში შესულს მთელი კედლები სიტყვა ,,მიყვარხარ" წარწერითაა სავსე. მესამე სართულის დერეფანში კი ინტრიგა მთავრდება და მთელ კედელზე ,,ლენკა მიყვარხარ" აწერია. ბედნიერია ის

უკუღმართი ქორწინება (2 ნაწილი {2})

-წესიერად, ლაღაძე! -სიმტკიცე და ბრაზი ერთად აწვებოდა ყელში. -არ "დაგევასა" ტონი, თუ რა მოხდა? ლამაზია, -ხელი გოგონას სახისკენ წაიღო ლაღაძემ, თუმცა მალევე გაუკავა დათამ და ისეთი ძალით მოუჭირა, რომ სახსრები გაუთეთრდა, ლაშას კი ტკივილისგან სახე

რეალობა

არ ვიცი რითი დავიწყო წერა ჩემთვის ეს ისეთი რთულია მე ხომ პირველად ვცდილობ გადმოვცე ის სულიერი განწყობილება რაც ამ წუთას ჩემს სულს დაეუფლა ხო პირველად ვწერ ასე საჯაროთ იმას რასაც ვფიქრობ...