იჩქარე!თორემ ბედნიერი დრო წამივით ჩაგიქროლებს...

დილაადრიან მზის სხივებმა გამაღვიძა, თვალების ფშვნეტით ავდექი და სააბაზანოში შევედი,სარკესთან დავდექი,საკუთარ თავს მივაჩერდი და ლაპარაკი დავუწყე... -არც ისე ცუდი ცხოვრება გაქვს ნათია,მაგრამ არც გადასარევი,მშვენივრად გამოიყურები,

სიყვარულმა იცის სიგიჟე

როცა უკანასკნელ ცრემლს მოიწმენდ,მთვარეს ახედავ და დაიყვირებ-მიყვარს,სწორედ მაშინ გაგიჩნდება იმედი,მაშინ აღიარებ ჩარკვიანის უკვდავ ფრაზა-დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს,მაშინ იფიქრებ-ჯანდაბა,ისევ მიყვარს...გჯეროდეს,გჯეროდეს რომ ოდესღაც მოვა და მაგრად

უთარიღო დღეები (18)

დადეშელი ქმრის ამპლუაში? ეს იყო რაღაც საოცრება და წარმოუდგენელი. სრულიან შეიცვალა-მეთქი რომ ვთქვა, ტყუილი იქნება, მაგრამ ნაწილობრივ მართლაც შეიცვალა და ყველაზე კარგი ის იყო, რომ უკეთესობისკენ. ასმაგად მზრუნველი გახდა. ხანდახან ნერვებიც კი მეშლებოდა

სიყვარული და ვნება წესების გარეშე(თავი 5)

შემოდით და დატკბით მათთან ერთად..განიცადეთ ადრენალინი და სიგიჟე..გრძნობები და შეგრძნებები და იცხოვრეთ წესების გარეშე..ცხოვრება მოკლეა წესების დაცვისთვის...

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 25)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...! დილით ისევ სიმძიმის გრძნობამ გამაღვიძა, ისევ ის 100 კილოგრამი ტვირთი. წამწამები ძნელად დავაშორე ერთმანეთს და შვეცადე

ნატალი (9)

სიტყვებს ვერ პოვულობდი,როცა ჩვენი მაქნანის წინ დაჩი დავინახე საშინელი სახით, მის გვერდით კი საბა და ნიკა,რომლებიც მიყურებდნენ და მწველი მზერით სანდროს ადგილზე კლავდნენ.დაჩი ჩემსკენ წამოვიდა და ხელით გამწია, მანიშნა მანქანაში ჩაჯექიო. სანდრო ჩემს

რისთვის წავედი ამ წვეულებაზე (თავი V)

მითხრა და თვის მანქანაში ჩაჯდა და მალევე გაქრა თვალთხედვიდან.....მანქანა ღია იყო კი გამიკვირდა მაგრამ ერთი მაგისიც  ჩემი მაინც არაა...ჩავჯექი და ტელეფონზე ვაკოს 10 გამოტოვებნული ზარი ნინის 5 სალის10მესიჯი მახვდა ყველას მივწერე რო კარგად ვიყავი როცა

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 1)

დუდა ჩემს ბარძაყზე გრძელ თითებს დაასრიალებდა, ხმას ვერ ვიღებდი, თითქოს მართლა დავმუნჯდი, დუდა მაისურაძე ჩემს გვერდზე იჯდა, პირში სიგარეტით და ცალი ხელით მეფერებოდა. მეორე ხელი ყვრიმალზე ჩამომისვა, ყურთან ახლოს მაკოცა და თმა უკან გადამიყარა. –ჩემი

სულს მოგცემ - 9 - დასასრული

ანანოსთან იმდენი ილაპარაკა ბოლოს კოკა ეხვეწებოდა წადი ამერიკაში დაბრუნდიო ... ბოლოს ისე დაიღალა სკამის საზურგეს მიესვენა ... კალთაში ენერგია გამოცლილი საბა ჩაისვა და მიძინებულ შვილს თავზე მიეფერა ... ის არ ყოფილიყო ... ღმერთმა იცის როგორ

ომგამოვლილები (თავი 16)

რთული იყო კატოსთვის სახლი სანდროს გარეშე, ნივთები რომლებიც მის სახელს აგონებდნენ, მისი სურნელი რომელიც ჯერ კიდევ იდგა სახლში. თითის ბალიშებით შეეხო ფორტეპიანოს კლავიშებს მოწყვეტიც დაჯდა მაღალ სკამზე და ძალიან სევდიანმა მუსიკამ თოვლის ფიფქების ფონზე.