მიზანი არსებობისთვის ! (2 თავი)

სიბნელეში ოდნავ განათებულ ქუჩას უყურებდა და ელენეს რიტმული სუნთქვა სასიამოვნოდ ჩაესმოდა უფრო მეტად აღელვებულს. უკვე თენდებოდა წასვლა რომ მოუნდა, მანამდე გოგონას პირდაპირ ჩამოჯდა მაგიდაზე და მისი გამოსახულება კარგად შეისწავლა. თეთრი სიფრიფანა ხელები,

ძვირფასი განძი [11]

დილა კიდევ უფრო ბედნიერი აღმოჩნდა, ვიდრე იქამდე. თავის მკლავებში მოქცეულ ქალს ღიმილით დასჩერებოდა და დროდადრო ნაზად ეხებოდა მოშიშვლებულ მხარზე. დინას კი კვლავ უშფოთველად ეძინა, მობუსხული ტუჩები, ბალიშზე უწესრიგოდ მიფენილი კულულები ღიმილს გვრიდა

თავისუფლებაა ...ჰმ...

ყველა ისწრაფვის თავისუფლებისკენ მაგრამ ცოტამ თუ იცის რა არის თავისუფლება... სიტყვა თავისუფლება, საკუთარ თავის ფლობის შესაძლებლობას ნიშნავს ,როდესაც შეგიძლია რაღაც გადაწყვეტილებები შენ თვითონ დამოუკიდებლად მიიღო და საკუთარ თავს დაუწესო

"უსასრულობავ,ჩამკიდე ხელი!" (1)

სექტემბრის 4-ია,წვიმს...ახლა ის მომენტია როდესაც მუსიკას ჩართავ და სამყაროს გამორთავ...ეს უბრალო ყურთსასმენები, იმდენ ნიშნავს ჩემთვის, მომწონს ეს ყველაფერი, უაზროდ ხეტიალი, წვიმაში,უსასრულოდ! სამწუხაროა რომ ეს ყველაფერი უსასროლოდ ვერ

ჩემი მწვანეთვალება (12)

ვერ ვიტყვი რომ მშვენივრად მეძინა,თუმცა მაინც კარგად... შაბათია მე კიდე ძილი მინდოდა, მაგრამ სულ დამავიწყდა ანა და ნიკა.. დილით ანას ტირილი მაღვიძებს.. -რა იყო ანა რატო ტირი? (მე) -შაბა...შაბა აქ ალაა და სენც მომატყუე ლოცა მითალი წაგიკვანო.. (ანა)

ერთი ამოსუნთქვით ნათქვამი სისულელე

წვიმს გარეთ და გულისცემა ბარემ სამჯერ გამიხშირდა, ისევ ისე ჩვეულებრივ თეთრი ღვინო დავისხი და დარდის გუდა მოვიკიდე,სუნთქვა ისევ გამიჭირდა, ერთი ღერი ჩავაქრე და მივხვდი თურმე არ მიღირდა : რომ ამდენი ვიარე და გავუძელი ამდენ ტკივილს, რომ სულ ყველა ვინც

წვიმას თუ არა თავს მაინც შეგაყვარებ (14 თავი)

-რა იყო ნუციკო, ისეთი სახე გაქვს მგონია ვიღაც შეგიყვარდა. - ნუცას ამაზე იმდენად ხელოვნური ხარხარი აუტყდა რომ თავადაც არ დაიჯერა. იცოდა რომ ლიკა საკმარისზე კარგად იცნობდა და ტყუილში ამხელდა მაგრამ იმ წამს სხვა გამოსავალი ვერ იპოვა. ჯერ ვერავის ეტყოდა

გრძნობები შიშის გარეშე (2)

იმ საღამოს მშობლების თხოვნით ყველამ ერთად ვივახშმეთ, ოღონდ რესტორნის მაგივრად კაფეში სადაც ჰამბურგერები მივირთვით -არ შეეიძლება სადმე რესტორანში წავიდეთ და რამე წესიერი ვჭამოთ? დედამ გვკითხა -არა, რას უწუნებ ამ საჭმელს? მამამ სიცილით უთხრა და

საგიჟეთი (თავი 1)

გამარჯობათ მე აკა ვარ ერთი უბრალო გოგო მყავს ძალიან მაგარი და რომელიც 5 წლის არის და სულ მაბრაზებს და მყავს ყველაზე მაგარი დედა და მამა მიყვარს სპორტული სტილი და მოტოები მაქვს ძალიან რთული ხასიათი მაგრამ მაინც მხიარული ვარ და მყავს ძალიან დიდი

მომაკვდავი და მაინც როგრი სასურველი(სრულად)

ამ ფიქრებით და სველი თვალებით მივდიოდი მთვარიან ღამეს და სიცივის ყოველ შეგრძნებაზე სახე მეწვოდა. მსიამოვნებდა მთვარე. მეხომ ვეღარასდროს ვნახავდი მას, მაგრამ მარტო მას? იქნებ აღარც აღარავის გავხსენებოდი, როგორი ძნელი იყო ეს ფიქრები ჩემთვის. ექიმმა